Vendi me cilësinë më të lartë të jetës: Në Luksemburg fitohet më shumë

Le ta quajmë vala e gjatë e procesit të integrimit evropian që krijoi fitues dhe humbës.

Nuk e fshehim as faktin që me kalimin e viteve, megjithatë, është shndërruar në një vend, si të thuash, me taksa preferenciale në të cilin gjigantët e mëdhenj të teknologjisë, me në krye Amazon, por edhe zotërimet financiare dhe bankare e kanë zhvendosur selinë e tyre në Luksemburg.

Edhe sepse janë të tërhequr nga taksat më të ulëta në krahasim me vendet e tjera evropiane.

Megjithatë, ajo që është e vërtetë është se, pikërisht për këtë arsye, një pjesë minimale e territorit të vendosur midis Francës dhe Gjermanisë, një shtojcë e vendeve të Beneluksit që përfshijnë gjithashtu Belgjikën dhe Holandën, është ndër më të pasurat në botë dhe për këtë arsye tërheq talente për pagat e saj të larta.

Le të shohim pse mund të jetë një zgjedhje e mirë për të kaluar për të punuar atje.

Çfarë ndodhi me taksën minimale mbi fitimet shumëkombëshe?

Paga mesatare

Paga mesatare është 73,418 euro në vit, më shumë se dyfish në krahasim me Italinë (ku arrin vetëm 30,284 euro bruto).

Mesatarisht, duke marrë parasysh 12 pagesa mujore në vit, do të thotë 6,118 euro në muaj, ndërsa paga minimale është 2,570.93 euro për një punëtor të pakualifikuar, një minimum i përcaktuar me ligj.

Por nuk është vetëm paga e lartë ajo që e bën Luksemburgun kaq tërheqës: duhet marrë parasysh se është gjithashtu e ndërlikuar të qëndrosh pa punë.

Shkalla e papunësisë është më e ulëta në të gjithë Eurozonën, me një përqindje prej vetëm 5.7%.

Sipas Numbeo, një faqe që merret me çmimet dhe tendencat e kostove të jetesës në vende të ndryshme, Luksemburgu është vendi në botë me cilësinë më të lartë të jetës ndonjëherë.

Shtëpia e shumë institucioneve evropiane

Nuk mund të harrohet se Luksemburgu është shtëpia e institucioneve dhe agjencive të shumta evropiane, si dhe është një qendër financiare me rëndësi parësore.

Dhe që është një nga vendet themeluese të BE-së, mjafton të kujtojmë disa faza historike që e kanë shndërruar atë në atë që është tani: një nga gurët e themelit të një Evrope të bashkuar.

Në vitin 1952, qyteti i Luksemburgut u bë selia e Komunitetit Evropian të Qymyrit dhe Çelikut (CECA).

Anëtarësimi në Komunitetin Ekonomik Evropian (KEE) është pika fillestare e një zgjerimi ekonomik të karakterizuar nga emigrimi i fortë.

Në vitin 1985 qyteti i Shengenit fitoi famë ndërkombëtare në bazë të traktatit të nënshkruar nga disa vende evropiane, dhe i cili është baza e lëvizjes së lirë të njerëzve brenda Bashkimit Evropian.

Nuk mund as të harrojmë se çfarë ka ndodhur vitet e fundit, shifra e pashmangshme nga e cila mund të fillojmë është ajo e Jean-Claude Juncker, ish-kryeministër dhe më pas president i diskutueshëm i Komisionit të BE-së për aftësinë e tij për të tërhequr në mënyrë magnetike gjigantët e mëdhenj të teknologjisë, i cili ishte baza e një hetimi të bazuar në disa Laeks të publikuar nga shtypi ndërkombëtar që minuan autoritetin e tij.

Njëri pas tjetrit, në vazhdimësi të shpejtë duke filluar nga viti 2004, divizioni iTunes i Apples, Microsoft, Cisco dhe eBay themeluan selitë e tyre evropiane në Luksemburg, një koleksion autentik gjigantësh në botën e teknologjisë së lartë të udhëhequr nga Amazon dhe Aol.

Ardhja e tyre u përshëndet si një tjetër triumf në rishpikjen ekonomike të një prej enklavave më të vogla sovrane të Evropës.

Rregullat për vendosjen e taksave

Megjithatë, me kalimin e kohës BE-ja e ka vënë nën hetim këtë sistem trekëndëshi, i cili rrezikoi ta shndërronte vendin në një lloj parajse fiskale në zemër të Evropës.

Si mund të harrojmë hetimet e BE-së për të konstatuar nëse regjimet tërheqëse të taksave preferenciale që Luksemburgu siguroi për dy kompani të mëdha të huaja – Amazon dhe Fiat – nuk ishin tepër të ëmbla.

Mijëra faqe të të ashtuquajturave vendime tatimore të zbuluara fshehurazi nga qeveria e Luksemburgut kanë nxjerrë në pah se si qindra kompani të tjera kanë arritur të zhvendosen dhe kanë arritur të paguajnë taksa për shuma krejtësisht të papërfillshme.

Marrë nga “Corriere della Sera”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.