Presidenti i Sri Lankas i ka bërë thirrje Kinës dhe kreditorëve të tjerë të saj që të arrijnë shpejt një kompromis për ristrukturimin e borxhit të saj ose të rrezikojnë të krijojnë më shumë rrezik ekonomik.
Në intervistën e tij të parë që kur Fondi Monetar Ndërkombëtar (FMN) miratoi një program huadhënieje katërvjeçare prej 3 miliardë dollarësh të hënën, Ranil Wickremesinghe tha se marrëveshja dhe planet e tij afatgjata të reformës ishin “shansi i fundit” i vendit për të hapur një ekonomi të rrethuar nga mungesa e ushqimit, karburantet, ilaçet dhe valuta gjatë vitit 2022.
“Unë do të doja të shihja marrëveshjet deri në fund të vitit”, tha presidenti i Sri Lankas, duke iu referuar marrëveshjeve me kreditorët e saj dypalësh dhe tregtarë që vendi tani duhet të negociojë.
“Por ajo që më pëlqen dhe çfarë mund të ndodhë, janë dy afate të ndryshme kohore”.
Përpjekjet e Sri Lankas me mungesën e mallrave, urinë në rritje dhe trazirat politike e bënë atë një simbol të trazirave ekonomike globale vitin e kaluar. Negociatat e saj me kreditorët janë bërë një barometër i mënyrës se si huadhënësit i përgjigjen shqetësimit në rritje të borxhit global, me rolin e Pekinit që tërheq një shqyrtim të veçantë ndërkombëtar.
FMN-ja do të disbursojë një këst fillestar prej rreth 330 milion dollarë, me ardhjen e pjesës tjetër të fondeve të kushtëzuara nga Sri Lanka duke bërë përparim drejt një marrëveshjeje paraprake për ristrukturimin e borxhit të saj.
Megjithatë, elementët e arritjes së kësaj marrëveshjeje janë jashtë kontrollit të Colombo, me Sri Lankan që mbështetet në një lehtësim të tensioneve midis Kinës, huadhënësit kryesor dypalësh të vendit dhe kreditorëve të tjerë për të arritur përparim.
Presidenti pranoi se “gjeopolitika” mund të ndikojë në ambiciet e qeverisë së tij.
Marrëveshja e FMN-së, e cila u propozua për herë të parë në shtator, ishte në gjendje të fitonte miratim vetëm pasi Pekini hoqi rezistencën ndaj një ristrukturimi të planifikuar këtë muaj.
Debitorë të tjerë të trazuar që i detyrohen shuma të mëdha Kinës, si Gana dhe Pakistani, po vëzhgojnë nga afër negociatat e Sri Lankas.
Sipas shifrave të FMN-së, Colombo i detyrohet rreth 40 miliardë dollarë borxh të jashtëm kreditorëve dypalësh – përfshirë Kinën, Indinë dhe Japoninë – si dhe mbajtësit e obligacioneve komerciale, së bashku me rreth 40 miliardë dollarë të tjerë borxh të brendshëm.
Pekini, rëndësia e të cilit si një huadhënës për ekonomitë në zhvillim është rritur gjatë dekadës së fundit, ka krijuar rrugën e tij me vendet kreditore të kufizuara në para gjatë krizës së borxhit në zhvillim.
Deri më tani, ajo ka treguar hezitim për të trajtuar borxhet sipas linjave të paraqitura nga huadhënësit perëndimorë, duke argumentuar se normat globale në lidhje me ristrukturimin duhet të përditësohen. Kritikët, përfshirë SHBA-në, thonë se kjo ka ngadalësuar aftësinë e vendeve si Zambia për t’u rikuperuar nga krizat e borxhit.
Sri Lanka vitin e kaluar u bë vendi i parë i Azisë-Paqësorit që fali borxhin e saj në dy dekada.
Mungesa e valutës së huaj në ishullin prej 22 milionësh bëri që Sri Lanka të shndërrohej në një simbol të kërdisë së shkaktuar nga inflacioni i lartë global dhe keqmenaxhimi ekonomik. Protestat masive detyruan paraardhësin e Wickremesinghe, Gotabaya Rajapaksa, të largohej nga ishulli.
Shumë e mbanin gjithashtu Wickremesinghe, i cili ishte kryeministër në atë kohë, ndër ata që ishin përgjegjës për krizën e vendit. Shtëpia e tij u dogj gjatë trazirave”.
Kam humbur të gjithë koleksionin tim të librave dhe antikeve”, tha ai.
Që kur ai u ngjit në postin më të fuqishëm të presidentit në korrik, qeveria e Wickremesinghe ka rritur taksat si pjesë e angazhimeve të saj ndaj FMN-së.
FMN miraton paketën e shpëtimit prej 2.9 miliardë dollarësh të Sri Lanka-s
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
