Në pritje të arsyeve, çfarë mund të thuhet për rastin e Juventus-it

Epoka e Andrea Agnelli-t te Juventus-i, e cila gjithsesi do të hyjë në histori si një nga periudhat më të suksesshme të klubit, përfundoi zyrtarisht këtë javë me mbledhjen e aksionerëve që emëroi zyrtarisht Bordin e ri të Drejtorëve të kompanisë.

Një bord që do të qëndrojë në detyrë deri në miratimin e pasqyrave financiare të cilat do të mbyllen më 30 qershor 2025 dhe që përbëhet nga pesë anëtarë, duke përfshirë CEO-n e ri Maurizio Scanavino dhe presidentin e ri Gianluca Ferrero.

Por epoka e Agnelli-t përfundoi mbi të gjitha në mënyrë traumatike, pasi dje Gjykata Federale e Apelit dekretoi një dënim prej 15 pikësh në renditje për Juventus-in, që do të shërbehej në sezonin aktual.

Gjithashtu pati dënime për drejtuesit protagonistë të viteve të fundit, nga vetë Agnelli te ish-drejtori sportiv Fabio Paratici, duke mbërritur te zëvendësuesi i tij Federico Cherubini.

Dhe kjo nuk është e gjitha, pasi Juventus-in e presin të tjera “ndeshje” të rëndësishme sa i përket drejtësisë sportive dhe asaj të zakonshme. Ato variojnë nga seanca dëgjimore për hetimin e “Prisma”-s deri te tendenca e re në lidhje me fitimet kapitale, duke kaluar përmes procedimit të mundshëm nga UEFA dhe sanksioneve të mundshme për të ashtuquajturat “manovra pagash”.

Është e qartë se para çdo shqyrtimi do të duhet të priten arsyet e dënimit të publikuar mbrëmjen e të premtes, të cilat duhet të thuhen brenda dhjetë ditëve. Pas kësaj, Juventus tashmë ka deklaruar synimin e tij për të apeluar në Collegio di Garanzia dello Sport (CONI).

Duhet thënë se ky organ i fundit përfaqëson brenda sistemit sportiv homologun e Gjykatës së Kasacionit në drejtësinë e zakonshme.

Kjo do të thotë se, ndryshe nga gjykatat e shkallës së parë dhe të apelit, Kolegji i Garancisë Sportive CONI nuk hyn në themel të çështjes, por vetëm shqyrton çdo defekt procedural dhe/ose shkelje të së drejtës së mbrojtjes.

Në rast të një rezultati negativ, Juventus-i do të ketë vetëm opsionin e apelimit në TAR të Lazios, dhe ndoshta në Këshillin e Shtetit, por në këtë rast do të kalonte kufijtë e drejtësisë sportive.

Tri pikat kyçe të dënimit për Juventus-in

Pa paragjykuar këto konsiderata dhe me përjashtim të faktit që të gjithë janë të pafajshëm deri në shkallën e tretë të gjykimit, janë tre pika të habitshme të vendimit të djeshëm.

Së pari, se Gjykata e Apelit dyfishoi kërkesat e prokurorisë, duke kaluar nga një kërkesë origjinale për 9 pikë dënimi në 15 pikët e dhëna realisht.

Së dyti, fakti që tetë klubet e tjera të përfshira u shpallën të pafajshme plotësisht, duke anuluar pretendimet origjinale të prokurorisë.

Së treti, fakti që e njëjta Gjykatë Federale e Apelit kundërshtoi vetveten brenda pak muajsh, pasi kishte paraqitur tashmë çështjen e fitimeve kapitale vetëm nëntë muaj më parë.

Duke hyrë në themelin e tre pikave dhe duke u nisur nga pyetja e parë, sipas asaj që shpjegojnë disa ekspertë të së drejtës sportive, arsyet e rritjes së pikëve në krahasim me kërkesat fillestare mund të lidhen me parimin e efektshmërisë së dënimit.

Kjo do të thotë se në sistemin sportiv ndëshkimi duhet të jetë i menjëhershëm dhe mbi të gjitha duhet të përfshijë dëme reale për klubin që konsiderohet fajtor.

Për këtë arsye, disa besojnë se nëntë pikët e dënimit të kërkuara fillimisht nga prokurori Chine, nuk do të ishin shumë për Juventus-in që mund t’i rikuperonte dhe të arrinte zonën Champions League. Këtu do të binte parimi i dënimit të “mundimshëm”.

Për lirimin e klubeve të tjera, është edhe më evidente se do të duhet të presim arsyet e dënimit.

Tifozët e Juventus-it dhe shumë njerëz të brendshëm pyesin me të drejtë: me kë do t’i kishte bërë klubi i Juventusit fitimet kapitale? Është një lojë për dy, dhe për këtë arsye pse të shfajësoni ndonjë homolog?

Hipoteza që qarkullon, por që është vërtet ekstreme, është se Juventus-i kishte aq shumë pushtet sa i “detyronte” klubet partnere dhe të pranonin këto fitime kapitale. Por është e qartë se në këtë pikë leximi i arsyeve është thelbësor.

Në pikën e tretë duhet spjeguar se si koncepti i “bis in idem” është në fuqi në teorinë e së drejtës. Një frazë latine që do të thotë se nuk mund të gjykohet dy herë për të njëjtën arsye.

Këtu do të jetë interesante të kuptohen në thellësi se cilët kanë qenë elementët e rinj – e kemi fjalën për përgjimet dhe “librin e zi” të diskutuar të ish-drejtorit sportiv Paratici – sa për të kundërshtuar çështjen dhe për të çuar në një dënim të ri.

Siç u tha më parë, fitimet kapitale janë vetëm një nga fushat në të cilat Juventus-i do të duhet të mbrohet dhe për këtë arsye penalitetet e tjera të mundshme dhe madje edhe një procedim në nivel UEFA për shkelje të rregullave në lidhje me Fair Play-in financiar nuk përjashtohen.

Dëmtimi i imazhit për futbollin italian

E sigurt është se bordi i ri i ri ka aftësi të mëdha juridiko-korporative dhe avokatët e Juventus-it u dëgjuan dje për këtë çështje , duke theksuar se “pranimi i ankesës për revokim nga Gjykata Federale e Apelit duket se përbën një trajtim të qartë të pabarabartë për dëmi i Juventus-it dhe drejtuesve të tij në krahasim me çdo klub ose lojtar tjetër të regjistruar”.

Është evidente se, sido që të rezultojë, afera përkthehet në dëmtim të imazhit për një ekip futbolli italian që është gjithmonë në kërkim të burimeve të reja mes të drejtave televizive dhe investitorëve.

Por le të jetë e qartë se nuk mban ujë argumenti “si dukemi jashtë” përballë sipërmarrësve dhe biznesmenëve që janë afruar së fundmi me klubet italiane të futbollit. Sepse, si në të gjithë sektorët industrialë, investitorët vijnë nëse sektori është i aftë të garantojë drejtësi dhe të pastrohet nga brenda.

Pra, nga ky këndvështrim, shumë më mirë të shpërthejë dhe të mos fshijë pluhurin nën tapet. Dhe pikërisht për këtë arsye do të jetë gjithnjë e më e nevojshme dhe jetike të lexohen me shumë kujdes arsyet që çuan në këtë dënim tronditës ndaj Juventus-it.