Ndryshimi i toneve të Kiliçdaroglu pas raundit të parë befasoi shumë njerëz

Pas raundit të parë që e vendosi atë në një pozicion më të ndërlikuar nga sa pritej dhe u shënua nga një përparim në votën nacionaliste, Kemal Kiliçdaroglu, i cili është 5 pikë pas Recep Tayyip Erdogan, duket se po adopton një retorikë më agresive.

Në veçanti për çështjen e refugjatëve sirianë, për të cilët ai gjithmonë ka premtuar se do t’i dërgojë në shtëpi brenda dy viteve nga ardhja e tij eventuale në pushtet.

Ai nuk heziton më të manipulojë ksenofobinë mbizotëruese dhe deklaron se presidenti në largim do ta kishte vënë “në shitje shtetësinë e Turqisë për të marrë vota”, duke autorizuar ardhjen e “dhjetë milionë refugjatëve në Turqi”.

Një shifër që është shumë e mbivlerësuar.

Një ndryshim toni që mund të përdoret qëllimisht për të joshur 5.2% të votuesve të Sinan Ogan, kandidati ultranacionalist i rrëzuar në raundin e parë.

Güney Yildiz, një analist i pavarur politik i specializuar në Turqi, ka hedhur dritë mbi këtë strategji të re komunikimi.

Ai në një intervistë me prestigjiozen “L’orient le Jour” tregon se ndryshimi i tonit të Kemal Kiliçdaroglu pas raundit të parë të zgjedhjeve habiti shumë njerëz.

“Gjatë fushatës që çoi në këto zgjedhje, Kiliçdaroglu theksoi gjithëpërfshirjen, e cila u pa si një frymë e freskët mes agresivitetit që buronte nga koalicioni qeverisës”.

“Por që atëherë, ne e kemi parë atë të lëvizë drejt një qëndrimi më konfrontues, duke përfshirë shtimin e sulmeve ndaj Erdoganit dhe marrjen e qëndrimeve më të ashpra ndaj refugjatëve dhe sigurisë, si dhe duke luajtur me kartën nacionaliste”.

Sipas tij, ky ton i ri tingëllon si një agjendë nacionaliste, të cilën ai “duket se po e miraton për të arritur tek votuesit që nuk e mbështetën në raundin e parë”.

“Por nuk është e sigurt se kjo është e mjaftueshme për të fituar në raundin tjetër”.

45% e votave të marra nga Kiliçdaroglu përbën një arritje të konsiderueshme në një vend të karakterizuar nga nacionalizmi dhe konservatorizmi.

Basti qëndron në supozimin se votuesit liberalë do të qëndrojnë me të, pavarësisht ndryshimit në retorikë, dhe se apeli nacionalist do t’u bëjë thirrje atyre që i kthyen shpinën në raundin e parë.

“Kjo është një reflektim i rritjes së ndjenjave nacionaliste, me siguri, por nuk duhet harruar se kjo është ushqyer nga shteti. Prandaj, kjo strategji ka të ngjarë të mbarojë pasi qeveria të ketë braktisur daullen e saj nacionaliste”.

I pyetur nëse mund ta njollosë kredibilitetin e tij si kreu i mundshëm i shtetit, analisti thotë se kjo strategji mbart rrezik të natyrshëm.

“Shtrirja e shpejtë drejt nacionalizmit mund të habisë mbështetësit e tij dhe besueshmëria e Kiliçdaroglu si një burrë shteti i mundshëm mund të vihet në provë”.

Nga ana tjetër është parë se Erdogan po adopton një retorikë më gjithëpërfshirëse, më pak agresive ndaj opozitës.

Midis dy raundeve, ne jemi dëshmitarë të një ndryshimi të papritur të roleve.

Erdogan, me një epërsi të qartë në raundin e parë, duket se po zbut retorikën e tij, duke zgjedhur rrugën e pajtimit dhe duke drejtuar një fushatë më gjithëpërfshirëse.

“Është një lloj pranimi i dështimit, një lloj njohjeje që komunikimi i përdorur deri atëherë ishte negativ dhe përjashtues. Efektiviteti i hapjes së papritur të Erdogan dhe qëndrimi më i ashpër i Kiliçdaroglu mbetet i paqartë”.

Por dhjetë ditë është një kohë e gjatë në politikën turke, sepse peizazhi po ndryshon me shpejtësi. Midis këtyre strategjive shumë të kundërta, askush nuk e di se cila qasje do të fitojë përfundimisht.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.