Atousa iu bashkua protestave të zemëruara kundër sundimtarëve të Iranit në vitin 2022, të cilat besnikët si Reza ndihmuan për t’i shtypur.

Dy vjet më vonë, pikëpamjet politike të dy të rinjve iranianë mbeten në kundërshtim, duke reflektuar një përçarje që do të formësojë rezultatin e zgjedhjeve presidenciale këtë javë.

Tani 22 vjeç, Atousa thotë se do të abstenojë nga votimi i së premtes për të zgjedhur pasardhësin e Ebrahim Raisit pas vdekjes së tij në një rrëzim helikopteri.

Por Reza, 26 vjeç, një anëtar i devotshëm fetar i milicisë së linjës së ashpër Basij, synon të votojë, një pikëpamje e kundërt e vlerës së zgjedhjeve që thekson ndarjen në Iran midis mbështetësve dhe kundërshtarëve të Republikës Islamike 45-vjeçare.

Të gjashtë kandidatët – pesë të vijës së ashpër dhe një i moderuar i miratuar nga një organ mbikëqyrës i linjës së ashpër – kanë tërhequr votuesit e rinj në fjalime dhe mesazhe fushate, duke përdorur mediat sociale për të arritur 60% të popullsisë 85 milionëshe të moshës nën 30 vjeç.

“Këto zgjedhje, si të gjitha zgjedhjet në Iran, janë një cirk. Pse duhet të votoj kur dua që regjimi të rrëzohet?”, thotë Atousa për Reuters.

“Edhe nëse do të ishin zgjedhje të lira dhe të ndershme dhe nëse të gjithë kandidatët mund të hynin në garë, presidenti në Iran nuk ka fuqi”.

Hashtagu #ElectionCircus është postuar gjerësisht në platformën e mediave sociale X nga iranianët gjatë javëve të fundit, ndërsa disa iranianë brenda dhe jashtë vendit kanë bërë thirrje për bojkot zgjedhor.

Sipas sistemit klerik të Iranit, presidenti i zgjedhur drejton qeverinë çdo ditë, por kompetencat e tij janë të kufizuara nga ato të liderit suprem të vijës së ashpër Ayatollah Ali Khamenei, i cili ka fjalën e fundit për çështjet kryesore si ato bërthamore dhe politika e jashtme.

Ashtu si shumë gra dhe të rinj iranianë, Atousa iu bashkua protestave në vitin 2022 të shkaktuara nga vdekja e një gruaje të re kurde, Mahsa Amini, në paraburgim nga policia, pas arrestimit të saj për shkelje të kodit të detyrueshëm islamik të veshjes së Iranit.

Trazirat u shndërruan në shfaqjen më të madhe të kundërshtimit ndaj sundimtarëve klerikë të Iranit në vite.

Atousa, asokohe studente, u arrestua gjatë protestave dhe ëndrra e saj për t’u bërë arkitekte u prish kur u përjashtua nga universiteti si ndëshkim për pjesëmarrjen në demonstrata.

Mbi 500 njerëz, përfshirë 71 të mitur u vranë në protesta, qindra u plagosën dhe mijëra u arrestuan në trazirat që u shtypën përfundimisht nga forcat e sigurisë, thonë grupet e të drejtave.

Irani kreu shtatë ekzekutime të lidhura me trazirat.

Autoritetet nuk kanë dhënë asnjë numër zyrtar të vlerësuar të vdekjeve, por thonë se dhjetëra forca të sigurisë u vranë në trazira.

“Unë do të sakrifikoj jetën time për udhëheqësin dhe Republikën Islamike. Është detyra ime fetare të votoj”, thotë Reza, nga distrikti nazist Abad me të ardhura të ulëta në Teheranin jugor.

Reza thotë se ai do të mbështesë një kandidat të vijës së ashpër që përkrah “ekonominë e rezistencës” të Khameneit, një frazë që do të thotë vetë-mjaftueshmëri ekonomike, forcimi i lidhjeve tregtare me fqinjët rajonalë dhe përmirësimi i ndërveprimit ekonomik me Kinën dhe Rusinë.

Ekonomia është e rrethuar nga keqmenaxhimi, korrupsioni shtetëror dhe sanksionet e rivendosura që nga viti 2018 pasi SHBA hoqi dorë nga pakti bërthamor i Teheranit në vitin 2015 me gjashtë fuqitë botërore.

Reza dhe Atousa, të dy të lindur pas Revolucionit Islamik të vitit 1979, janë penduar për demonstratat e vitit 2022, megjithëse për arsye të ndryshme.

Reza fajëson protestat për rritjen e presionit ndaj Iranit nga vendet perëndimore, të cilat vendosën sanksione ndaj forcave iraniane të sigurisë dhe zyrtarëve për shkelje të dyshuar të të drejtave të njeriut.

“Do të doja që protestat të mos kishin ndodhur…armiqtë tanë e përdorën atë si një pretekst për të rritur presionin mbi vendin tonë”.

Atousa e shikon atë periudhë me trishtim.

“Unë isha me shpresë. Mendova se më në fund ndryshimi do të vijë dhe unë do të mund të jetoj një jetë pa shtypje në një vend të lirë. Kam paguar një çmim të rëndë, por regjimi është ende këtu”.

Marrë nga “Reuters”, përshtatur për “Albanian Post”.