“Më përdhunuan dhe më torturuan”, flet për herë të parë një nga pengjet e liruar në Gaza

Për të parën herë, në një dëshmi të drejtpërdrejtë, një nga pengjet e kthyera nga Gaza ka rrëfyer abuzimin seksual dhe torturat që ka pësuar gjatë robërisë.

40-vjeçarja Amit Soussana, një avokate në fushën e pronësisë intelektuale, ka arritur të flasë për gjithë çfarë i ka ndodhur për gazetën amerikane “New York Times”.

Çka e motivoi të fliste publikisht ishte dëshira për të ndihmuar në mbajtjen gjallë të vëmendjes mbi dramën e pengjeve izraelite në Rripin e Gazës.

Më 7 tetor, ajo gjendej e vetme në shtëpinë e saj në kibutin Kfar Aza, një nga më të shkatërruarit nga sulmi i Hamasit, ku u mor nga rreth 10 terroristë që sulmuan shtëpinë, duke e shkatërruar dhe duke i vënë flakën.

Një video e marrë nga kamerat e një impianti të paneleve diellore tregonte gruan të tërhequr zvarrë nga një grup burrash, teksa ajo përpiqej më kot të rebelohej.

“Nuk doja t’i lija të më çonin në Gaza si një objekt, pa grindje”, ka treguar Soussana.

Duke mbërritur në Gaza e plagosur dhe e gjakosur, ajo u mbajt rob në vende të ndryshme, duke përfshirë shtëpi private dhe tunele.

Gjatë ditëve të para, ishte në dhomën e një fëmije, pothuajse gjithmonë e mbështjellë në errësirë, me kyçin e këmbës të lidhur me zinxhir në një dritare, e vëzhguar nga një burrë, Muhamedi, i cili shpesh hynte në dhomë me të brendshme, duke e pyetur për jetën e saj seksuale dhe duke i bërë masazh.

“Çdo ditë ai pyeste: A të kanë ardhur periodat? Kur të kesh menstruacionet, kur të mbarojë, do të lahesh, do të bësh dush dhe do të lash rrobat’”, kujton Soussana.

E rraskapitur dhe e kequshqyer, ajo shpjegoi se humbja e gjakut zgjati vetëm një ditë atë muaj, por ajo arriti të bindte robëruesin e saj se do të vazhdonte për një javë të tërë.

Muhamedi më vonë e detyroi të bënte dush. Pas disa minutash ai hyri në banjë.

“U ktheva dhe e pashë atë duke qëndruar aty. Me armë”.

“Më bëri të ulem në buzë të vaskës. Dhe mbylla këmbët. Dhe rezistova. Dhe ai vazhdoi të më godiste me grusht dhe të më drejtonte armën në fytyrë”.

“Pastaj më tërhoqi zvarrë në dhomën e gjumit”.

Në atë moment, burri e detyroi atë “të kryente një akt seksual me të”.

Gjatë pjesës tjetër të ditës, Muhamedi shprehu pendim dhe u përpoq t’i ofronte asaj ushqim shtesë.

Në një moment, ajo pranoi që të qetësohej. “Ju jeni aty me të dhe e dini që në çdo moment mund të ndodhë përsëri. Ju jeni plotësisht të varur prej tij”.

Disa ditë më vonë, u dërgua në një vend tjetër dhe iu dorëzua një burri të quajtur Amir, i cili e çoi në shtëpinë e familjes së tij.

Atje Amit e gjeti veten me një grup pengjesh të tjerë izraelitë, dy vajza të reja dhe disa të moshuar.

Pas mbërritjes së saj, ajo u thirr në dhomën e ndenjjes, me sytë e lidhur dhe e rrahur.

Ende e prangosur dhe e varur nga një shkop i varur midis dy divaneve, duke i shkaktuar shumë dhimbje, torturuesit vazhduan ta fshikullonin dhe i kërkonin të tregonte informacione të paspecifikuara.

“Ishte kështu për rreth 45 minuta”, ka treguar ajo.

“Ata më rrahën, qeshën dhe më shkelmuan dhe thirrën pengjet e tjerë për të ndihmuar”.

Përfundimisht, rojet e lejuan atë të kthehej në dhomë me izraelitët e tjerë, duke thënë se do ta vrisnin nëse ajo nuk u tregonte se çfarë donin.

Madje, një nga vajzat e pyeti nëse donte të linte një mesazh për familjen në rast se nuk do të mbijetonte.

Gjatë javëve në vijim, ajo u mbajt gjithashtu peng në një tunel, i përshkruar si i errët, i lagësht dhe i ngushtë.

Gjatë gjithë kohëzgjatjes së robërisë, mohimi i mundësisë për të parë rrezet e diellit ishte i vazhdueshëm.

Ajo u lirua më 30 nëntor.

E filmuar nga Hamasi disa minuta para lirimit të saj, ajo ka thënë për “New York Times” se duhet të pretendonte se ishte trajtuar mirë për të mos rrezikuar lirimin e saj.

I kontaktuar për koment nga gazeta amerikane, një zëdhënës i Hamasit, Basem Naim, ka dërguar një shënim të gjatë, duke shkruar se është thelbësore që grupi të hetojë akuzat e Soussana-s.

Por që një hetim i tillë është i pamundur “në rrethanat aktuale’ dhe duke sugjeruar që dëshmia e gruas u orkestrua nga forcat izraelite të sigurisë.

Në muajt pas 7 tetorit, dolën dëshmi dhe prova për përdorimin sistematik të torturës, gjymtimit dhe dhunës seksuale gjatë sulmit – me shumicën e viktimave që nuk mbijetuan – dhe më pas për pengjet, elementë të mbledhur gjithashtu nga një delegacion i Kombeve të Bashkuara që vizitoi Izraelin disa muaj më parë.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.