Legjendat mbi humbjen ‘e çmendur’ në peshë të Maria Callas

Maria Callas është një nga emrat më të famshëm në histori, edhe pse në fakt është një pseudonim.

Maria Anna Cecilia Sofia Kalos ishte emri i vërtetë i sopranos amerikane me origjinë greke.

E kthyer në një ikonë të vërtetë kulturore, rreth saj është ndërtuar një mit, aq sa i është vënë edhe pseudonimi Divina.

Angelina Jolie së fundmi solli në jetë këngëtaren në ekranin e madh në filmin “Maria”.

Me regji të Pablo Larraín dhe skenar të Steven Knight, ai pati premierën botërore më 29 gusht në Festivalin e 81-të Ndërkombëtar të Filmit në Venecia.

Filmi, i shfaqur në konkurrim në Festivalin e Filmit Telluride më 2 shtator, do të shpërndahet në kinematë italiane nga 01 Distribution më 1 janar 2025.

Suksesi i paprecedentë që këngëtarja arriti gjatë jetës së saj dhe që vazhdon edhe sot, 47 vite pas vdekjes së saj, i detyrohet një ndërthurjeje të suksesit artistik dhe ekspozimit mediatik, përveç lidhjeve të saj sociale jashtë teatrale.

E fundit, por jo më pak e rëndësishme, legjendat rreth figurës së saj. Dhe me figurën, fjalë për fjalë i referohemi formës së trupit të Maria Callas , një siluetë që ka pësuar një metamorfozë drastike, për të mos thënë më pak.

Ndërmjet viteve 1952 dhe 1954, këngëtarja humbi 36 kilogramë, duke e dokumentuar humbjen e peshës vetë në kalendarin e skenës.

Në skenën e La Scala për La Gioconda, në vitin 1952, peshorja lexonte 92 kilogramë , ndërsa për Norma në Trieste në 1953 arriti në 80.

Më 1954 për Don Carlo, po në Milano, Maria Callas arriti në 64 kilogramë.

Por nuk mjaftoi: muza e Pier Paolo Pasolini dhe Luchino Visconti në vitet 1955-1957 arriti në 54 kilogramë, që për të ishin afër idealit të saj estetik.

Qëllimi ishte të ngjante me aktoren Audrey Hepburn, e parë në Roman Holiday.

Megjithatë, gruaja që pothuajse dhjetë vjet më vonë do të luante Holly Golightly në Breakfast at Tiffany’s ishte gjëja më e largët që mund të imagjinohej nga ndërtimi Junoesque i Maria Callas.

Përveçse donte trupin e hollë të Audrey Hepburn, ajo donte gjithçka: edhe stilin, shprehjet, veshjen, grimin dhe flokët.

Bluza me lule, shalle, funde të gjera me bel shumë të ngushtë kontribuan kështu në transformimin e famshëm të Maria Callas, figura e së cilës ndryshoi aq drastikisht sa e bëri atë “një grua tjetër”, siç tha dirigjenti italian Carlo Maria Giulini, i cili nuk iu përgjigj përshëndetjes së saj kur e takoi në Teatro alla Scala në vitin 1954 pikërisht sepse ai tha se nuk e kishte njohur.

Por pse kjo grua zbriti kaq thellë në botën e krimit të peshores?

Duket se ajo që ishte vendimtare ishte një takim me rrobaqepësen milaneze Biki (legjendaren Elvira Leonardi Bouyeure), të cilën e takoi në vitin 1951.

“Nëse do të më duhej të filloja të vishja një grua si ajo, do të çmendesha, ajo ishte e mbushur në mënyrë disproporcionale sa çdo gjë që vishte nuk mund të dhurohej. Nuk do të mund ta nderonim protagonizmin e një femre kaq magjepsëse nëse nuk do të humbiste më parë disa kilogramë”, do të ishin fjalët e saj.

Nga ato fjali, diçka u ndez në mendjen, shpirtin dhe stomakun e Maria Callas, një pranverë që përshpejtoi metamorfozën e sopranos, e cila ka qenë gjithmonë në konflikt me pasqyrën.

Legjendat urbane të të gjitha llojeve janë të shumta rreth humbjes së saj të dukshme në peshë, para së gjithash ajo e krimbit të shiritit (të cilën vetë Callas nuk e ka mohuar kurrë).

Ekziston një histori e një veze krimbi shirit që gëlltitet vullnetarisht . Arsyeja? Pasi bëhet i rritur, krimbi jeton në zorrën e hollë, nga e cila thith lëndët ushqyese të nevojshme për zhvillimin e tij.

Ky lloj parazitizmi përfshin në mënyrë të pashmangshme humbje të konsiderueshme në peshë, megjithatë nuk duhet të merret parasysh absolutisht kur përpiqeni të humbni peshë (ose për ndonjë arsye tjetër), duke qenë se mund të ketë pasoja shumë të rënda.

Përveç dobësimit të përgjithshëm të personit të prekur, krimbat e shiritit mund të shkaktojnë teniasis, një infeksion i zorrëve.

Dhe nëse “infeksioni përhapet në palcën kurrizore ose në tru, mund të shkaktojë konvulsione, ënjtje të trurit dhe simptoma të tjera. Rreth dy milionë njerëz në botë vuajnë nga epilepsia e shkaktuar nga ky lloj shiriti”, paralajmëron Agjencia Italiane e Mjekësisë.

Arsyeja pse thuhet se ajo iu drejtua kësaj lidhet me faktin se Maria Callas ishte një shijuese e mirë e ushqimit dhe, si e tillë, nuk bënte dot pa kënaqësitë e tavolinës.

Madje në vitin 2006 doli një libër, i titulluar La Divina in Cucina.

Libri sekret i recetave të Maria Callas, i cili mbledh mbi njëqind receta të dashura nga ylli i operës. Të njohura janë edhe pasionet e tij për shampanjën dhe Fernet-Branca, ikona e hidhur e Fratelli Branca Distillerie.

Sipas disa rindërtimeve historike, Hyjnores i pëlqente të shijonte një gotë të hidhur Branca si në momentet e kohës së lirë, së bashku me miqtë dhe Onassis, ashtu edhe para se të dilte në skenë.

Në vend të kësaj, sipas kunatës së Callas, Pia Meneghini, artistja ishte në gjendje të humbiste peshë me atë shpejtësi përmes një sërë injeksionesh të aplikuara direkt në tiroide, përgjegjëse për qendrat nervore.

Mendohet se pasojat e atyre injeksioneve janë ndër shkaqet e depresionit të saj latent.

Sipas thashethemeve të tjera, ato të miqve të ngushtë të personazhit të famshëm, pa shirit dhe pa injeksione, por një dietë shumë strikte.

Një dietë me pak kalori dhe me shumë proteina do të kishte ndryshuar metabolizmin e divës, sipas atyre që deklarojnë se ajo vendosi vetëm mish pa dhjamë dhe perime në pjatën e saj.

Marrë nga “Corriere della Sera”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.