Kush ishte Ibrahim Aqil – komandant i njësive elitare të Hezbollahut – i vrarë nga një sulm izraelit

Ibrahim Aqil, një pjesë e historisë së Hezbollahut dhe një figurë e njohur, ishte një ushtarak i lartë dhe komandant i Forcës Radwan, njësive elitare të Hezbollahut.

Ai ishte gjithashtu anëtar i Këshillit të Xhihadit, organi më i lartë ushtarak i grupit.

Aqil ishte në kërkim nga Shtetet e Bashkuara, me një shpërblim prej 7 milion dollarësh për kokën e tij, i shpallur vitin e kaluar në përkujtim të 40-vjetorit të sulmit ndaj ambasadës amerikane në Bejrut nga Hezbollah në 1983.

Ky sulm, në të cilin Aqil kishte marrë pjesë, shkaktoi vdekjen e 63 personave.

Ai vdiq nën rrënojat e një ndërtese me shtatë kate në bastionin libanez të Hezbollahut, lagjen jugore të Beirutit, Dahieh, gjatë një takimi të liderëve ushtarakë dhe politikë.

Emri i tij në luftë ishte “Tahsin”.

Takimi ndodhi vetëm disa metra nga ndërtesa ku ishte vrarë Fouad Shukr, i cili u ekzekutua në një sulm izraelit në Dahieh më 30 korrik.

Po ashtu, është e çuditshme që në atë takim merrnin pjesë edhe figura të tjera të Partisë së Zotit, të cilët gjithashtu humbën jetën.

Ky është një rrezik që duket se përfaqësuesit e grupit shiit kanë vendosur ta pranojnë, pavarësisht sulmeve të fundit dhe paralajmërimeve.

Ibrahim Aqil ishte gjithashtu i përfshirë në atentatin e Hezbollahut ndaj kazermës së SHBA-ve në Bejrut në vitin 1983, në të cilin humbën jetën 241 ushtarë amerikanë.

Në vitet ’80, Tahsin kishte drejtuar marrjen e pengjeve amerikane dhe gjermane në Liban.

Ai ishte një figurë e shquar — sipas Departamentit të Drejtësisë të SHBA-ve, kishte 60 vjet — dhe vepronte nën urdhrat e Imad Mugnyeh, i cili u vra në 2008 në Damask nga izraelitët.

Aqil ishte pjesë e një rrethi të ngushtë.

Më vonë, ai u angazhua për zhvillimin e anës ushtarake të “Partisë së Zotit”, duke mbajtur pozita në rajonin jugor.

Sërish, ai tregoi aftësitë e tij duke shkaktuar humbje të shumta për IDF-në dhe milicët aleatë që kontrollonin atë që quhej zona e sigurisë.

Në të njëjtën kohë, ai ishte bërë një objektiv kryesor për kundërshtarin; inteligjenca e ndiqte prej kohësh, dhe kishte tentuar ta eliminojë me një sulm raketor në vitin 2000.

Ai kishte dalë i padëmtuar.

Tahsin kishte kaluar periudha të gjata në Siri për të forcuar lidhjet operative me regjimin, grupet e tjera dhe veçanërisht me pasdaranët iranianë.

Këto marrëdhënie kishin rritur përvojën, por gjithashtu nivelin e besimit në aleancën shiite.

Pasi u bë pjesë e Këshillit të Xhihadit, organi më i lartë i strukturës guerrilase që kishte evoluar në një “makinë” të frikshme, Aqil kishte marrë kohët e fundit një kontroll më të ngushtë mbi Radwan, njësinë speciale të fraksionit, e trajnuar për të kryer sulme përtej kufirit.

Sipas informacionit nga izraelitët, mes planeve ishte edhe pushtimi i ndonjë fshati ose kibbutzi pranë kufirit, si dhe disa lëvizje “surprizë”, shpesh të përmendura nga lideri Hassan Nasrallah.

“Aqil dhe komandantët e tjerë që u eliminuan ishin ndër arkitektët e ‘planit për okupimin e Galileas’, në të cilin Hezbollah planifikonte të grabiste territorin izraelit, të pushtonte komunitetet e Galileas, të vriste dhe të eliminonte të pafajshmit, në një mënyrë të ngjashme me atë që bëri organizata terroriste Hamas gjatë masakrës së 7 tetorit”, thanë forcat izraelite.

Nuk është rastësi që, pas 7 tetorit, me një rritje të sulmeve, IDF (Forcat e Mbrojtjes të Izraelit) ka synua pikërisht strukturën hierarkike të Radwan, duke “kapur” një pas një oficerët e nivelit të lartë.

Kjo tregon se si Mossad dhe inteligjenca kanë arritur të depërtojnë në radhët e kundërshtarit dhe nuk duket se kanë ndërmend të ndalen.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.