“Shëtitja hapësinore” e parë , daton në 18 mars 1965 me misionin Voskhod 2.
Kozmonauti, njeriu i parë në boshllëkun kozmik jashtë anijes, quhej Alexei Leonov.
Ishte një nga rekordet sovjetike që i shtyu amerikanët të dëshironin të fitonin pushtimin e Hënës me çdo kusht.
Që atëherë shëtitjet janë bërë të zakonshme, edhe pse jo të parëndësishme (në fakt janë shumë të rrezikshme, vetë astronauti Luca Parmitano rrezikoi të vdiste “i mbytur” brenda kostumit të tij në vitin 2013).
Por ajo që duhet të mbahet nesër, nëse gjithçka shkon mirë, do të jetë një herë e re e parë sepse katër anëtarët e misionit hapësinor privat Polaris Dawn kanë një karakteristikë: ata nuk janë astronautë profesionistë.
Disa orë pas nisjes nga Qendra Hapësinore Kennedy në Florida, katër pasagjerët në bordin e anijes Crew Dragon nga SpaceX, kompania e Elon Musk, shkuan më larg se çdo ekuipazh tjetër në 50 vitet e fundit pas fundit të programit Apollo, pak më shumë se 1 mijë e 400 kilometra.
Kjo është lartësia më e lartë që nga misioni Gemini 11, i cili arriti 1 mijë e 369 kilometra lartësi në vitin 1966.
Në çdo rast, është një distancë shumë e ndryshme nga ajo me të cilën duhej të përballeshin 12 astronautët që ecnin në sipërfaqen hënore (distanca mesatare e satelitit tonë nga Toka është 384 mijë kilometra).
Por në fakt është më i lartë se Stacioni Ndërkombëtar Hapësinor që jemi mësuar ta shohim (dhe që orbiton në rreth 400 kilometra).
Tani anija kozmike Dragon X do të ulet me 742 kilometra për të lejuar ecjen në hapësirë.
Dy nga katër pasagjerët e Polaris Dawn (komandant Jared Isaacman, financier miliarder i programit Polaris, piloti Scott Poteet dhe specialistët e misionit Sarah Gillis dhe Anna Menon) do të jenë jo profesionistët e parë që do të kryejnë atë që mbetet aktiviteti më i rrezikshëm në mënyrë absolute.
Duhet të themi edhe disa fjalë për kuptimin e këtij misioni: objektivi është i qartë. Paratë.
Këto janë aktivitete private dhe tregtare, të cilave u jepet rëndësi për të krijuar një treg të ri potencial për miliarderët, i cili do t’i shtohej atij tashmë të madh prej atyre që kanë paguar për të qenë në gjendje të thonë se kanë qenë në hapësirë.
Dhe këtyre udhëtimeve reale hapësinore duhet t’u shtojmë fluturimet suborbitale, si ato të Virgin Galactic të Richard Branson, të cilat mbeten nën 100 kilometra konvencionale ku fillon ajo që ne e quajmë hapësirë.
Por në fakt rreziku i lëvizjes është i habitshëm. Mbeten momente shumë kritike dhe vetëm një pjesë e të njëjtëve astronautë ose kozmonautë (siç quhen rusët) janë të kualifikuar.
Është e lehtë të imagjinohet rreziku.
Me pak fjalë, sot ndoshta do të fillojë një epokë e re në të cilën do të mjaftojë të paguash për të përballuar teka e lëvizjes në zbrazëtinë kozmike.
Por rruga mbetet e gjatë dhe e rrezikshme.
Marrë nga “Corriere della Sera”, përshtatur për “Albanian Post”.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
