Opinioni i BQE-së në lidhje me tatimin mbi fitimet shtesë të bankave ka mbërritur te qeveria dhe nuk është aspak i favorshëm.
Në përgjigje të një kërkesë të Ministrisë italiane të Ekonomisë dhe Financave, presidentja e BQE-së, Christine Lagarde, dërgoi një letër të datës 12 shtator dhe të publikuar sot në faqen e internetit të Bankës Qendrore Evropiane.
Kritikat e BQE-së për taksën 40% për rritjen e marzheve të interesit bankar fokusohen në tre çështje: politikën monetare, stabilitetin financiar, mbikëqyrjen bankare.
Efektet në kredi
Shqetësimi i parë i BQE-së ka të bëjë me efektet e taksës në fitimet shtesë të bankave në transmetimin e politikave monetare.
Lagarde pranon se rritja e papritur e normave të interesit ka çuar në një rritje të menjëhershme të marzheve të interesit të institucioneve, veçanërisht atyre që kanë shumë kredi me interes të ndryshueshëm në brez.
Pasojat afatgjata të shtrëngimit monetar janë megjithatë më pak pozitive për bankat, sepse ato sjellin një kosto më të lartë financimi (obligacione dhe nëpërmjet depozitave), humbje në portofolin e letrave me vlerë dhe rritje të provigjoneve në funksion të falimentimeve të mundshme.
Për rrjedhojë, efekti i politikës monetare kufizuese mund të rezultojë “më pak pozitiv, nëse jo negativ” për bankat.
Mosbesimi i investitorëve
BQE gjithashtu ka frikë se tatimi mbi fitimet shtesë mund ta bëjë më të vështirë për bankat krijimin e rezervave kapitale që janë thelbësore për t’i bërë ballë krizave të mundshme.
Megjithëse dekreti i qeverisë italiane thotë se taksa do të jetë një herë, për Frankfurtin “është e nevojshme një ndarje e qartë midis natyrës së jashtëzakonshme të të ardhurave dhe burimeve të përgjithshme buxhetore të një qeverie për të shmangur përdorimin e tyre për qëllime të përgjithshme rikuperimi të bilancit”.
Lagarde më pas paralajmëron se prezantimi i tij mund të minojë besimin e investitorëve në sektorin bankar italian, duke e bërë më të shtrenjtë për institucionet aksesin në tregjet e kapitalit, aksioneve dhe obligacioneve.
Me fjalë të tjera, investitorët mund të kërkojnë një prim shtesë nga bankat italiane për të kompensuar rrezikun e taksave të reja, të papritura nga qeveria.
Këto kosto shtesë për bankat do të përfundonin më pas duke u transferuar në financimin e biznesit, duke rritur koston e kredisë në Itali në nivele më të larta se në vendet e tjera evropiane.
Për më tepër, vë në dukje Lagarde, “natyra prapavepruese e tatimit mbi fitimet shtesë mund të nxisë perceptimin e një kuadri ligjor të pasigurt dhe të shkaktojë mosmarrëveshje në shkallë të gjerë, duke krijuar dyshime për sigurinë juridike”.
Rreziqet për bankat më të vogla
Së fundi, BQE vëren se taksa synohet të zbatohet si për bankat e mëdha nën mbikëqyrjen e saj, ashtu edhe për bankat e vogla nën juridiksionin e Bankës së Italisë. Këta të fundit rrezikojnë të jenë më të prekurit: aktiviteti i tyre është i përqendruar në kredi dhe për rrjedhojë bilancet e tyre varen mbi të gjitha nga marzhi i interesit, ai që preket nga tatimi i jashtëzakonshëm, i cili megjithatë nuk ka të bëjë me komisionet e marra nga veprimtaritë e sigurimeve dhe menaxhimit të kursimeve.
Është gjithashtu e vërtetë që qeveria ka vendosur një tavan për kontributin që nuk mund të kalojë 0.1% të totalit të aktiveve të bankës. Sidoqoftë, përkufizimi i këtij parametri nuk është i qartë.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
