Udhëtimi gati 8-vjeçar i Southgate te Anglia është gati të kurorëzohet me trofe

Romario Ismailaj
14.07.2024 17:25
Loading Icons...

Trajneri i Anglisë, Gareth Southgate, së fundmi realizoi 101 ndeshje në krye të “Tre Luanëve” pas fitores së tyre 2-1 kundër Holandës për të arritur në finalen e Euro 2024.

Menaxheri ka përjetuar shumë nivele të larta dhe ka pasur disa ulje gjatë mandatit të tij gati tetë-vjeçar, dhe tani ai ka mundësinë ta mbyllë atë me trofeun e parë të madh të kombit të tij në më shumë se 50 vjet.

Me një udhëtim të mrekullueshëm që i afrohet kulmit përfundimtar, le të shohim prapa në momentet përcaktuese nga 101 ndeshjet e Southgate si trajner i Anglisë dhe udhëtimi i gjatë drejt një tjetër lavdie.

Nga momentet e krijimit të historisë deri tek vendimet për ndarjen e bazës së tifozëve, këtu është historia e Southgate në krye të “Tre Luanëve”.

Një emërim i diskutueshëm

Koha e Southgate si trajner i Anglisë filloi pothuajse rastësisht, duke zëvendësuar Sam Allardyce pasi ky i fundit u largua me pëlqim të ndërsjellë pas një operacioni të diskutueshëm të fshehtë nga gazetarët britanikë.

Ish-shefi i West Ham u kap në mënyrë famëkeqe në kamera duke shpjeguar se si të shmangen rregullat e pronësisë së palëve të treta dhe duke u tallur me ish-trajnerin Roy Hodgson.

Shkarkimi i tij i shpejtë çoi në emërimin e Southgate, në atë kohë pjesë e skuadrës së të rinjve, në një bazë të përkohshme ndërsa FA filloi kërkimin për një trajner të përhershëm.

Pavarësisht rolit të tij të përkohshëm, një rezultat i mirë, duke përfshirë një fitore 3-0 kundër Skocisë dhe një barazim 2-2 me Spanjën, do ta bënte atë të bëhej trajner me kohë të plotë.

Me marrjen e detyrës, Southgate tha: “Jam jashtëzakonisht krenar që jam emëruar trajner i Anglisë. Megjithatë, jam gjithashtu i vetëdijshëm se marrja e vendit të punës është një gjë, tani dua ta bëj punën me sukses”.

“Unë jam i vendosur të jap gjithçka që kam për t’i dhënë vendit një ekip për të cilin ata janë krenarë dhe një ekip me të cilin ata do të kënaqen duke parë lojën dhe zhvillimin. Për mua, puna e vështirë fillon tani”.

Gati tetë vjet më vonë, ish-mbrojtësi i Crystal Palace dhe Aston Villa është një hap larg arritjes së madhështisë, dhe sigurisht ka krijuar një ekip për të cilin kombi është krenar.

Historia e gjuajtjeve të penalltive

Pas një fushate të qëndrueshme kualifikuese për Kupën e Botës 2018 që pa Anglinë të kryesonte grupin e saj pa humbur asnjë ndeshje, “Tre Luanët” u nisën drejt Rusisë për turneun e parë të madh të Southgate në krye.

Turneu i tij debutues shkoi mjaft mirë në fazat e grupeve dhe një përfundim në vendin e dytë pas Belgjikës, një nga favoritët për trofeun në atë kohë, krijoi një përplasje në raundin e 16-të me Kolumbinë.

Një ndeshje që përfundoi 1-1 pas kohës shtesë, gjë që nënkuptonte se Anglia u përball me një tjetër raund penalltish në një turne të madh, duke sjellë shumë kujtime të këqija për tifozët.

Ajo që ndodhi më pas do të skalitej në librat e historisë për vitet në vijim.

Deri në atë moment, “Tre Luanët” kishin humbur pesë goditjet e tyre të fundit dhe pothuajse askush nuk priste diçka ndryshe këtë herë, siç ishte mënyra e të qenit një tifoz i Anglisë në atë kohë.

Edhe gjatë goditjeve nga pika e bardhë, kishte një ndjenjë të keqe pasi Kolumbia pati mundësinë ta fitonte pasi Jordan Henderson humbi penalltinë e tij.

Por një nivel i ri elasticiteti është treguar gjatë kohës së Southgate si menaxher, dhe ai ngriti kokën për herë të parë kundër amerikanëve të jugut në vitin 2018.

Një fat i mirë erdhi teksa gjuajtja e Mateus Uribe u humb, por portieri Jordan Pickford e ktheu plotësisht situatën me një pritje kundër Carlos Bacca.

Eric Dier më pas e shndërroi në gol penalltinë e tij, fituese, duke e çuar kombin në këmbë dhe duke shënuar një pikë kthese në besimin e tifozëve rreth vendit të tyre, duke u dëshmuar të jetë fillimi i një pëlqimi veçanërisht të fortë ndaj Southgate.

Bashkimi i një kombi në Euro 2020

Forma e mirë e Anglisë nën Southgate do të vazhdonte me vetëm pesë humbje në tre vjet pas Kupës së Botës 2018, duke bërë që tifozët të emocionohen shumë përpara një turneu të vonuar të Euro 2020.

Pavarësisht performancës së mirë në fushë, kombi në tërësi ishte i ndarë për pjesën më të mirë të një viti për shkak të pandemisë COVID-19 dhe kishte nevojë për një ngritje serioze në verën e vitit 2021.

Anglia e ofroi pikërisht atë me disa paraqitje të shkëlqyera, duke mposhtur Gjermaninë dhe Danimarkën në fazat e eliminimit, për t’u siguruar mbështetësve një çlirim shumë të nevojshëm të zhgënjimit që kishte krijuar për kaq shumë kohë.

Rezultati i Gjermanisë, në veçanti, shënoi një pikë ikonike në mandatin e Southgate. Fitorja e një ndeshjeje kaq të madhe në tokën vendase e çoi kombin në furi.

Gabimi i fundit

Ndërsa mandati i tij kishte qenë kryesisht pozitiv deri në këtë pikë, tifozët do të zhgënjeheshin nga Anglia, veçanërisht Southgate, për herë të parë kur ata arritën në finalen e Euro 2020.

Pavarësisht se morën një epërsi të hershme në “Wembley” kundër Italisë, “Tre Luanët” do të humbnin me penallti.

Në pamje të parë, kjo nuk tingëllon si shumë e lidhur me trajnerin.

Fatkeqësisht, stili i Southgate u kthye në bumerang dhe Anglia e lejoi Italinë të kthehej në lojë kur duhet të kishte marrë vrullin drejt një gol tjetër.

As zëvendësuesit gjatë ndeshjes nuk ndihmuan, me Declan Rice që u largua dhe “Tre Luanët” humbën çdo pamje të kontrollit të mesfushës.

Southgate më pas do të sillte në mënyrë famëkeqe Marcus Rashford dhe Jadon Sancho vetëm për gjuajtjen e penalltive, por këto ndërrime rezultuan më të këqija nga sa mund ta imagjinonte dikush.

Humbja ndaj Italisë ishte shenja e parë që besimi i disa mbështetësve te Southgate mund të lëkundet, dhe, në të vërtetë, është diçka që ai ka luftuar për ta hequr atë që atëherë.

Fitorja e madhe ndaj San Marinos

Anglia do të arrinte një tjetër moment historik nën Southgate kur u përball me San Marinon në kualifikimet e Kupës së Botës në 2021, duke regjistruar fitoren më të madhe të trajnerit me një fitore 10-0.

Katër gola për Harry Kane, si dhe goditjet nga Bukayo Saka dhe Harry Maguire, e panë skuadrën të provonte sërish se sa një skuadër sulmuese mund të ishte.

Fitorja mbylli një tjetër fushatë kualifikuese të pamposhtur, dhe vetëm një javë më vonë Southgate nënshkroi një zgjatje të re të kontratës trevjeçare.

Një fushatë e tmerrshme e Nations League

Pyetje serioze rreth trajnerit erdhën pas një fushate të zymtë të Nations League të UEFA-s në verën e vitit 2022, duke bërë që disa tifozë të bënin thirrje për ndryshim përpara Kupës së Botës së ardhshme në Katar.

Anglia nuk arriti të fitonte asnjë nga gjashtë ndeshjet e saj në grup, duke përfshirë dy humbje ndaj Hungarisë dhe një tjetër humbje kundër kampionit në fuqi të Evropës, Italisë.

Ecuria e tmerrshme e formës la një shije të thartë për shumë mbështetës dhe do të rezultonte në kritikat më të ashpra me të cilat Southgate ishte përballur deri në atë pikë.

Dyshimet filluan të rriteshin përpara Kupës së Botës dhe trajnerit i duhej një paraqitje e madhe në Katar për të rifituar mbështetjen e tifozëve.

Të zhgënjyer në Kupën e Botës

Pavarësisht një paraqitjeje solide në fazat e grupeve dhe një fitore të madhe kundër Senegalit në raundin e 16-të, Anglia dështoi edhe një herë nën drejtimin e Southgate në çerekfinalet e Kupës së Botës 2022.

“Tre Luanët” dolën kundër favoritëve Francës në tetë të fundit dhe do të përfundonin duke humbur 2-1.

Ndërsa rezultati ishte një zhgënjim, nuk ishte aq e lehtë të fajësohej një trajner që ishte lënë në baltë nga lojtarët e tij dhe jo nga një gabim taktik si në të kaluarën.

Humbja nënkuptonte një tjetër turne të madh pa trofe, por pasi e ngriti kombin e tij në lartësi të paparë për njëzet vitet e fundit, Southgate-t iu ofrua një tjetër shans për lavdi duke u lejuar të shihte kontratën e tij deri pas Kampionatit Evropian 2024.

Duke i bërë tifozët të besojnë sërish në Euro 2024

Dy javë më parë, pothuajse çdo tifoz ishte mërzitur me stilin e ngadaltë dhe të vështirë të lojës së Anglisë që dha rezultate minimale gjatë fazës së grupeve të Euro 2024.

Edhe pas kalimit në 16-shen e fundit, “Tre Luanët” ishin disa sekonda larg eliminimit nga Sllovakia.

Më pas gjithçka ndryshoi me një moment magjie nga Jude Bellingham.

Mesfushori bëri një goditje biçikletë për të barazuar në minutën e fundit të kohës shtesë përpara se zëvendësuesi Ivan Toney të asistonte për Harry Kane për golin e fitores në kohën shtesë të 30 minutave, duke rindezur flakën që Southgate kishte ndezur shumë kohë më parë kur ai e çoi Anglinë për herë të parë në Botërorin 2018 dhe Euro 2020.

Një paraqitje më e mirë pasoi në çerekfinale kundër Zvicrës, me Southgate që ndërroi formacionin dhe madje zëvendësoi yjet kryesorë si Kane dhe Phil Foden; diçka që shumica e mbështetësve nuk do ta prisnin kurrë përpara fillimit të turneut.

Në gjysmëfinale, dukej se Anglia ishte rikthyer ajo e ditëve të para të Euro 2024 dhe edhe një herë mund të ishte më shumë jashtë sesa brenda Evropianit.

Dukej si një histori e ngjashme në 15 minutat e fundit të gjysmëfinales me rezultatin 1-1 ndaj Holandës, por Southgate tregoi sërish guxim me një zëvendësim të dyfishtë mendjemprehtë.

Cole Palmer dhe Ollie Watkins do të zëvendësonin Foden dhe Kane, një ndryshim i guximshëm duke nxjerrë dy lojtarët më të mirë në skuadër.

Pas performancës së saj më të mirë të turneut deri më tani, Anglia vazhdoi të prodhonte një moment tjetër magjik kur Palmer e asistoi Watkins, për të gjuajtur një top të përsosur në këndin e poshtëm në sekondat e fundit të lojës.

Southgate dhe lojtarët e tij ia dolën edhe një herë duke e çuar vendin në një finale të madhe, e dyta radhazi në Euro, dhe do të kërkojnë të fitojnë trofeun e parë të Evropianit në historinë e tyre.

Pas gjysmëfinales, trajneri pranoi: “Të gjithë duam të na duan, apo jo?”.

“Kur gjithçka që lexon është kritikë, është e vështirë. Kështu që të jesh në gjendje të festosh një finale të dytë është shumë, shumë e veçantë”.

“Të jesh në gjendje t’u dhurosh atyre (mbështetësve) një natë si sonte është shumë e veçantë”, theksoi Southgate.

Mandati i tij nuk ka qenë perfekt, por Southgate e ka sjellë Anglinë në lartësi që nuk janë parë në dekada dhe tani “Tre Luanët” i kanë tifozët që besojnë edhe një herë.

Pavarësisht kritikave të bëra apo pyetjeve të ngritura, Anglia është sërish në një finale të madhe dhe një ndeshje larg pavdekësisë së futbollit.

Të fundit

Aktuale