Strategjia e Ukrainës në Kursk dhe mësimi i marshimit të Prigozhin: Njësi të vogla për t’u depërtuar, batalione të mbrojtura nga dronët

Njësi të vogla, të shkathëta dhe të shpejta të veteranëve të trajnuar mirë: Detyra e tyre është të depërtojnë thellë në territorin rus, të godasin dhe të ecin përpara sa më shumë që të jetë e mundur.

Dhe, pikërisht pas tyre, batalione më të strukturuara, të mbrojtura mirë nga tufa dronësh, të shoqëruar me artileri, me qëllim krijimin e një brezi sigurie pranë kufirit ndërkombëtar dhe të pushtimit të zonave që më pas, në kohën e negociatave, të funksionojnë si një pazaret për të rikthyer rajonet e Ukrainës së pushtuar.

Ende nuk ka një pasqyrë të saktë të pushtimit ukrainas në rajonin rus të Kurskut.

Autoritetet civile dhe ushtarake të Kievit mbeten të mbyllura dhe nuk japin asnjë detaj. Dhe propaganda e Moskës ndihmon pak.

Përsëritja e vazhdueshme e tyre se “përparimi i armikut është ndalur dhe mundur” duket se kundërshtohet nga faktet, të paktën deri më tani.

Ajo që dimë me siguri është se në agimin e së martës ajka e ushtrisë ukrainase sulmoi pozicionet e pambrojtura ruse në kufirin ndërkombëtar në veri të Sumy dhe hyri në disa pika në rajonin e Kurskut.

Ky është operacioni më i rëndësishëm i kryer ndonjëherë në territorin rus që nga 24 shkurti 2022 dhe karakterizohet nga fakti se ai kryhet nga ushtarë të rregullt ukrainas.

Të mëparshmet ishin planifikuar dhe luftuar nga vullnetarë rusë, të cilët ishin armiq të regjimit të Putinit dhe kishin ikur në Ukrainë, edhe pse në koordinim të plotë me Shtabin e Përgjithshëm të Kievit.

Përgatitja për sulmin në Kursk filloi shumë kohë më parë.

Dhe pikërisht në ditët e emocionuara të 23 dhe 24 qershorit 2023, kur mijëra mercenarë të milicisë Wagner të udhëhequr nga lideri i tyre, Yevgeny Prigozhin, u rebeluan kundër regjimit të Vladimir Putin dhe filluan një marshim të papritur dhe dërrmues drejt Moskës mbi 400 kilometra të gjatë në vetëm një disa orë.

“Ne vëzhguam me kujdes dinamikën e kryengritjes dhe pamë se sistemet e sigurisë së brendshme ruse janë shumë të dobëta, në mos jo-ekzistente. Pasi të kaloni linjat e mbrojtjes rreth kufirit ukrainas, atëherë lëvizja nëpër vend është relativisht e lehtë. Moska është një sitë. Edhe kryeqyteti duket i pambrojtur”, komentuan në atë kohë oficerët e lidhur me kreun e inteligjencës ushtarake ukrainase, Kyrylo Budanov.

Grushti i shtetit të Wagner u ndal njëqind kilometra larg Moskës jo nga ushtarët rusë, por nga negociatat e drejtpërdrejta midis Putinit dhe Prigozhin.

Ky i fundit u vra më pas nga agjentët e regjimit më 23 gusht.

Sot, ukrainasit janë mjaft të bindur se mund të rezistojnë për një kohë relativisht të gjatë.

Njësitë ruse të dërguara për t’i bllokuar duken të papërgatitur.

Shpresa e tyre është të detyrojnë Shtabin e Përgjithshëm të Moskës të bllokojë ofensivën në Donbass në mënyrë që të ridislokojë më të mirën e forcës së tyre ekspeditare në Kursk.

Në atë pikë, pasi Donbass të garantohet, ata planifikojnë të tërhiqen në pozicionet e ngulitura 10-15 kilometra larg kufirit dhe të rezistojnë në mbrojtje të zonave të pushtuara nga Rusia.

Në mesin e kokave të nxehta ukrainase, të cilët tani po përparojnë me asnjë rend të veçantë drejt termocentralit bërthamor të Kurskut, ka oficerë dhe ushtarë që në mars 2022 me të njëjtën taktikë “godit dhe ik” u treguan të aftë për të mposhtur sulmin rus drejt Kievit.

Forca dhe dobësia

Instituti për Studimin e Luftës me qendër në Washington shkruan në raportin e tij të përditshëm se “forcat ukrainase duken të afta të përdorin grupe të vogla të armatosura për të kryer sulme të kufizuara dhe për të kapërcyer linjat e mbrojtjes ruse”.

Kjo shpjegon edhe videot dhe imazhet e përhapura nga blogerët ushtarakë rusë, të cilët madje raportojnë se kanë monitoruar përleshjet e armatosura dhe lëvizjet e trupave pothuajse 50 kilometra larg kufirit.

Për ukrainasit, rreziku mbetet i përdorimit të trupave të tyre më të mira, të cilat janë të pakta dhe në shumë raste të lodhur nga 30 muajt e luftës.

Por vëzhgimi midis komandave në Kiev mbetet se edhe rusët janë të lodhur dhe rezervat e tyre po mbarojnë.

Blitzi në Kursk përfaqëson një injeksion të rëndësishëm optimizmi në një vend dhe ushtrinë e tij, të cilat padyshim sot janë të rraskapitur dhe të frikësuar nga vazhdimi i një konflikti që duket se nuk ka fund.

Marrë nga “Corriere Della Sera”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.