Lajme

Putin ‘luan bllofin’, kërcënimi për armët bërthamore më i dobishëm se përdorimi i tyre


“Nuk do ta përjashtoja plotësisht që Vladimir Putin në gjysmën e dytë të vitit të ardhshëm të bëjë një surprizë dhe të kryejë një piruetë politike, duke i hapur rrugën një pasardhësi si një mjet për të lehtësuar një zgjidhje në Ukrainë. Është vetëm një shembull, por le të kujtojmë se zgjedhjet presidenciale të 2024 nuk do të ishin gjithsesi të lehta për të, me gjithë atë që po ndodh. Mbështetja e rusëve nuk është shumë aktive”.

Pak e kanë studiuar dhe e njohin Vladimir Putinin aq plotësisht sa historiani dhe gazetari anglez Philip Short, korrespondent i vjetër i britanikes “BBC” nga Moska dhe Washingtoni dhe autor i asaj që është ndoshta biografia më e plotë dhe më e besueshme e liderit rus në qarkullim.

Libri i tij “Putin, Una vita, il suo tempo”, botuar nga Marsilio, do të prezantohet në Romë.

Sipas Short-it, pozicioni i Putin-it është i sigurt.

“Vërtetë, ndihet një krisje në marrëdhëniet me ish-Kaukazin Sovjetik dhe republikat e Azisë Qendrore. Që nga fillimi i luftës, Rusia është shpërqendruar, ka humbur ndikimin në të ashtuquajturën ‘jashtë vendit të afërt’ dhe ekziston mundësia që Turqia të përfitojë nga kjo”, tha ai.

Sipas autorit, vendeve të Azisë Qendrore nuk u pëlqen ajo që po ndodh në Ukrainë, ekziston një shqetësim i nënkuptuar se mund t’u ndodhë edhe atyre.

“Kujtoj se ka një diasporë të fortë ruse në Kazakistan për shembull. Brenda vendit, Putini nuk është dobësuar ndjeshëm. Mund të ndodhë, nëse gjërat janë ende të këqija në terren. Por ata duhet të shkojnë shumë keq. Vëmë re disa beteja të brendshme, por këto rivalitete mes fraksioneve – silovikët, burokracitë, oligarkët – kanë qenë gjithmonë aty”.

Për Short-in, Putin i përdor dhe i ushqen ata, është pjesë e sistemit të tij: që Prigogin, kreu i milicisë Wagner, është në një luftë me Shoigu, ministrin e Mbrojtjes, është një fakt që i lejon atij të mbajë kontrollin.

Ai ravijëzon, se në këto momente është e vështirë të ndash çfarë është propagandë dhe çfarë jo.

“Asnjëra palë, as Rusia, as Ukraina, as Perëndimi, nuk thonë se çfarë po ndodh realisht. Lufta është gjithashtu luftë informacioni. Po, besoj se mobilizimi i pjesshëm do të ketë efekt. Mbetet për t’u parë nëse do të ketë një të dytë vitin e ardhshëm. Humbjet janë pak a shumë të njëjta për të dy. Në parim, është më e lehtë për Rusinë t’i zëvendësojë ato. Por shumë më e rëndësishme është nëse Perëndimi, veçanërisht Shtetet e Bashkuara, do të jenë në gjendje të mbajnë rrjedhën e furnizimeve ushtarake”.

Autori tregon se Putin nuk dëshiron një luftë të përhershme.

“Unë mendoj se në fund do të ketë nëse jo një paqe, të paktën një armëpushim. Unë jam i befasuar nga ngjashmëritë me luftën e kundërt Koreane: në këtë rast, Amerika mbështet Ukrainën në luftën kundër Rusisë dhe Perëndimi ka një interes të caktuar në konflikt, sepse po dobëson Moskën, duke sulmuar burimet e saj. Në Kore, Stalini bëri të njëjtën gjë: ai përdori koreano-veriorët për të lodhur SHBA-të, duke e mbajtur atë të zënë në Azi”.

Ai bën një paralele edhe me Kinën.

“Mund ta zgjasim paralelen dhe të vërejmë se edhe kinezët kanë interes për luftën, sepse po e largon vëmendjen amerikane nga kuadrati i tyre. Ka aspekte të një lufte me prokurë. Por edhe ajo në Kore përfundoi me një armëpushim. Nuk ka gjasa që forcat ukrainase të jenë në gjendje t’i dëbojnë rusët plotësisht nga territori i tyre, ashtu siç nuk ka gjasa që Rusia të marrë kontrollin e të gjithë Ukrainës. Do të duhet një marrëveshje dhe nëse do të ishte diçka që Putin mund ta shesë si sukses, ai do ta bënte”.

Për të, kinezët do të jenë shumë të kujdesshëm.

“E përsëris, ajo që po ndodh në Ukrainë është në interesin e Pekinit, sepse ai dëshiron të shohë hegjemoninë amerikane të kufizuar. Por Kina është e kujdesshme të vendosë kufizime në mbështetjen e saj për Rusinë. Unë nuk mendoj se liderët duan të përfshihen, nuk u pëlqen të tërhiqen në konflikte që përfshijnë popuj të tjerë. Kina nuk do të jetë protagoniste në asnjë negociatë për Ukrainën”.

Zgjidhjen për tryezë bisedimesh, autori e jep përmes faktorit të “rraskapitjes së të dyja palëve”.

“Një tjetër element vendimtar janë furnizimet me armë në Ukrainë, pra sa do të vazhdojnë. Nëse ukrainasit (dhe amerikanët) do të tregonin një vullnet të vërtetë për të filluar negociatat, mendoj se Rusia do të përgjigjej, vetëm sepse lufta nuk është e mirë për Moskën dhe është në interesin e saj të mbajë ato pak fitime që ka bërë deri më tani”.

Megjithatë, sipas tij, Perëndimi nuk është i bashkuar se si ta zgjidhë luftën.

“Nga njëra anë, janë Polonia, vendet baltike, Mbretëria e Bashkuar, Republika Çeke dhe Sllovakia që duan një humbje totale të Rusisë. Ndërsa Franca, Gjermania, Italia dhe Spanja shohin një të ardhme më të largët ku Evropa Perëndimore do të duhet të bashkëjetojë me Rusinë. Por është gjithashtu e kuptueshme që ukrainasit kanë një pozicion të ashpër”.

Për sa u përket armëve bërthamore, Short ravijëzon se “fjala kyçe është humbja totale”.

“Bllofi i Putinit për të kërcënuar përdorimin e armëve atomike është shumë më i dobishëm se përdorimi i tyre. Deri më tani ka qenë efektive, NATO ka qenë e kujdesshme për të shmangur çdo veprim që mund të çojë në një konflikt të drejtpërdrejtë me Rusinë. Por përdorimi është i imagjinueshëm vetëm si një burim i fundit, pasi të keni provuar gjithçka”.

Edhe për përfundimin e luftës e ka një përgjigje.

“Nuk do të habitesha nëse diku në vitin 2023 do të kishte një përpjekje serioze për të përfunduar një armëpushim. Lufta nuk mund të vazhdojë përgjithmonë, të dyja palët do të jenë të lodhura”.

Marrë nga Corriere Della Sera, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com

Lajmet kryesore