Malcolm Gladwell është mërzitur.
Ai e di që zyra është problem më vete, por… “nëse jeni ulur me pizhame në dhomën tuaj të gjumit, a është kjo jeta e punës që dëshironi të jetoni?”.
Ai është me të vërtetë i frustruar me paaftësinë e njerëzve në pozicione drejtuese për t’ua shpjeguar këtë në mënyrë efektive punonjësve të tyre.
Prej muajsh, shumë shefa janë përpjekur të dërgojnë kolegët në udhëtime që të kalojnë më shumë kohë në zyrë. Por rezultatet kanë qenë të përziera.
Sfida e radhës duket se do ta përballi menaxhmentin e kompanive me funksionimin e punës hibride.
Edhe pse mund të duket e thjeshtë, kompleksiteti i saj nënkupton se shumica e kompanive janë në vështirësi për të kuptuar se çfarë do të thotë të kenë fuqi punëtore që punojnë në mënyrë hibride.
Konferenca e këtij viti e Forumit të Kërkimeve të Korporatës, një organizatë me bazë në Londër që fokusohet te burimet njerëzore, e kishte fokusin e saj pikërisht te kjo sfidë e re.
Hulumtimi i CRF-së u bëri jehonë shumë prej gjetjeve të punës pioniere nga profesori i ekonomisë Nicholas Bloom në Stanford, i cili ka qenë në ballë të kërkimit mbi efektet e detyrave të shtëpisë që shumë kohë përpara pandemisë.
Ai e quan kalimin në punën nga shtëpia si “goditjen më të madhe për tregjet e punës në dekada”.
Sakaq, hulumtimi zbuloi se rreth nëntë në dhjetë punëdhënës në Mbretërinë e Bashkuar po operojnë tani një model hibrid të një lloji, me dy ose tre ditë në zyrë që është formula më e zakonshme.
Në përgjithësi, organizatat janë të kënaqura me këto aranzhime, megjithëse punonjësit duket se janë më pozitivë në lidhje me të sesa punëdhënësit e tyre.
Rreth 67 për qind e të anketuarve në anketën e CRF-së thanë se po përjetonin disa vështirësi në bindjen e njerëzve që të kthehen.
Pati shumë diskutime në konferencën e CRF-së për këtë çështje të detyrimit.
A është kthimi në zyrë një çështje udhëzimi apo politika? Ose ndoshta “udhëzimet janë politika e re”, siç e shprehu një profesionist i sprovuar i burimeve njerëzore.
Vetëm 34 për qind e punëdhënësve të anketuar po e bëjnë pjesëmarrjen në vendin e punës një çështje formale të politikës.
Një qasje “testo dhe mëso” u mbështet nga shumë njerëz, pasi fleksibiliteti duhet të bëhet kuptimplotë dhe efektiv për të gjithë.
Përfitimi për punonjësit nga kthimi duhet të jetë më i madh se kursimet (në kohë, energji dhe para) që bëhen nga mos kthimi në punë. Siç theksoi një folës, menaxherët do të duhet të fokusohen në parimet e para: cila punë bëhet më mirë kur njerëzit janë bashkë dhe çfarë bëhet më mirë kur njerëzit janë të ndarë?
Por vendosja e praktikave të reja po rezulton të jetë e ndërlikuar.
Një vështirësi mund të jetë mungesa e kompetencës në kuadrin drejtues për të funksionuar këto marrëveshje të reja.
Bërja e funksionimit të modelit hibrid do të kërkojë shkathtësi nga menaxherët dhe ndoshta një gamë më të madhe përgjigjesh sesa kërkohej në të kaluarën.
Puna do të vazhdojë si në zyrë ashtu edhe larg saj. Kjo kërkon fleksibilitet, angazhim, një stil stërvitjeje dhe besim.
Marrë nga “Financial Times”, përshtatur për “Albanian Post”.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
