Pse Indonezia nuk do ta ndalojë Rusinë në G20?!

Indonezia është “në konsultim” me anëtarët e tjerë të G20-ës mes thirrjeve në rritje që Rusia të ndalohet nga samiti i nëntorit të forumit ekonomik në Bali.

Disa anëtarë të grupit ndërqeveritar të 19 vendeve dhe Bashkimit Evropian kanë kërcënuar se do ta bojkotojnë ngjarjen nëse presidenti rus Vladimir Putin dhe delegatët nga Moska lejohen të marrin pjesë, duke lënë presidentin indonezian Joko Widodo, i cili njihet më mirë si Jokowi dhe mban presidencën këtë vit – në një pozicion potencialisht të vështirë.

G20-ta nuk përfshin vetëm ekonomitë e zhvilluara si Shtetet e Bashkuara, Mbretëria e Bashkuar dhe Japonia, të cilat kanë vendosur të vendosin sanksione të ashpra ndaj Rusisë për pushtimin e saj në Ukrainë, por edhe vende të tilla si Kina që kanë marrë një qasje më ambivalente.

Takimi i kësaj jave i Ministrave të Financave të G20-ës dha disa indikacione për atë që mund të ndodhte përpara kur përfaqësuesit nga SHBA-të, Mbretëria e Bashkuar dhe Kanadaja u larguan nga sesioni me dyer të mbyllura në Washington ndërsa delegatët rusë filluan të flisnin.

Ministri indonezian i Financave Sri Mulyani Indraëati, i cili ishte kryesuesi i takimit, tha se largimi nuk ishte “një surprizë totale” dhe se nuk e kishte penguar vazhdimin e diskutimit.

Kina, e cila nuk e ka dënuar pushtimin rus pavarësisht marrëdhënieve miqësore me Ukrainën dhe pasi ekonomia numër dy në botë është një anëtare udhëheqëse e G20-ës, nuk iu bashkua bojkotit. Të enjten, presidenti Xi Jinping, i cili ka zhvilluar lidhje të ngushta me Putin-in, dënoi përsëri sanksionet e vendeve të zhvilluara ndaj Rusisë.

“Fokusi i G20-ës, dhe pse u krijua, ishte të diskutonte mbi ekonominë dhe biznesin. Nëse doni të diskutoni çështje të luftës dhe sigurisë kombëtare, atëherë duhet të shkoni në Kombet e Bashkuara”, tha pedagogu i drejtësisë Samosir.

Fryma e ‘pavarur’

Indonezia ishte një anëtar themelues së bashku me vendet duke përfshirë Indinë dhe Egjiptin e Lëvizjes së Jo-Angazhimeve (NAM) të vitit 1961 – një forum prej 120 kombesh që nuk ishin të lidhur zyrtarisht me ose kundër asnjë blloku kryesor të fuqisë gjatë Luftës së Ftohtë.

Fryma e NAM vazhdon të informojë politikën e jashtme indoneziane, e cila ruan atë që e quan një qasje “bebas-aktif” ndaj çështjeve ndërkombëtare – një qëndrim “i pavarur” dhe një rol “aktiv” në qeverisjen globale.

Jakarta deri më tani ka pohuar se ende planifikon të ftojë liderët e të 20 anëtarëve në samit.

Të enjten, ish-ministri i Jashtëm Marty Natalegawa i tha gazetës australiane “The Age” se Indonezia duhet të ftojë Ukrainën në samit jo vetëm për të qetësuar shqetësimet e atyre që kanë kërcënuar të bojkotojnë ngjarjen, por edhe për të shfrytëzuar sa më shumë një “mundësi të çmuar” për t’i dhënë fund konfliktit dhe të adresojë pasojat e tij ekonomike.

Qeveria indoneziane ka thënë se do të vazhdojë të konsultohet me anëtarët e G20-ës dhe palët e tjera të interesuara për këtë çështje.

Ministri i Punëve të Jashtme Retno Marsudi aktualisht është duke hartuar një raport për Presidentin Widodo me rekomandime se si të vazhdohet.

Indonezia fillimisht ishte e ngadaltë për të adresuar publikisht konfliktin në Ukrainë, por ishte në mesin e 141 vendeve që muajin e kaluar mbështetën një rezolutë të OKB-së që dënonte pushtimin.

Por rezervimi i Indonezisë rreth Rusisë është gjithashtu pjesë e një tabloje më komplekse politike që pasqyron marrëdhëniet e vetë Jakarta-ës me Moskën, si dhe rolin që ajo sheh për veten e saj brenda rajonit.

Indonezia është ekonomia më e madhe në Azinë Juglindore dhe analistët thonë se për sa i përket peizazhit gjeopolitik, vendi ishte gjithashtu i shqetësuar për një prani në rritje kineze ose amerikane në një zonë që e sheh si oborrin e vet.

Duke mësuar nga e kaluara

Kjo nuk është hera e parë që shpërthejnë tensionet mes Rusisë dhe anëtarëve të tjerë të G20-ës.

Në vitin 2014, kur Australia mbajti presidencën e G20-ës, Putin u largua nga samiti i nëntorit në Brisbane dy ditë më herët pasi u qortua nga anëtarët e forumit për mbështetjen e tij ndaj separatistëve në Ukrainën lindore.

Ai u ngarkua gjithashtu për vdekjen e 298 personave në bordin e fluturimit MH17 të “Malaysia Airlines”, i cili ishte rrëzuar nga një raketë e prodhuar nga Rusia në qiellin mbi një zonë të Ukrainës lindore të kontrolluar nga separatistët pro-rusë në korrik 2014. Moska ka mohuar asokohe çdo përfshirje në rrëzimin e avionit.

Në kohën e largimit të tij, Putin akuzoi vendet perëndimore se “ua kishin fikur trurin” duke vendosur sanksione ekonomike ndaj Rusisë.

Pushtimi i këtij shkurti ka shkaktuar sanksione edhe më të ashpra.

Një analist shtoi se Indonezia duhet të mësojë nga fiaskoja e vitit 2014, por gjithashtu të fokusohet në rëndësinë e forumit për të gjithë palët e interesuara, si një mënyrë për të shmangur një bojkot.

Përveç presionit të bojkotit, rajoni ka edhe pjesën e tij të betejave të brendshme, duke përfshirë konfliktin e vazhdueshëm në Myanmar.

Përpjekjet diplomatike nga Shoqata e Kombeve të Azisë Juglindore (ASEAN), e përbërë nga dhjetë anëtarë, e cila përfshin gjithashtu Indonezinë, nuk kanë arritur deri më tani me qeverinë ushtarake.

Dështimi mund të lërë disa të pyesin nëse një qasje e ngjashme “softball” ndaj Rusisë është strategjia më e mirë.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.