Problemet e Beethoven-it me mëlçinë mund të mos jenë shkaktuar vetëm nga alkooli, thonë ekspertët

Kur u krye një autopsi pas vdekjes së Ludwig van Beethoven në vitin 1827, mëlçia e tij u zbulua se ishte “e mbushur me nyje në madhësinë e një fasule”.

Tani studiuesit thonë se shkaku mund të mos ketë qenë vetëm konsumimi i alkoolit, me një analizë gjenetike që zbuloi se kompozitori i madh kishte një infeksion të hepatitit B dhe ishte në rrezik të lartë për sëmundje të mëlçisë.

Gjendja kjo, që përgjithësisht mendohet se e kishte vrarë atë.

Tristan Begg, autori i parë i hulumtimit, ka thënë se Beethoven kishte qenë jashtëzakonisht i ndjeshëm në jetën e tij në lidhje me sugjerimet se ai ishte pijanec.

Begg dhe kolegët dolën në përfundimet e tyre pasi studiuan tetë tufë flokësh që i atribuoheshin kompozitorit dhe pianistit gjerman për të hedhur dritë mbi problemet e tij shëndetësore.

Beethoven lindi në vitin 1770 në Bon dhe vdiq në Vjenë në moshën 56 vjeç. Ai pësoi humbje progresive të dëgjimit dhe e bëri atë të shurdhër në vitin 1818.

Analiza gjenetike zbuloi se pesë nga mostrat ishin nga i njëjti individ, kishin dëmtime në përputhje me datimin nga fillimi i shekullit të XIX-të dhe me shumë gjasa vinin nga kompozitori – me dy që kishin një zinxhir të mirë-regjistruar kujdestarie.

Një prej tyre përfshinte një tufë flokësh që supozohej se ishte prerë nga koka e Beethoven-it një ditë pas vdekjes së tij nga muzikanti Ferdinand Hiller, me analizën e re që zbuloi se ishte në të vërtetë nga një grua, ndoshta e trashëgimisë hebreje.

Kjo është domethënëse pasi analiza e mëparshme kishte zbuluar se flokët përmbanin nivele të larta plumbi, duke sugjeruar se problemet shëndetësore të Beethoven-it, humbja e dëgjimit dhe vdekja mund të ishin shkaktuar ose të paktën të lidhura me helmimin nga plumbi.

Gjithashtu ngre pyetje nëse Hiller e preu një tufë flokësh nga Beethoven, dhe nëse po, çfarë ndodhi me të.

Begg dhe kolegët kryen analiza të mëtejshme gjenomike për të hetuar nëse ADN-ja e kompozitorit kishte të dhëna për shëndetin e tij të keq.

Ndërsa ekipi thotë se rezultatet e tyre nuk mund të përjashtojnë një kontribut gjenetik në vështirësitë progresive të dëgjimit të Beethoven-it, ata nuk gjetën predispozicion të rëndësishëm.

As analiza nuk ofroi të dhëna për ankesat gastrointestinale të Beethoven-it, të cilat përfshinin diarre dhe dhimbje barku, duke zbuluar se ai nuk kishte variantet gjenetike klasike të pritshme për intolerancën ndaj laktozës.

Teksa disa ekspertë kanë sugjeruar më parë se ai kishte sindromën e zorrës së irrituar, hulumtimi i ri sugjeron se Beethoven kishte një rrezik të ulët gjenetik të gjendjes.

Në mënyrë domethënëse, vepra hedh dritë të re mbi vdekjen e tij, duke zbuluar se kompozitori kishte një rrezik të fortë gjenetik për sëmundje të mëlçisë dhe kishte përjetuar një infeksion të hepatitit B.

“Sëmundja alkoolike e mëlçisë duket të jetë shpjegimi më i favorizuar. Por atëherë ky ka qenë i vetmi faktor rreziku i njohur për 200 vjet”, ka thënë Begg.

“Një formë e hepatitit viral është spekuluar shumë shpesh, por nuk ka prova. Tani ka prova konkretisht të hepatitit B”, ka shtuar ai.

Begg ka treguar se këta faktorë nënkuptonin se rreziku i Beethoven-it për sëmundje të mëlçisë ishte ndoshta i rritur.

Në të vërtetë, kur ekipi analizoi të dhënat nga projekti i Biobank në Mbretërinë e Bashkuar nga burra të një moshe të ngjashme dhe me të njëjtët faktorë rreziku gjenetikë dhe konsumim të alkoolit, ata zbuluan se një në pesë kishte një formë të cirrozës.

Marrë nga “The Guardian”, përshtatur për Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.