UBS-Credit Suisse, Zvicra tani duket e brishtë (dhe me shumë mistere)

Marrëveshja midis UBS dhe Credit Suisse do të bëhet funksionale, duke përjashtuar ngjarjet e paparashikuara, në tre muajt e ardhshëm.

Më pas Zvicra do të ketë një bankë, asetet e së cilës do të vlejnë dyfishin e produktit bruto të vendit, ndërsa asetet nën menaxhim do të jenë gjashtë herë më shumë se e gjithë ekonomia kombëtare.

Mbetet vetëm për të kuptuar, atëherë, kush do ta komandojë vërtet Konfederatën: qeveria apo CEO i bankës më të madhe?

Njësia e re sigurisht që do të fillojë me 120 mijë punonjës dhe do të mbikëqyret nga një autoritet me pak më shumë se 500 punonjës, duke përfshirë rojet dhe mbikqyrësit, si dhe 240 banka të tjera zvicerane.

Dhe megjithëse entiteti i ri i lindur nga bashkimi i dy prej bankave më të mëdha në Evropë është i destinuar të humbasë peshë, ai do të jetë ende shumë i madh për vendin në të cilin do të ketë selinë e tij dhe pjesën më të madhe të biznesit: shumë i madh për të dështuar, por edhe për t’u shpëtuar siç ndodhi me Credit Suisse.

Pikërisht atëherë, pasi të përfundojë bashkimi, do të kuptohen pasojat ekonomike dhe institucionale të një përqendrimi të paprecedentë të fuqisë financiare.

Njësia e re do të ketë një pjesë tregu prej dy të tretave të të gjithë sektorit të rëndësishëm bankar në Konfederatë.

Asnjë autoritet antitrust në një vend demokratik nuk do të pranonte formimin e një fuqie kaq të madhe ekonomike në duart e një kompanie të vetme. Jo në kushte normale.

Por kushtet në të cilat u negociua bashkimi mes dy gjigantëve të kreditit të Zurich-ut ishin asgjë tjetër veçse normale: pa një marrëveshje deri në fundjavën e kaluar, Credit Suisse do të rrezikonte të merrte rrugën e Silicon Valley Bank ose Lehman Brothers dhe pasojat do të ishin të pallogaritshme.

Prandaj edhe sforcimet e këtyre ditëve nga autoritetet zvicerane, prej të cilave vetëm disa janë sigurisht të ligjshme.

Ligjor, edhe pse befasues dhe ende i pashpjeguar, ishte vendimi për të privilegjuar mbrojtjen e aksionarëve ndaj zotëruesve të obligacioneve vartëse; që ishte një opsion në kontratat e obligacioneve.

Megjithatë, ligjërisht më pak solid është një tjetër vendim i rregullatorëve të Finma-s, i marrë me mbështetjen e qeverisë dhe drejtuesve të dy bankave: të procedohet me bashkimin pa kaluar në votim miratimi në mbledhjet e aksionerëve.

Në fund të fundit, balanca e fuqisë nuk la alternativa, sepse UBS ishte në gjendje të diktonte kushtet.

Ulja e kreditorëve për 16 miliardë euro, e kombinuar me garancitë publike për nëntë dhe një angazhim nga e njëjta bankë blerëse për pesë të tjera, sugjeron që humbjet e Credit Suisse mund të arrijnë tridhjetë miliardë.

Me përjashtim të faktit se askush nuk ka shpjeguar kurrë se ku janë saktësisht dhe pse.

Vetë rregullatorët zviceranë nuk kanë dhënë sqarime për kolegët e eurozonës.

Financat zvicerane mbeten të pasura me ekselenca të transparencës dhe profesionale, veçanërisht në menaxhimin e kursimeve.

Por tani ajo hyn në një kapitull të ri në historinë e saj shekullore pa zgjidhur shumë nga problemet që e kanë sjellë këtu.

Edhe në vitin 2008 UBS dhe Credit Suisse erdhën në prag të falimentimit, pas vitesh gjatë të cilave autoritetet mbikëqyrëse nuk kishin arritur t’ shkonin pas.

Por nëse disproporcioni në balancën e forcave ishte shumë i madh atëherë, tani ai vetëm do të rritet.

Për më tepër, as disa nga problemet që shkaktuan lëkundje nl kredibilitetin e Credit Suisse nuk janë zgjidhur.

Qershorin e kaluar, një gjykatë zvicerane dënoi bankën për dështimin në parandalimin e pastrimit të llogarive të saj nga një bandë bullgare trafikantësh kokaine.

Por çështja e parave të pista mbetet një çështje djegëse për disa pjesë të sistemit bankar federal.

Muaj më parë, Shoqata Kombëtare e Kredive zbuloi për «Reuters» se llogaritë në Zvicër të mbajtura në emër të qytetarëve rusë janë ende nga 150 deri në 200 miliardë euro.

Nuk dihen përfituesit: dihet vetëm se vlera e pasurive të ngrira nuk i kalon nëntë miliardë, ndërsa pjesa tjetër është e disponueshme për kushedi kë.

Dhe në nëntor, gjykata e Zurich-ut lejoi që tre oligarkë nën sanksione të rimborsoheshin. Qartësisht vinte një erë e fortë pisllëku.

Ubs po përgatitet të mbretërojë mbi një vend plot talent dhe dinamizëm, po aq sa hijet dhe kontradiktat që përmban.