Këtë javë, raportimet e lajmeve dukeshin si një udhëtim prapa në kohë.
Një kombinim i çuditshëm i Luftës së Ftohtë dhe viteve para rënies së Bashkimit Sovjetik në vitin 1991.
Ushtarët u vranë në përleshjet kufitare midis Armenisë dhe Azerbajxhanit, dy ish-republikave sovjetike, pas një armëpushimi njëvjeçar.
Rusia po grumbullon dhjetëra mijëra trupa në kufirin ukrainas, duke nxitur frikën për një luftë të re.
Bjellorusia, me inkurajimin e Rusisë, grumbulloi mijëra refugjatë nga Lindja e Mesme në kufirin polak në një përpjekje për të shkaktuar një krizë që do të turpëronte Bashkimin Evropian.
Gjithashtu, Rusia kreu një provë të rrallë, duke lëshuar një raketë për të përgjuar satelitët. Duke vepruar kështu, mund të ketë rrezikuar astronautët, disa prej tyre amerikanë, në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës.
Shtetet e Bashkuara shprehën shqetësimet e tyre për këtë.
Herën e fundit që refugjatët nga Lindja e Mesme dhe Azia vrapuan nëpër Evropën Lindore dhe Qendrore, në vitin 2015, ishte me inkurajimin e Turqisë.
Valët tronditëse të sulmit, së bashku me sulmet terroriste nga islamistët radikalë, sollën ndryshime politike në Evropë dhe forcuan partitë e ekstremit të djathtë që kultivuan ndjenja raciste.
Lëvizjet e tanishme të Moskës janë të lidhura me përpjekjet e presidentit Vladimir Putin për të diktuar politikën e jashtme të disa prej fqinjëve të tij, të cilët në periudhën sovjetike ishin në varësi të çdo teke të Kremlin-it.
Në sfond qëndron zemërimi i përhershëm i Rusisë për ndikimin e dukshëm armiqësor të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe vendeve të tjera në kufirin e saj perëndimor, së bashku me dëshirën e Moskës për të shmangur sanksionet e BE-së.
Këto të fundit, të vendosura pas agresionit të Rusisë kundër Ukrainës shtatë vjet më parë.
Me këtë lidhet indirekt edhe lëshimi i raketës. Ministria e Jashtme në Moskë, fillimisht mohoi se kishte ndodhur një provë, derisa ushtria ruse e pranoi atë.
Kreu i agjencisë hapësinore të Izraelit, gjeneralmajor Isaac Ben-Israel, ka thënë këtë javë në një intervistë radiofonike se qindra fragmente të mëdha të satelitit në test do të vazhdojnë të orbitojnë në hapësirë si mbeturina të rrezikshme.
“Mendojmë se është shumë keq ta kthesh hapësirën në një mbretëri ushtarake”, ka shtuar Ben-Israel.
“Nëse po, në vend që të lëshohet një raketë, parapëlqehet ‘të lëshohet’ një sulm kibernetik në stacionet tokësore që transmetojnë urdhra te satelitët. Ata nuk dinë të bëjnë asgjë pa urdhra nga toka dhe një sulm kibernetik i tillë është brenda aftësive të vendeve, përfshirë Izraelin”, ka vijuar Ben-Israel.
Ai ka shpjeguar se përveç satelitëve që mbledhin inteligjencë, hapësira është ruajtur si një rajon jo-ushtarak. Ai beson se testi rus mund të jetë një përpjekje për të ushtruar presion ndaj amerikanëve për të nënshkruar një marrëveshje për të krijuar rregulla në këtë sferë.
Kurse rusët po dërgojnë sinjale në Evropë, disa prej tyre të dhunshme dhe të tjera shprehje të fuqisë së butë. Dominimi rus po rritet në Lindjen e Mesme, pjesërisht për shkak të interesit në rënie të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Izraeli duket se gradualisht po përshtatet. Sulmet e fundit intensive në Siri kundër objektivave iraniane tregojnë se të paktën tani për tani, këto sulme nuk kanë kaluar vijën e kuqe ruse.
Pas vizitës së Naftali Bennett me Putin-in në Soçi muajin e kaluar, numri i raportimeve për sulme izraelite vetëm është rritur.
Javën e kaluar, revista ushtarake e Izraelit i kushtoi një numër të veçantë përfshirjes së Rusisë në luftën civile siriane.
Në artikullin kryesor, shefi i Komandës Veriore Amir Baram dhe Anat Stern, një ish-instruktor akademik në Kolegjin e Mbrojtjes Kombëtare të Izraelit, kanë shkruar se “Rusia po ruan interesat e saj gjeostrategjike nëpërmjet një kombinimi të elementeve jo-ushtarake në frontin sirian, siç janë mekanizmat e pajtimit dhe investimet ekonomike”.
Në një artikull të veçantë, Stern ka shtuar se “ruajtja e territorit, zgjerimi i sferave të influencës dhe mbrojtja globalisht e interesave kanë udhëhequr politikën e jashtme ruse për shekuj me radhë”.
Dhe se “koncepti i sigurisë kombëtare ruse që nga mesi i viteve 1980 përmban komponentë ekonomikë dhe diplomatikë, së bashku me njohjen e rëndësisë së përpjekjeve ushtarake dhe është përshtatur me kulturën strategjike ruse”.
Ai ka vijuar gjithashtu se “nëpërmjet aktivitetit të saj në Siri, Rusia po projekton fuqinë dhe po pozicionohet si një faktor ndërmjetësues, balancues”.
Stern ka thënë se mes suksesit të projektit të Putin-it për Sirinë, Rusia mund të konsiderojë dërgimin e forcave në rajone të tjera në të ardhmen.
Ashtu si në rastet e mëparshme, Perëndimi e ka të vështirë të deshifrojë strategjinë ruse në Evropën Lindore dhe të parashikojë nëse lëvizjet e Kremlin-it mund të nxisin fushata më të madhe të dhunës në Ukrainë dhe në kufirin polak.
Si zakonisht, fakti që makina e propagandës ruse e trajton të vërtetën si baltë, është duke e komplikuar parashikimin. A është e mundur, siç ka argumentuar këtë javë Benjamin Haddad nga instituti kërkimor i Këshillit Atlantik me bazë në Washington, që Perëndimi po i nënvlerëson sërish ambiciet e Rusisë?
“Shohim trupat ruse të grumbulluara dhe liderët rusë që kërcënojnë hapur Ukrainën, por ka kaq pak kuptim për shumë prej nesh saqë e hedhim poshtë një pushtim të mundshëm masiv”, ka thënë ai.
Gjithashtu “shumë vlerësime të inteligjencës dështojnë për shkak të kësaj: jo mungesa e fakteve, por e pamundur të pajtohen me analizat”.
Haddad ka shkruar në Twitter këtë javë se “një klasik i kësaj është lufta e vitit 1973. Kishte sinjale të hapura se Egjipti po përgatiste luftë. Por ishte kaq irracionale për SHBA-të dhe Izraelin saqë e gjithë kjo u hodh poshtë si përplasje retorike”.
Shkalla e rrezikut të shkaktuar nga lëvizjet e Rusisë do të bëhet e dukshme më vonë.
Ndërkohë, duke pasur parasysh vështirësinë e ndjekjes së ndryshimit dhe deklaratave kontradiktore të Rusisë, mund të lexojmë vetëm burimin më të besueshëm për të analizuar Kremlin-in.
Llogarinë e rreme në Twitter që satirizon presidentin rus.
Siç ka shkruar “Darth Putin” këtë javë, se “e kaluara ndryshon aq shpejt sa nuk e keni idenë se çfarë ka për të ndodhur dje”.
Marrë nga gazeta “Haaretz”.
