1.

Lidhja Demokratike e Kosovës âsht partia e parë pro-perëndimore e liberal-demokratike në Ballkan e ndër shqiptarë!

Por, tue qenë parti shqiptare nuk met imune dhe e hapun përballë kritikës publike dhe gazetarëve!

Ndonëse Dr. Brahim Rugova i inkurajonte kritikët e vet me u shprehë, me dije e vetëdije se kritika mbronë p’ej përseritjës së gabimit.

2.

Shumica nga ata që e fabrikojshin anmikun e brendshëm tue pa atë edhe tek mediat (Hydajet Hyseni & Co) dolën nga LDK në Kuvendin e Tretë (në “Dora”, kafe te Qafa) më 1998, jo rastësisht sot janë në Lëvizjen Vetëvendosje ose e mbështesin atë.

3.

Kur LDK si e vetmja parti e djathtë kosovacentriste sulmohet nga nji front i gjânë – dihet se sulmet vijnë nga e e majta dogmatike – kush ka me e mbrojtë nëse ajo hyn në luftë me kritikët e saj?

Kritikët e paanshëm të vjetër, janë ata që sot e mbrojnë në parim, jo elozheistat dhe dogmatët e ri!

4.

Porse kritika publike nuk duhet me u etiketu por me u përballë me argumenta.

Lufta me media e analista (si Kolonë e Pestë) âsht specialitet i të majtes neostaliniste të viteve ’90a dhe âsht përvetsu nga dogmatët popullista të sotshëm, pra sot mbanë vulën e VVs.

Modeli i betejës me analistat u importu në LDK nga VV.

5.

Kush e injektoi rishtas këtë “armë lufte” si përvojë e praktikë kundër kritikës publike, medias e analistave në LDK?

E dini, e dini!

Mos u shtihavni!?

6.

LDK duhet me e shporrë vet idenë e hapjës së frontit me media e analista.

Nuk âsht ftyra e saj gjenuine!

Âsht maska e zhdanovistave të ri!