Një aktiviste izraelite e paqes, e cila u mor nga shtëpia e saj më 7 tetor dhe u mbajt peng për 53 ditë në Gaza, i ka treguar medias britanike BBC se si sprova e saj shkatërroi besimin se paqja është e mundur midis palestinezëve dhe izraelitëve.
Në intervistën e saj të parë në Mbretërinë e Bashkuar që nga lirimi në nëntor, Ada Sagi, 75 vjeçe, ka treguar se si ajo u mbajt në një apartament nga roje me pagesë, se Hamasi e mbajti atë në një spital para lirimit të saj – dhe se ajo tani beson se bota i urren hebrenjtë.
“Unë nuk besoj në paqe, nuk më vjen keq. Unë e kuptoj që Hamasi nuk e dëshiron atë”.
Sagi jetoi për dekada në kibutin Nir Oz pranë kufirit Izrael-Gaza, duke u përpjekur të ndihmonte përpjekjet e pajtimit duke i mësuar izraelitët arabisht të flisnin me fqinjët e tyre.
Në vjeshtën e vitit 2023, ajo po planifikonte të shkonte në Londër për të vizituar djalin e saj Noam dhe për të festuar ditëlindjen e saj.
Por gjithçka ndryshoi kur Hamasi sulmoi Izraelin jugor, duke vrarë 1 mijë e 200 njerëz dhe duke marrë 251 pengje në Gaza, mes tyre edhe Sagi.
Ajo u lirua më në fund 53 ditë më vonë.
U deshën gjashtë muaj që aktivistja e paqes të ishte gati të fliste me mediat britanike për përvojën e saj dhe pikëpamjet e saj për ata që ia morën lirinë, shtëpinë e saj dhe besimin e saj në paqe.
Ajo është në dijeni të 116 pengjeve të mbetura ende pas, 41 prej të cilëve Izraeli thotë se supozohen të vdekur, dhe po i kërkon qeverisë izraelite që të bjerë dakord për një armëpushim të ri në Gaza dhe marrëveshje për lirimin e pengjeve me Hamasin.
“Izraeli duhet të bëjë marrëveshjen…të kthejë në shtëpi të gjithë këta pengje që janë të gjallë dhe të vdekur”.
Sagi përshkruan se si kur u mor për herë të parë në Gaza, ajo dhe disa pengje të tjerë u fshehën në një shtëpi familjare me fëmijë, por të nesërmen u dërguan në një apartament në qytetin jugor Khan Younis sepse ishte “i rrezikshëm”.
Pronari i apartamentit, sipas Sagi, u tha atyre se gruaja dhe fëmijët e tij ishin dërguar për të qëndruar me vjehrrin e tij.
Burri, sipas saj, ishte një infermier.
Ajo ka treguar se studentët po paguheshin për t’u kujdesur për ta.
“Janë shumë ato para në Gaza sepse nuk kanë punë. Dhe nëse nuk keni punë me Hamasin, nuk janë më shumë se 20 sikla për një ditë”.
Sagi ishte mes 105 pengjeve të liruar në nëntor në këmbim të një armëpushimi njëjavor dhe rreth 240 të burgosurve palestinezë në burgjet izraelite.
Ajo ka përshkruar pasigurinë e tmerrshme të garës deri në lirimin e saj në ditën e pestë të marrëveshjes së bashku me nëntë izraelitë të tjerë dhe dy tajlandez.
“Për çdo trokitje në derë mendon se dikush po vjen për të të marrë”.
Kur pengjet dëgjuan se kishte një marrëveshje dhe se gratë e moshuara do të liroheshin, ajo tha se një nga gratë e liruara me të ishte “e tmerruar” se mund të kishte qenë shumë e re për t’u përfshirë.
“Por shërbyesja jonë tha: Jo. Ju erdhët bashkë, shkoni bashkë”.
Në ditën e 49-të – e premte – asaj Ju komunikua se do të lirohej. Diçka që nuk e besonte dot.
“Në drekë, ata na dhanë ushqim…na çuan me makinë në Khan Younis dhe ne shkuam deri në kufirin e Rafah”.
Por diçka kishte shkuar keq dhe ata duhej të ktheheshin te Khan Younis.
Kur ata hynë në qytet, sipas Sagi, u dërguan në një spital – që ajo beson se ishte spitali kryesor i Gazës jugore, Nasser – dhe iu tha se do të qëndronin aty.
“Njerëzit thonë se ata nuk janë të përfshirë. Ata janë të përfshirë…dhe marrin para për secilin prej nesh”.
Dëshmia e një numri pengjesh të tjerë të liruar vendos 10 pengje gjithsej në spitalin Nasser, njëri prej të cilëve mbetet në robëri.
Kur u pyet nga BBC për të komentuar mbi pretendimet e Sagi, drejtori i spitalit, Atef al-Hoot, mohoi që ndonjë peng të mbahej atje dhe se ofronte vetëm shërbime humanitare.
Ushtria izraelite ka thënë më parë se trupat e saj arrestuan “rreth 200 terroristë që ishin në spital” gjatë një bastisjeje në spitalin Nasser në shkurt, dhe se ata gjetën municione, si dhe ilaçe të papërdorura të destinuara për pengjet izraelitë.
Hamasi ka mohuar pretendimet izraelite se luftëtarët e tij kanë vepruar brenda Naserit dhe spitaleve të tjera në të gjithë Gazën.
Sagi ka thënë se ajo dhe banorët e tjerë të Nir Oz që i mbijetuan sulmeve të 7 tetorit tani jetonin në apartamente në qytetin Kiryat Gat.
Ajo është e prirur të vazhdojë të flasë për kalvarin e saj, pavarësisht emocioneve të forta që sjell.
“Kam humbur shtëpinë time. Kam humbur lirinë time – i gjithë vendi ku duhet të kthehem. Fshati ynë është shkatërruar”.
“Kam qarë mirë. Unë nuk jam grua e hekurt, siç thonë të gjithë. Ndonjëherë qaj. Nëna ime thoshte se të qash, të pastron”.
Marrë nga “BBC”, përshtatur për “Albanian Post”.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
