Stil

Një ditë në New York me hotelierin James McBride


Sot ai është pjesë e stafit të një hoteli me pesë yje.

Përpara se të mbërrinte në New York, as ia kishte marrë mendja se nga një punonjës i thjeshtë, do të ishte administruesi i hotelit luksoz dhe do të kishte mundësinë t’ia plotësonte vetes disa “qejfe”.

Pas vrapit rreth rezervuarit të Central Park, hotelierit James McBride i pëlqen të mbathë këpucë belge, të shijojë pak muzikë xhaz dhe ta trajtojë veten mirë me një tiramisu.

Ai u rrit në Afrikën e Jugut, në qytetin bregdetar Durban. Aty do të niste edhe karrierën si hotelier, përpara se të transferohej në radhët e “Ritz-Carlton Hotel Company”.

Nga aty, jeta e tij mori kthesë.

“Ishte ‘The Carlyle’ që më solli fillimisht në New Jork – Flip Maritz dhe Lew Wolff, pronarët në atë kohë, së bashku me familjen Hunt, më ofruan mundësinë e mrekullueshme ndërsa jetoja dhe punoja në Londër”.

“Carlyle ishte një moment kyç në jetën time, pasi takova disa nga njerëzit më interesantë në botë, duke përfshirë partnerin tim të biznesit Chris Burch”.

“Edhe sot e kësaj dite më është afër zemrës”, thotë ai.

Kur shkon në New York, “kaloj shumë kohë atje”.

“Më pëlqen tradita e vendit, muzika në Café Carlyle dhe Bemelmans Bar, eleganca e thjeshtë dhe ndjesia që të fal, si të qenit afër shtëpisë, edhe pse larg saj”.

“Kur të mbërrini në Bemelmans, sigurohuni që të kërkoni menaxherin Dimitrios, për të marrë tryezën më të mirë në shtëpi”, këshillon ai.

Kujtimet e dashura

Disa nga kujtimet e tij të preferuara, përfshijnë dëgjimin e melodive festive nga Steve Tyrell, ikonë gjatë pushimeve dhe të ndjerit Bobby Short në Café Carlyle.

“Këngëtari, pianisti i xhazit Loston Harris luan në Bar Bemelmans – lumturi e pastër, veçanërisht kur shoqërohet nga rrëshqitësit e lokalit”.

Nëse shkoni në New York?

“Kur jam në New Jork, shpesh e nis ditën time me një vrap përgjatë rezervuarit Jacqueline Kennedy Onassis në Central Park”.

“Pista 1.58 milje”, thotë ai, “që e rrethon, është destinacioni im i preferuar për një vrap piktoresk, veçanërisht në pranverë për pemët e lulëzuara të qershisë dhe rododendronët, dhe në vjeshtë për gjethet e gjalla në ndryshim”.

James McBride zbulon se shpesh kalon disa nga dyqanet e tij të preferuar gjatë shëtitjeve, duke përfshirë këpucët “Belgian”.

Ai e adhuron dekorimin e Kit Kemp.

“Ajo ka një mënyrë kaq unike për të rregulluar hapësirat me një shpirt shumëngjyrësh dhe të shkujdesur. Më pëlqen t’i bëj takimet e mia në dhomën e pritjes, ulur në një tavolinë me pamje nga kopshti. Është më e qetë gjatë ditës, me zhurmë që rritet ngadalë pasdite dhe vazhdon deri në mbrëmje”.

Për drekë, ku të ndaleni?

“Për drekë, do të ha një nga picat e shijshme të Whitby-t, në furrë me qymyr dhe ndërmjet takimeve përpiqem të eci kudo, duke bërë lehtësisht 20 mijë hapa në ditë”.

Ku të darkoni?

“Në mbrëmje do të kaloj nga rruga ‘Quadronno’ në Upper East Side – nëse do të më duhej të zgjidhja një pjatë në një restorant në botë, do të ishte tiramisuja e tyre San Dona. Ndërsa jam gjithmonë në një orar të ngjeshur, gjej kohë për atë që është pa dyshim tiramisuja më e mirë jashtë Italisë”.

“Supa e perimeve me thekër në rrugën ‘Quadronno’ është gjithashtu një domosdoshmëri, si dhe panini caprese kur e kini me të shpejtë. Ushqimi këtu është kaq i shijshëm, prodhimet dhe buka janë të cilësisë më të mirë”.

“Disa nga restorantet e tjera të mia të preferuara përfshijnë Frenchette, një bistro bashkëkohore franceze në Tribeca, dhe Carne Mare e shefit të kuzhinës Andrew Carmellini, një chophouse italiane”.

Marrë nga “The Financial Time”, përshtatur për Albanian Post!

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com


Lajmet kryesore