Në Ligën Arabe, Katari është i vetëm kundër kthimit të Sirisë

Kthimi i Sirisë në Ligën Arabe u njoftua më 7 maj, por Katari ende mban qëndrimin e tij.

Është shumë e qartë: normalizim me regjimin dhe një hezitim për ta riintegruar atë në organizatë, pa shfaqur megjithatë kundërshtim të fortë.

“Shteti i Katarit gjithmonë kërkon të mbështesë konsensusin arab dhe nuk do të jetë pengesë për këtë, dhe ky konsensus sot lidhet kryesisht me kthimin e regjimit”, tha një zëdhënës i ministrisë së Jashtme të Katarit.

Një pozicion i kundërt me atë të Emirateve të Bashkuara Arabe, të cilat, me gjithë mbështetjen fillestare për opozitën, rihapën ambasadën në Damask në vitin 2018, më pas priti presidentin Bashar el-Assad dy herë në Abu Dhabi.

Arabia Saudite ka përshpejtuar kthimin e Sirisë në Ligën Arabe, samitin e ardhshëm të së cilës do ta organizojë në Riad më 19 maj dhe në të cilin synon të ftojë presidentin sirian.

Mbretëria nisi procesin e normalizimit me Sirinë pas marrëveshjes të nënshkruar me Iranin nën kujdesin e Kinës në mars.

Katari dallohet nga Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, të cilat punuan për rehabilitimin e regjimit sirian.

Që nga fillimi i kryengritjes popullore të vitit 2011 në Siri, e cila vrau afro 500 mijë njerëz dhe zhvendosi gjysmën e popullsisë, Katari demonstroi ashpër kundërshtimin e tij ndaj regjimit të Asadit.

Emiratet e afërta me Vëllazërinë Myslimane thuhet se kanë financuar dhe armatosur grupe rebele gjatë luftës civile.

Ambasada siriane në Doha ende drejtohet nga diplomatë të opozitës.

Zëdhënësi i këtij organi falënderoi gjithashtu Katarin në janar që ka shprehur mbështetjen e tij për përpjekjet ndërkombëtare në emërimin e Bashar al-Assad si përgjegjës për sulmin kimik në Douma në vitin 2018.

Historia e fundit duket se e ka konfirmuar Dohën në aftësinë e saj për të ndjekur një politikë të jashtme të pavarur nga Riadi dhe Abu Dhabi.

Pas bllokadës së Katarit të udhëhequr nga Arabia dhe Emiratet (2017-2021), të tre vendet e Gjirit u pajtuan gjatë marrëveshjeve të al-Ula pa iu nënshtruar emiratit të gazit ndaj kërkesave të dy fqinjëve të tij – duke përfshirë një largim nga Irani dhe Vëllazëria Myslimane.

“Kriza e Gjirit u ka treguar vendeve se ato mund të marrin vendime të ndryshme sovrane për sa i përket sigurisë dhe politikës së jashtme, dhe se pjesa tjetër e rajonit do të duhet ta respektojë këtë”, përmbledh Andreas Krieg, profesor i asociuar në King’s College dhe specialist i Gjirit.

Sidoqoftë, Emiratet dhe Arabia Saudite arritën të krijonin një konsensus normalizimi me Sirinë, duke i hapur rrugën kthimit të regjimit sirian në sundimin arab.

Por qasjet e dy vendeve mbeten të ndryshme.

Vendi i parë i Këshillit të Bashkëpunimit të Gjirit (GCC) që ka rihapur ambasadën e tij në Damask, federata e Emirateve akuzohet gjithashtu se ka ndihmuar regjimin sirian për të anashkaluar sanksionet, veçanërisht duke strehuar oligarkët sirianë pranë regjimit dhe se ka treguar një interesi për rindërtimin e vendit.

Riadi, nga ana e tij, përshpejtoi normalizimin e regjimit duke dërguar ministrin e tij të Jashtëm në Damask në prill, më pas duke pritur homologun e tij sirian.

Monarkia qëndron qartë pas riintegrimit të Sirisë në Ligën Arabe, pasi ka pritur një takim të ministrave të punëve të jashtme.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.