15 minuta për të vrapuar në strehë, për të rrëshqitur brenda dhe për të përplasur derën e blinduar.
Kjo është koha që u duhet edhe raketave balistike të lëshuara nga Irani për të arritur në Tel Aviv nëse ato nuk kapen më parë.
Trafiku në metropol – i cili është më i vjetër se shteti i Izraelit, por mbetet fëmija i tij rebel dhe i pavarur – vazhdon i pakuptimtë dhe i zhurmshëm deri në perëndim të diellit.
Komanda për Frontin e Brendshëm ka dekretuar mbylljen e plazheve në të gjithë Izraelin qendror: për banorët, megjithatë, bregu i detit është më shumë se një shesh, është e vështirë të qëndrosh larg tij.
Kështu, shpëtimtarët zbresin nga kullat e drurit me çati të kuqe, ndërsa notarët nuk largohen.
Alarmi i parë i Amerikës
Megjithatë, Daniel Hagari, zëdhënësi i Forcave të Armatosura, kishte folur tashmë me zë të lartë dhe qartë në fillim të pasdites, më shumë një urdhër sesa një apel për popullatën: ai paralajmëron se rregullat ndryshojnë edhe në qendër të vendit, në fakt.
Kufizimet zbatohen nga kufiri me Libanin deri në jug dhe pjesën lindore, duke përfshirë Jerusalemin.
Ishin amerikanët ata që ngritën alarmin e parë: iranianët po përgatiten për bastisjen, “është e afërt”.
Një raport kaq konkret sa e shtyu kryeministrin, Benjamin Netanyahu, të lëshonte një video-mesazh për kombin: “Ne po luftojmë Boshtin e së Keqes. Na presin ditë të vështira, të qëndrojmë të bashkuar”.
Vetëtima në qiell
Orët e pritjes mbeten të pezulluara dhe izraelitët kanë kohë të ripërjetojnë traumën e 7 tetorit përpara se të qëndrojnë në dhomat e blinduara ose në bodrumet e ndërtesave.
Dy terroristë palestinezë të veshur me të zeza zbresin në ndalesën e trenit që shkon përgjatë rrugës me pemë të Jaffa-s, lagje në periferi të Tel Avivit: njëri qëllon me automatik, trupat e shtrirë pranë strehës si në agimin e tmerrit, një vit më parë.
Në pak minuta, drita nga llambat e rrugës që ndriçon shtatë kufomat shndërrohet në shkreptima që përshkojnë qiellin.
Bombardimi ka filluar.
Alarmi në telefon
Bllokohet ekrani, ndërpriten telefonatat, është hera e parë që përdoret njoftimi në këto muaj lufte.
Alarmi shtyn miliona izraelitë në bunkerët e brendshëm, qeveria tashmë po mblidhet në atë kundër bombës bërthamore të ndërtuar në malet e Jerusalemit.
“Forca ajrore është e paprekur dhe funksionale. Ne jemi gati të godasim natën në Lindjen e Mesme, siç kemi bërë tashmë”, thonë nga Shtabi i Përgjithshëm.
David’s Slingshot
Kur regjimi islamik nisi sulmin e parë të drejtpërdrejtë kundër shtetit hebre, kaloi një javë për të kalibruar hakmarrjen izraelite, pretendentët u përpoqën të kufizonin dëmet e shkaktuara pavarësisht se Teherani kishte lëshuar mbi treqind dronë dhe raketa shpërthyese.
Këtë herë raketat balistike të lëshuara drejt Izraelit janë 181, tre valë të cilat kryesisht kapen nga sisteme të tilla si David’s Slingshot, emri biblik.
Ashtu si shtatë muaj më parë, mbrojtja ishte e koordinuar me amerikanët dhe pjesërisht me jordanezët.
Shtëpia e Bardhë kërcënon të jetë gati për të hyrë në lojën e luftës: Pasojat do të jenë serioze dhe ne do të bashkëpunojmë me Izraelin për ta bërë këtë, komenton Jake Sullivan, Këshilltar për Sigurinë Kombëtare i Presidentit Joe Biden.
Kthehet trafiku i mbrëmjes
Dyert e strehimoreve mbyllen dhe shpejt rihapen si hapësira ajrore mbi shpatet e Ben Gurion, pranë Tel Avivit.
Trafiku i mbrëmjes kthehet në rrugë.
Duket e përfunduar, tani për tani, pas njoftimit të iranianëve: “Operacioni u krye për t’u hakmarrë për vrasjen e Ismail Haniyeh, Hassan Nasrallah dhe gjeneralit Abbas Nilforoushan”.
Ato tregohen sipas rendit kronologjik, sipas datës së vdekjes, e cila nuk ka rëndësi për Ali Khamenei, liderin suprem.
Garda Revolucionare pretendon se ka goditur tre baza ushtarake – “pa dëme”, përgjigjen zëdhënësit e ushtrisë – dhe paralajmërojnë: “Mos guxoni të përgjigjeni ose do të jetë shkatërruese”.
Presidenti Masoud Pezeshkian tregohet më i butë dhe i drejtohet drejtpërdrejt Netanyahut: “Duhet të kuptoni se ne nuk jemi luftënxitës, por do të reagojmë ndaj kërcënimeve”.