Michel: Mahsa Amini, frymëzim për luftën për të drejta dhe liri të barabarta

“Me admirim të thellë, ne festojmë njohjen e Jina Mahsa Amini-t dhe Lëvizjes Gruaja, Jeta dhe Liria në Iran me Çmimin Sakharov për Lirinë e Mendimit”.

Kështu është shprehur presidenti i Këshillit Evropian, Charles Michel, për dhënien e çmimit ndaj Amini-t.

“Ne nderojmë trimërinë e Jina Mahsa Amini, pasi ajo dha jetën për të mbrojtur të drejtat e grave dhe përshëndesim gratë iraniane që vazhdojnë luftën e saj”, ka shtuar ai.

Sipas tij, përkushtimi i tyre ka frymëzuar luftën për të drejta dhe liri të barabarta.

With deep admiration, we celebrate the recognition of Jina Mahsa Amini and the Woman, Life, and Freedom Movement in Iran with the #SakharovPrize for Freedom of Thought.

We honour Jina Mahsa Amini's bravery, as she gave her life to defend women's rights, and we salute the Iranian… https://t.co/JdcWTObpyv

— Charles Michel (@CharlesMichel) October 19, 2023

Bashkimi Evropian e ka dhënë çmimin Saharov të këtij viti për Mahsa Amin-in.

Presidentja e Parlamentit të BE-së, Roberta Metsola, ka thënë se vdekja e Amini-t “shënoi një pikë kthese”.

“Kjo ka shkaktuar një lëvizje të udhëhequr nga gratë që po bën histori”, ka thënë ajo.

Po ashtu ajo ka shtuar se lëvizja qëndronte për “dinjitetin dhe lirinë në Iran”.

Shtatorin e këtij viti u bë një vit qëkurse Mahsa Amini vdiq, duke ndezur protesta në të gjithë Iranin dhe duke çuar në një zinxhir ngjarjesh, efektet e të cilave mbeten të freskëta në mendjet e iranianëve.

Amini, e njohur gjithashtu si Jina, ishte një vajzë 22-vjeçare nga provinca veriperëndimore e Kurdistan-it, e cila kishte udhëtuar në kryeqytetin Teheran me familjen e saj.

Ajo po dilte nga një stacion metroje në Teheran me anëtarët e familjes kur u arrestua nga policia e moralit për moszbatim të pretenduar me rregullat e detyrueshme të hixhab-it të vendit që kanë qenë në fuqi menjëherë pas revolucionit islamik të Iranit të vitit 1979.

Amini u fut në një furgon dhe u dërgua në një të ashtuquajtur qendër riedukimi ku gratë marrin udhëzime se si të vishen siç duhet.

Pamjet e kamerave të vëzhgimit të lëshuara nga forcat iraniane të ligjit treguan se si ajo u rrëzua kur ishte atje dhe u dërgua në një spital, ku vdiq disa ditë më vonë.

Autoritetet iraniane thanë se ajo pësoi një sulm për shkak të kushteve para-ekzistuese, por prindërit e saj e kundërshtuan atë dëshmi, duke thënë se ajo mund të ishte rrahur.

Një demonstratë u formua fillimisht përpara spitalit ku ajo u dërgua në Teheran, pasuar nga protesta në qytetin e saj të lindjes, Saqqez, të cilat më pas u përhapën në qytete dhe qyteza në të gjithë vendin.

Pas muajsh, në kohën kur protestat në rrugë u shuan gradualisht në fillim të këtij viti, organizatat e të drejtave të njeriut me bazë në huaj thonë se më shumë se 500 njerëz u vranë, duke përfshirë të paktën 70 të mitur.

Numri i vetëm zyrtar i vdekjeve i publikuar nga autoritetet erdhi në fillim të dhjetorit të vitit të kaluar, kur protestat ishin ende të ndezura.

Në atë kohë, këshilli i sigurimit shtetëror i ministrisë së brendshme tha se më shumë se 200 njerëz ishin të vrarë, duke përfshirë dhjetëra forca të sigurisë, të vrarë në “akte terroriste”, të vrarë nga grupe të lidhura me jashtë dhe të cilësuar si të vrarë nga shteti, “rebelë” dhe “elementë të armatosur anti-revolucionarë që ishin anëtarë të grupeve secesioniste”.

Mijëra u arrestuan gjithashtu gjatë demonstratave, shumica e të cilëve u liruan pas një faljeje nga lideri suprem Ali Hosseini Khamenei në shkurt. Por disa, duke përfshirë një numër gazetarësh, mbeten të burgosur.

Shtatë persona janë ekzekutuar deri më tani pasi janë dënuar nga gjykatat iraniane në rastet e lidhura me protestat.

Çfarë ka ndryshuar që atëherë?

Çështja e hixhab-it dhe e të drejtave të grave ka qenë në qendër të demonstratave brenda dhe jashtë Iran-it, me emrin dhe thirrjet e Amini-t “grua, jetë, liri” duke u bërë refrene të zakonshme.

Brenda Iran-it, shumë gra kanë zgjedhur të ndryshojnë mënyrën e veshjes dhe të heqin dorë nga shamitë e tyre.

Por hixhab-i mbetet i detyrueshëm sipas ligjit iranian dhe mësimeve fetare, dhe autoritetet kanë sinjalizuar se kjo nuk do të ndryshojë, kështu që ata janë angazhuar në një sërë përpjekjesh për të kundërshtuar këtë ndryshim.

Ata po përdorin kamera inteligjente për të identifikuar shkelësit në publik dhe në automjetet e tyre, të cilët mund t’i nënshtrohen dënimit gjyqësor dhe kanë ridisponuar policinë e moralit.

Shumë kafene dhe restorante janë mbyllur për shkak të ofrimit të shërbimeve për gratë që mendohet se janë të lira nga mbajtja e hixhab-it.

Dhe të famshëm, përfshirë aktoret, kanë pasur çështje gjyqësore kundër tyre.

Pankartat e mëdha që lavdërojnë virtytet e hixhab-it janë bërë gjithashtu një pamje e njohur në Teheran dhe qytete të tjera pas demonstratave.

Së shpejti pritet të ratifikohet një ligj i ri për hixhab-in, i cili ligjvënësit kanë thënë se mund të sjellë dënime të reja për gratë që konsiderohen si shkelje.

Një numër profesorësh në universitetet më të larta janë përjashtuar në raste që duket se kanë lidhje me protestat.

Qasja në internet vazhdon të jetë e kufizuar në Iran, me më shumë ndërprerje që priten të ndodhin pasi vendi shënon një vit nga fillimi i protestave.

Të gjitha mediat kryesore globale sociale dhe platformat e mesazheve, përveç shumë faqeve të internetit, vazhdojnë të jenë të bllokuara pa asnjë perspektivë reale për t’u restauruar.

Shumë iranianë janë të detyruar të përdorin rrjete private virtuale (VPN) për të anashkaluar kufizimet, por autoritetet kanë kohë që i kanë goditur ato mjete gjithashtu, duke përmendur shqetësimet private.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.