Magjia e Stradivarius-it kumbon sërish në punishten e tij të vjetër

Prej më shumë se tre shekujsh, adhuruesit e muzikës në mbarë botën janë përpjekur të zhbllokojnë sekretet e rezonancës magjike të violinave të Antonio Stradivarit.

Ata tani do të jenë në gjendje të vazhdojnë kërkimin e tyre për Graal-in në ish-punishten e tij në shtëpi në Cremona të Italisë veriore.

Ndërtesa mesjetare, e cila ishte shtëpia e lutierit të famshëm midis viteve 1667 dhe 1680, është rikthyer në jetë, duke u bërë një qendër trajnimi për zejtarët dhe muzikantët e rinj dhe një vend pelegrinazhi për të apasionuarit pas katër telave.

Të gjendesh në shtëpinë ku jetoi dhe krijoi mjeshtri i violinave nga Cremona, “është magji, i ndjej dridhjet”, thërret Fabrizio von Arx, një violinist italo-zviceran 47-vjeçar, në origjinën e projektit të restaurimit të Casa Stradivari.

“Pikërisht mes këtyre mureve lindi miti i Stradivarius-it dhe filloi të mbijë vizioni i tij për rezonancën e përsosur të violinës”, mrekullohet ai gjatë një vizite në shtëpi.

Pas një viti e gjysmë pune, ndërtesa ku jetonte lutieri me gruan e parë dhe gjashtë fëmijët e tyre, u rihap për publikun të martën, falë fondacionit Casa Stradivari të krijuar në vitin 2021 nga violinisti.

Nëse do të mund të restauroheshin trarët origjinalë të dhomës së ndenjes në katin e parë, nuk ka më asnjë gjurmë të punishtes në katin e parë, të transferuar në një shtëpi tjetër në Cremona e cila u shkatërrua.

Tani e tutje, dy tavolina pune lutieri janë ri-instaluar atje.

“Altana” misterioze, një tarracë e mbuluar në çati, e rrethuar me mure të trasha tullash, ka mbetur e paprekur dhe vazhdon të ushqejë legjendën.

Pikërisht aty ai vari violinat e tij për t’i tharë në dritën e diellit që perëndonte.

“Kjo shpjegon ngjyrën enigmatike të llakut të tyre, midis të kuqes, kafesë dhe portokallisë”, thotë Fabrizio von Arx për AFP. “Me nxehtësinë dhe lagështinë që mbizotëron në Cremona, druri i violinës lëviz shumë dhe më pas stabilizohet më mirë”.

Kjo, duke parë nga afër një nga sekretet e tingullit të jashtëzakonshëm të Stradivarius-it.

Në të kundërt, “formula e llakut”, e shqyrtuar nga shkencëtarë të panumërt, “ishte e njëjtë me atë të përdorur nga lutierët e tjerë të Cremona-s”, siguron ky virtuoz.

Një tjetër recetë për suksesin e tij verbues, “pas punës, ai kaloi kohë në dhomën e ndenjjes me miqtë e tij muzikantë për të dëgjuar violinat e tij dhe për t’i përsosur me ndihmën e tyre”.

Obsesioni me tingullin e përsosur gjithashtu bëri që Fabrizio von Arx të blejë në vitin 2017, me ndihmën e një mbrojtësi zviceran, një Stradivarius të vitit 1720, Madrileno, për 8 milionë franga zvicerane.

“Ishte dashuri me shikim të parë”, thotë violinisti, i cili madje e bekoi nga një kardinal në Bazilikën e Shën Markut në Venezia, duke e riemëruar “Engjëlli”.

Nga 1 mijë e 100 violina, violonçelo, viola dhe instrumente të tjera me tela që u larguan nga punishtja e lutierit që vdiq në vitin 1737 në moshën 93-vjeçare, tani kanë mbetur rreth 650.

Rekordi në një ankand daton në vitin 2011, kur një Stradivarius e pagëzuar me emrin “Lady Blunt”, ishte shitur për 15.89 milionë dollarë.

Marrë dhe përshtatur nga ‘Le Figaro’ për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.