Lufta e Ukrainës e lë koalicionin qeverisës të Gjermanisë në ‘modalitet të përhershëm të krizës’

Ajo do të ishte qeveria më progresive e Gjermanisë. Një vit më pas, ato ambicie të larta janë eklipsuar nga një luftë në Evropë që e ka zhytur vendin në një krizë energjetike, ka shkaktuar kërdi në financat e tij publike dhe ka riorganizuar rrënjësisht agjendën e saj politike.

Olaf Scholz u betua si kancelar gjerman dhjetorin e kaluar, duke kryesuar një koalicion të paprecedentë trepalësh midis Social Demokratëve, Të Gjelbrit dhe Demokratëve të Lirë që premtoi një “fillim të ri” pas mbretërimit 16-vjeçar të Angela Merkel.

Marrëveshja e saj e koalicionit prej 141 faqesh titullohej: “Guxoni më shumë përparim”.

“Ata premtuan një zgjim të ri – por nuk ka mbetur shumë nga kjo”, tha Andrea Römmele, profesoreshë e komunikimit në politikë në Shkollën Hertie në Berlin.

“Në vend të kësaj, ata janë të mbërthyer në një lloj regjimi të përhershëm të krizës”.

Si ish-kryetar i bashkisë së Hamburgut, Scholz kishte premtuar “modernizimin industrial më të madh të Gjermanisë në më shumë se njëqind vjet”.

Do të dilte nga qymyri më shpejt se sa ishte planifikuar, do të rriste shumë energjinë e erës dhe diellore dhe do të vendoste 15 milionë makina elektrike në rrugë deri në vitin 2030. Kishte plane për të ndërtuar 400 mijë banesa çdo vit, për të liberalizuar rregullat e imigracionit dhe për të legalizuar kanabisin.

Në vend të kësaj, pjesa më e madhe e energjisë së qeverisë është shpenzuar për të mbajtur dritat ndezur. Që nga vendimi i Rusisë për të reduktuar eksportet e gazit në Evropë gjatë verës, prioriteti i Scholz ka qenë të sigurojë furnizime alternative dhe të shmangë perspektivën e ndërprerjeve dhe racionimit të gazit këtë dimër.

Në këtë ai ka pasur në masë të madhe sukses.

“Gjermania është e mbrojtur nga dimri dhe e mbrojtur nga krizat”, u tha kancelarja deputetëve muajin e kaluar.

Qeveria ka shpenzuar miliarda për përmirësimin e sigurisë energjetike të Gjermanisë, duke ndërtuar një terminal importi për gazin natyror të lëngshëm në kohë rekord, duke siguruar që rezervuarët e gazit të jenë plot 100 për qind dhe duke marrë kontrollin e dy importuesve në vështirësi të gazit, me një kosto masive për portofolin publik.

Scholz gjithashtu shtyu 300 miliardë euro ndihmë urgjente për të zbutur ndikimin e kostove më të larta të energjisë tek kompanitë dhe familjet, duke thyer rekordin e mëparshëm për mbështetjen e shtetit të vendosur gjatë pandemisë – kur ai ishte ministër i financave.

Ai gjithashtu përmbushi një premtim elektoral për të rritur pagën minimale, reformoi sistemin gjerësisht të urryer të përfitimeve të papunësisë të Gjermanisë dhe krijoi një fond investimi prej 100 miliardë eurosh për Bundeswehr-in, duke u zotuar të kthejë vitet e nënfinancimit të forcave të armatosura.

“Qeveria ia doli të siguronte paqen sociale, u sigurua që paketat e ndihmës të arrinin të gjitha grupet sociale dhe askush të mos lihej jashtë në të ftohtë”, tha Uwe Jun, një shkencëtar politik në Universitetin e Trierit.

“Kjo do të thoshte se Gjermania ishte kursyer nga sulmet e mëdha dhe trazirat sociale që keni parë në vende të tjera, si SHBA dhe Britania e Madhe”.

Por e gjithë kjo erdhi me një kosto.

Rritja e madhe e shpenzimeve mund të ketë qenë e vështirë për Demokratët e Lirë (FDP).

Por të Gjelbërve u është dashur gjithashtu të bëjnë kompromise të dhimbshme. Ata ranë dakord për rihapjen e termocentraleve me qymyr dhe një zgjatje prej tre muajsh e gjysmë të jetës së reaktorëve të fundit bërthamorë të mbetur të Gjermanisë.

Në tetor, Scholz u detyrua të pohonte autoritetin e tij si kancelar – një ngjarje e rrallë në politikën gjermane – për të zgjidhur një mosmarrëveshje mbi të ardhmen e energjisë bërthamore midis të Gjelbërve dhe FDP-së.

Më shumë tension mund të jetë në tubacion pasi pasuritë elektorale të FDP-së vazhdojnë të zbehen. Ajo u përjashtua nga qeveritë e koalicionit në dy shtete të rëndësishme këtë vit dhe në një të tretë as që grumbulloi votat e mjaftueshme për të hyrë në parlamentin rajonal.

Kreu i FDP-së, Christian Lindner, i cili është edhe ministër i financave, këmbënguli pas këtyre humbjeve

Kristian Demokratët (CDU) të opozitës fajësojnë mungesën e udhëheqjes së Scholz.

Udhëheqësit e biznesit shpresojnë se viti i dytë i koalicionit në detyrë do t’i japë më shumë qartësi politikës së qeverisë.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.