Lens është një nga surprizat më të mëdha në futbollin evropian

Data shënonte 16 maj 2015 kur Lens humbi 2-1 në Allianz Riviera në Nice kundër vendasve, duke i dhënë fund kampionatit në vendin e fundit në tabelë për të zbritur në Ligue 2.

Epoka e artë e përjetuar në fund të viteve 90 – Lens u bë kampione e Francës në sezonin 1997/98, fituan Kupën e Ligës Franceze një vit më vonë dhe arritën në gjysmëfinale të Kupës UEFA 1999/2000 – dukej se kishte përfunduar dhe ishte e destinuar të mos përsëritej kurrë.

Dhe në vend të kësaj na duhej vetëm të prisnim: sot, tetë vjet më vonë, situata është kthyer sërish në anën e duhur, për ekipin e Francës Veriore.

Të cilët, katër ndeshje nga fundi i Ligue 1, janë të dytët në renditje, gjashtë pikë prapa PSG-së së paarritshme dhe janë me të vërtetë një hap larg rikthimit në Champions League, të paktën në fazën paraprake – Marseille është e treta dy pikë më poshtë, Monaco e katërta është në -8 dhe në Francë kalimi për fazën e grupeve shkon për dy skuadrat e para në renditje.

Por si dhe ku filloi kjo rilindje?

Projekti që po lulëzon muajt e fundit nisi në sezonin 2019/20 dhe bazohet mbi të gjitha te trajneri Franck Haise.

Në realitet nuk kishte qenë zgjedhja e parë, përkundrazi: në shkurt, pak ditë para pezullimit të Ligue 2 për shkak të pandemisë, Haise kishte marrë drejtimin nga Philippe Montanier, pavarësisht se nuk kishte qenë kurrë trajner i një ekipi të parë, dhe në fakt më parë ka punuar vetëm në sektorin e të rinjve të klubit.

Në fund, kampionati francez u pezullua përgjithmonë, dhe kështu Lens – i dyti në renditje në kohën e ndalimit – e gjeti veten të promovuar në Ligue 1.

Në muajt në vijim, ai e legjitimoi këtë qëllim të arritur në një mënyrë jokonvencionale, ashtu si Haise legjitimoi zgjedhjen e klubit për të investuar tek ai: sezoni 2020/21 përfundoi me një vend shumë të mirë të shtatë në renditje, tamam si sezoni 2021/22, dhe ndërkohë Lens ka hedhur në treg disa lojtarë shumë interesantë.

Për shembull Loïc Badé, Jonathan Claus, Cheick Doucouré dhe Christopher Wooh, të gjithë të shitur gjatë sesioneve të fundit të merkatos përballë ofertave thelbësore, për një klub si Lens.

Pikërisht për shkak të këtij revolucioni të detyruar, nuk pritej shumë nga versioni i ri i ekipit të Haise.

Dhe në vend të kësaj, Lens po përjeton kryeveprën e saj: falë një 3-4-2-1 që mund të shndërrohet lehtësisht në një 3-4-3 në varësi të kundërshtarit, Lens arrin të mbetet gjithmonë kompakt, duke lejuar shumë pak hapësira dhe për këtë arsye shumë pak gola ndaj kundërshtarëve.

Nuk është rastësi që Sang et Or (pseudonimi i skuadrës, fjalë për fjalë Gjak dhe Ar) kanë mbrojtjen më të mirë në Ligue 1, me 26 gola të pësuar në 34 ndeshje.

Drejtuesit e mbrojtjes janë Medina, Gradit dhe Danso, më cilësori nga të tre, lojtari që pashmangshmërisht ka për detyrë të vendosë manovrën nga poshtë.

Mbështetje e madhe për mbrojtjen, pra, vjen nga mesfushori Abdul Samed, i cili shpesh kalon mes qendërmbrojtësve dhe i ndihmon mbrojtësit për rrjedhshmërinë e lojës.

Në krah të tij, tashmë prej tre vitesh luan shumë mirë ish-lojtari i Udinese-s Seko Fofana, kapiten i skuadrës dhe lidhje thelbësore e fazës mbrojtëse dhe sulmuese.

Duke kompletuar vijën e mesit, në një pozicion të lartë dhe të gjerë në krahët, janë Costa dhe Frankowski, të cilët gjithashtu alternojnë shpesh me Machado dhe Haidara: puna e tyre lejon shumë krosime në qendër të zonës së penalltisë ose liron hapësira të ndryshme qendrore për futjet e sulmuesve, diamantët e vërtetë të ashpër të skuadrës së Haisa-s.

Këta janë Sotoca dhe mbi të gjitha Openda, të cilët deri më tani kanë shënuar 26 nga 57 golat e Lens: 19 gola për Openda, golashënuesi më i mirë i skuadrës dhe shtatë për Sotoca.

Këto shifra flasin shumë për karakteristikat e dy sulmuesve të Lens: Opensa është një finalizues i pastër, ndërsa Sotoca është një lojtar që është i mirë jo vetëm në zonën e portës, por edhe në shërbimin e pasimeve fituese për shokët e tij – jo çuditërisht, me nëntë asistime vendimtare, ai është i treti në renditjen specifike të Ligue 1.

Openda dhe Sotoca, megjithatë, janë vetëm ekstremet e një skuadre që funksionon mrekullisht, që lëviz si një trup i vetëm, që sulmon dhe mbrohet gjithmonë bashkë dhe me vazhdimësi.

Forca dhe kompaktësia e grupit janë virtytet kryesore të Lens, siç tregohet nga katër humbjet e vetme në 34 ndeshje të ligës. Dy më pak se PSG. Ndoshta në fund titulli nuk do të arrijë, por këtë sezon do të mbetet në sytë dhe kujtesën e të gjithëve, në Francën Veriore.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.