“Largohu” është mesazhi i Izraelit – Dhe ne u detyruam të lëviznim përsëri

Ne po largohemi përsëri. Ne largohemi nga Khan Yunis, izraelitët na informuan mëngjesin e sotëm se zona lindore e qytetit duhet të evakuohet menjëherë sepse do të jetë objektiv i sulmeve. Ata e ndanë zonën në dy blloqe, secilit prej të cilëve iu caktua një numër. Ushtria izraelite tha që blloku “42”, ku jetonim, duhet të largohet menjëherë.

Filluam punën pa u ndalur asnjë sekondë për të lëvizur. Meqenëse i gjithë Khan Yunis konsiderohet një zonë ushtarake, Izraeli ka shpërndarë fletëpalosje dhe ka dërguar mesazhe në telefonat celularë të banorëve duke i paralajmëruar ata të lëvizin në Rafah, afër kufirit me Egjiptin.

Duhet të evakuojmë shtëpinë ku jetonim 26 veta, duke marrë me vete gjithçka që na nevojitet: batanije, sende shtëpiake, rroba të ngrohta për dimër. Lëvizja nuk është e lehtë. Një familje që jeton pranë nesh ka vendosur të qëndrojë: “Jemi të moshuar – thonë – gjashtë prej nesh nuk do të dilnim dot: do të rrimë me çdo kusht”.

Unë kam makinën time dhe morëm me qira një furgon. Gjithçka mungon, transporti, benzina. Bëjmë dy ose tre udhëtime derisa të lëvizim të gjithë. Kalimi i një nate tjetër këtu do të ishte shumë i rrezikshëm: le të shkojmë në qendër të Khan Yunis dhe nesër në mëngjes do të shkojmë në Rafah. Është më e sigurt atje, misioni ynë tani është të gjejmë një vend ku mund të lëvizim. Shkollat ​​dhe strehimoret janë të tejmbushura. Duhet të gjejmë një apartament normal, ose të paktën “pothuajse” normal.

Këtu në qendër të Khan Yunis, mijëra njerëz po mbërrijnë dhe shumica nuk dinë ku të shkojnë. Zona nga e cila vijnë shumë ka qenë nën sulm ajror intensiv gjatë gjithë natës dhe mëngjesin e sotëm.

Në zonën tonë izraelitët tashmë po bombardojnë dhe sulmojnë shtëpi, xhami, madje edhe kampe. Njerëzit braktisën gjithçka dhe u larguan mes shpërthimeve. Bombardimet vazhdojnë pa pushim. Mesazhi i izraelitëve ishte se ne duhet të largohemi “sa më shpejt të jetë e mundur”. Kur na paralajmëruan, bombardimet tashmë kishin filluar.

Sonte do të flemë në qytet, të 26 në një apartament të vogël me dy dhoma. Nesër herët në mëngjes do të shkojmë në Rafah, si shumë të tjerë, për të kërkuar një vend me qira. Me strehëzat plot do të duhet të gjejmë diçka private, edhe nëse do të kushtojë shumë.

Khan Yunis është qyteti më i madh në jug, me më shumë se 200 mijë njerëz. Evakuimi i tyre është një katastrofë. Të gjithë thonë vazhdimisht se herët a vonë do të duhet të lëvizin. Nesër, pasnesër… Po sikur të kishte një pushtim tokësor këtu? Për momentin ata janë duke evakuuar pjesë të qytetit: Abasan, Quarara, Bani Suheila, Khuza’a. Që nga e premtja, Izraeli ka ndaluar aksesin në ndihma humanitare në Rrip. Nuk ka karburant, njerëzit do të jenë pa ushqim dhe pa ujë të pijshëm.

Nuk e dimë nëse do të duhet të qëndrojmë jashtë për një javë apo një muaj. Të gjithë mendojnë se po na shtrëngojnë nga Khan Yunis në Rafah dhe më pas po na shtyjnë në Egjipt, duke zhvendosur të gjithë Rripin. Se Izraeli e do Gazën pa njerëz. Operacioni ushtarak do të vazhdojë të vrasë, shkatërrojë shtëpi dhe infrastrukturë. Sot kanë goditur edhe brenda qytetit. Të gjithë e mallkojnë situatën, të zemëruar me Izraelin dhe gjithashtu me Hamasin.

Askush nuk e di se çfarë të bëjë. Tani për tani ata po ikin për të shpëtuar jetën e tyre, shumë do të flenë në rrugë të zemëruar dhe të frustruar. Ata duan të largohen, nga Gaza, ndalojnë vuajtjet. Kam folur me shumë njerëz që shpresojnë se do të hapet vendkalimi i Rafahut për të shkuar në Egjipt ose kudo që mund ta lënë pas këtë luftë.

Marrë nga la Repubblica, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.