Lali, po me të vdekurin ç’pate?

Vetëvrasja e analistit Kastriot Myftaraj më 7 korrik, ngjalli reagime të shumta në opinionin publik – siç edhe pritej ndoshta.

Myftaraj në fakt, ishte një person kontrovers në vetvete, ku i ndryshëm nga të tjerët është pak të thuhet, analizat e konspiracionet e të cilit shpesh herë tejkalonin çdo imagjinatë të mundshme.

Jo të gjithë e pëlqenin, kjo ishte pak por e sigurt. Shumë folën për të pas vdekjes në forma nga më të ndryshmet.

Së fundmi, në debat, u fut edhe qytetari i parë i Tiranës, Erion Veliaj.

“Ua them këtë, për gjobaxhinjtë, se Tirana do të rritet. S’mund të themi duam turistë, por nuk kemi hotele, apo dua arsim profesional, por s’kam vende pune. Do hotele? Do i ndërtosh. Do arsim profesional? Do i gjesh vendin ku do të punojnë se s’ka se si të ndodhë ndryshe. Ne te kjo çështja e gjobave (të portaleve sh.r) nuk pyesim. Bëj ç’të duash, hidhu edhe nga ballkoni po deshe, siç po ndodh me këta të lajmeve të rreme dhe shpifjeve. Te ne funksionon: Më pyet, të përgjigjem, por me gjoba jo. Ua them këtë që të dini se çfarë vjen, nga tani deri në zgjedhje do të keni vetëm gjoba,”.

Kështu tha Veliaj gjatë një mbledhjeje të Këshillit Bashkiak, pesë ditë pas vetëvrasjes së Myftarajt, duke iu referuar mënyrës së dhënies së lajmit nga media të ndryshme!

Shoqëria është sigurisht e lirë të komentojë gjithfarë e gjithësoj…

Vetëm se, kur kritikon dikë për gjuhë jo të duhur mediatike, do të duhej të kishte etikë brenda kritikës së mllefosur me përgojimin e një të vdekuri.

Ne nuk mundet kurrsesi të dimë shumë mbi arsyet pse Myftaraj i dha fund në të tillë mënyrë.

Mandej, mund të hamendësojmë minimalisht se gjendja e tij psiko-emocionale, nuk ka qenë fort e qëndrueshme, duke parë se gjendja shëndetësore në të cilën ndodhej, ishte e keqe (siç u deklarua nga miq e familjarë).

Myftaraj vuante nga një sëmundje e pashërueshme dhe “zgjidhjen” e gjeti sa duket tek vdekja.

Çfarë zgjidh atëherë satira me vetëflijimin e një personi?

Qëndrimet dhe idealet na bëjnë të ndryshëm të gjithë, ama respekti, duhet të jetë i njëjtë dhe qytetari i parë i kryeqytetit këtë herë, nuk po përbuz as qëndrimet, e as idealet e një personi që u vetëvra, por vetë atë.

Normale është kjo? Ndoshta “babaxhani” Veliaj mund t’i përgjigjet edhe vetë pyetjes: Lali, po me të vdekurin ç’pate?

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.