Kujdes nga spiunët e Moskës, ata rekrutojnë studentë të huaj në universitetet ruse

Sa e rrezikshme është Rusia?

Shumë, paralajmërojnë qeveritë evropiane. Ata thonë se ekziston rreziku – në pak vite – për një luftë më të gjerë për shkak të Rusisë, një Rusi më të sigurt, e cila po riarmatoset dhe mund të vërë në provë nenin 5 të NATO-s.

Megjithatë, ky rrezik nuk perceptohet në të njëjtën mënyrë nga opinionet publike në vendet në fjalë. Sipas sondazhit të fundit nga Konferenca e Sigurisë në Mynih, e cila u mbajt javën e kaluar, lufta e Putinit kundër Ukrainës tani konsiderohet si një rrezik më i vogël.

Në sondazhin e vitit të kaluar, Rusia ishte kërcënimi më i madh për pesë vendet e G7, sot janë vetëm Japonia dhe Mbretëria e Bashkuar. Në Gjermani, luftënxitja e Putinit zbret në vendin e shtatë midis kërcënimeve kryesore, në Francë në të gjashtin dhe në Itali në të dymbëdhjetën.

Terrorizmi islamik, migrimi dhe ndryshimet klimatike janë më të frikshme. Në të vërtetë, lufta midis Hamasit dhe Izraelit po i vë flakën Lindjes së Mesme. Migrimet kanë filluar të rriten sërish. Ngjarjet ekstreme klimatike nuk kanë të ndalur kurrë. Kësaj i shtohen edhe ankthet ekonomike, të ardhurat që nuk rriten dhe kostot e tranzicionit të energjisë.

Rezultati mund të jetë më shumë ndarje dhe polarizim i shoqërive. Ne e dimë se si Rusia është përpjekur të ndikojë në ciklet zgjedhore në demokraci në avantazhin e saj. Dhe 2024 në Evropë (dhe në Shtetet e Bashkuara) është një vit zgjedhor. Një nga anketuesit më të mëdhenj të Gjermanisë, Instituti Forsa, tha se peizazhi politik në Gjermani “është aq i fragmentuar sa të kujton vitet para nazizmit”.

AfD, partia aktuale e ekstremit të djathtë, kishte arritur 22 për qind dy muaj më parë. Në Amerikë, Trump është përpara në sondazhe dhe ndikimi i tij te republikanët po bllokon ndihmën për Ukrainën.

Në këtë situatë, bie në sy raporti i fundit i Rusisë, instituti kryesor anglez për mbrojtjen dhe sigurinë.

Studimi bazohet në dokumente “të marra nga shërbimet speciale ruse” dhe intervista me “organet përkatëse zyrtare”, me sa duket agjenci të inteligjencës në Ukrainë dhe Evropë. Deri në fund të vitit 2022, thotë studimi, Rusia e kuptoi se kishte nevojë për informacione më të sakta nga agjencitë e saj – debakli fillestar në Ukrainë u fajësua gjithashtu nga inteligjenca e dobët.

Kështu që Putini ia besoi detyrën e koordinimit Sergei Kiriyenko, zëvendës shefi i shtabit të Kremlinit.

Ky korrigjim duket se po jep disa fryte: fushata dezinformuese më koherente dhe të organizuara. Objektivi është dobësimi i mbështetjes evropiane për Ukrainën, ose bllokimi i afrimit me Evropën e vendeve ende nën ndikimin rus.

Këto fushata dezinformuese duket se kanë rifituar fuqinë. Muajin e kaluar, në Gjermani u publikuan detaje të robotëve që përhapin qindra mijëra postime në gjuhën gjermane në ditë nga një rrjet prej 50 mijë llogarish në X – dikur Twitter. Në shkurt, autoritetet franceze zbuluan një rrjet shumë të madh faqesh ruse që përhapnin dezinformata në Francë, Gjermani dhe Poloni.

Xhirimet janë rregulluar edhe në Moldavi. Kremlini po përfiton nga ndjenjat pro-ruse të pranishme në një pjesë të vendit. Propagandë, fonde të paligjshme, mbështetje për protesta duke infiltruar agjitatorë të dhunshëm. Në vitin 2023, presidenti Sandu akuzoi Putinin për planifikimin e një grushti shteti kundër saj. Taktikat janë bërë më të rafinuara.

Rusët diskreditojnë Sandu, duke thënë se hyrja në Evropë është projekti i saj personal dhe politikat e saj po e varfërojnë vendin. Në të njëjtën kohë ata shënjestruan nacionalistët rumunë të pranishëm në shoqërinë moldave, përforcuan zërat e tyre dhe duke e bërë këtë përkeqësuan kërcënimet e perceptuara nga moldavët rusishtfolës – kërcënime që do të lidheshin me përafrimin më të madh me Evropën.

Por lufta hibride nuk bëhet vetëm me dezinformata, por edhe me spiunë. Vitet e fundit ka pasur një dëbim masiv të agjentëve sekretë rusë aktivë në vendet evropiane. Për t’u infiltruar më mirë, shërbimi i inteligjencës ushtarake të Rusisë, GRU, ka kërkuar të reformojë si rekrutimin ashtu edhe trajnimin.

Raporti (think tank anglez) shpjegon se sot shumica e rekrutëve të rinj të GRU nuk kanë më një formim ushtarak; ata trajnohen më vonë dhe kjo e bën më të vështirë identifikimin e tyre duke përdorur foto të vjetra ose baza të të dhënave të vjedhura. Disa njësi GRU përpiqen të operojnë sipas metodës së quajtur “legalizimi i plotë”, që është aftësia për të kaluar provimin edhe nën kontrollin e rreptë të një agjencie të huaj spiunazhi. Ata rekrutojnë përmes kompanive të para, duke mbajtur emrat dhe detajet jashtë të dhënave qeveritare.

Një përpjekje e madhe më pas duket se u drejtohet të rinjve të huaj të regjistruar në universitetet ruse. Ashtu si studenti italian që bisedoi me P utin në një takim në Mgimo, universiteti i Moskës për studime ndërkombëtare. Qendra Gru 161 ka ndarë një fond për pagesën e tarifave për studentët nga Ballkani, Afrika dhe rajone të tjera, shkruan Rusi.

Paratë mbulojnë kostot e jetesës dhe të studimit dhe shërbejnë “si mjet rekrutimi”. Por studentët e huaj, edhe nëse nuk rekrutohen, janë në vetvete burime inteligjence të vlefshme. Ata janë gjithashtu “mundësues” të dobishëm: një gazetar ballkanik, për shembull, mund të prezantojë një biznesmen kazak me një koleg austriak dhe kështu të arrijë “legalizimin” në vendet evropiane.

Megjithatë, rekrutimi ndodh edhe në drejtim të kundërt, pra duke shfrytëzuar studentët rusë që kanë emigruar jashtë vendit. Diaspora e shkaktuar nga lufta në Ukrainë, mund të jetë e dobishme për Kremlinin. Rusët po ikin nga lufta, por mund të ruajnë njëfarë besnikërie ndaj vendit të tyre. Dhe në atë eksod bëhet e lehtë të infiltrosh spiunët.

Ka një tjetër gjë për t’u mbajtur në sy në raport, i cili na kthen në opinionet publike evropiane.

Qëllimi rus – “teoria e saj e ndryshimit” – nuk është të bindë shumicën. Përkundrazi, bazohet në mbështetjen për grupe të caktuara politike në një vend, një elitë miqësore e gatshme për të zbatuar politika të favorshme për Rusinë. Në Afrikë është më e lehtë – atje, përmes Wagner-it, Moska në fakt mori kontrollin e disa shteteve. Por në Evropë nuk ka nevojë për kontroll, mund të jetë e mjaftueshme për të nxitur përçarje.

Marrë nga La Stampa, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.