Krejt çfarë duhet të dini rreth sëmundjes Lyme

Sëmundja Lyme është një sëmundje infektive e shkaktuar nga bakteri Borrelia burgdorferi, i cili transmetohet tek njerëzit nga një pickim nga një rriqër i infektuar me këmbë të zeza ose dre.

Një rriqër duhet të jetë i pranishëm në lëkurë për afërsisht 36 deri në 48 orë për të transmetuar infeksionin. Shumë njerëz me sëmundjen Lyme nuk kujtojnë kafshimin e rriqrës.

Sëmundja Lyme u njoh për herë të parë në qytetin Old Lyme të Connecticut, në vitin 1975. Është sëmundja më e zakonshme që transmetohet nga rriqrat në Evropë dhe Shtetet e Bashkuara, shkruan HealthLine, transmeton AlbanianPost.

Njerëzit që jetojnë ose kalojnë kohë në zona të pyllëzuara të njohura për transmetimin e sëmundjes kanë më shumë gjasa të preken nga kjo sëmundje.

Për më tepër, njerëzit me kafshë shtëpiake që vizitojnë zonat e pyllëzuara kanë gjithashtu një rrezik më të lartë për t’u prekur nga sëmundja Lyme.

Simptomat e sëmundjes Lyme

Njerëzit me sëmundjen Lyme mund të reagojnë ndaj saj ndryshe. Simptomat mund të ndryshojnë në ashpërsi.

Megjithëse sëmundja Lyme zakonisht ndahet në tre faza – e lokalizuar herët, e përhapur herët dhe e përhapur vonë – simptomat mund të mbivendosen.

Disa njerëz gjithashtu do të paraqiten në një fazë të mëvonshme të sëmundjes pa pasur simptoma të sëmundjes së mëparshme.

Simptomat më të zakonshme të sëmundjes Lyme janë: një skuqje e sheshtë rrethore që duket si një ovale e kuqe ose sy demi kudo në trupin tuaj, lodhje, dhimbje dhe ënjtje të kyçeve, dhimbjet e muskujve, dhimbje koke e ethe.

Po ashtu, edhe nyjet limfatike të fryra janë pjesë e simptomave, bashkangjitur me çrregullime të gjumit dhe vështirësi në përqendrim.

Diagnoza e sëmundjes Lyme

Diagnostifikimi i sëmundjes Lyme fillon me një rishikim të historisë suaj shëndetësore, e cila përfshin kërkimin e raporteve të pickimit të rriqrave ose vendbanimin në një zonë endemike.

Një mjek ose një profesionist tjetër i kujdesit shëndetësor do të kryejë gjithashtu një ekzaminim fizik për të kërkuar praninë e një skuqjeje ose simptoma të tjera karakteristike të sëmundjes Lyme.

Testimi gjatë infeksionit të hershëm të lokalizuar nuk rekomandohet.

Testet e gjakut janë më të besueshmet disa javë pas infeksionit fillestar, kur antitrupat janë të pranishëm.

Një profesionist i kujdesit shëndetësor mund të urdhërojë testet e mëposhtme:

Analiza imunosorbente e lidhur me enzimën (ELISA) përdoret për të zbuluar antitrupat kundër B. burgdorferi.

Western blot përdoret për të konfirmuar një test pozitiv ELISA. Ai kontrollon praninë e antitrupave ndaj proteinave specifike B. burgdorferi.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.