Në hyrje të komunitetit të rrënuar të Wadi Khalil ka një tabelë: Fëmijët tanë meritojnë një shtëpi si çdo fëmijë në Izrael.
Për dy javë, qindra fëmijë dhe të rritur të të gjitha moshave nga ky fshat i panjohur, në lindje të Beer Sheva-s, nuk kanë çati mbi kokë.
Autoritetet izraelite rrafshuan 350 struktura në komunitet, 47 prej të cilave shërbenin si shtëpi, këtë muaj: tre të tjerat e mbetura janë planifikuar gjithashtu për prishje.
Wadi Khalil shtrihet në shtegun më jugor të Rrugës 6, por puna në autostradë është pezulluar për shkak të mungesës së fondeve.
Kjo nuk e ka penguar shtetin që të ngacmojë banorët që të largohen nga zona.
Fshatarët janë betuar të mos e braktisin tokën stërgjyshore derisa shteti t’u sigurojë një alternativë të denjë.
Deri më tani, kjo nuk ka ndodhur.
Shkatërrimi në Wadi Khali është total, me rrënojat e banesave të dikurshme të shpërndara gjithandej.
Devetë, delet dhe dhitë që ishin në stane para shembjeve të 8 majit tani bredhin lirshëm, disa prej tyre humbën përgjithmonë.
Në ditët e para pas punimeve të shembjes, të cilat u sollën një numër i madh efektivësh policie për të ruajtur, banorët flinin jashtë.
Më vonë ata ngritën tenda të improvizuara.
Këtë javë, autoritetet u kthyen “për të na thyer shpirtin”, siç tha një banor.
Buldozerët thyen 20 tenda dhe shkulën pemë që bënin hije në diellin flakërues të shkretëtirës, si dhe pemë ulliri disa dekadash.
Ata shkatërruan gjithashtu tualetet kimike që fshatarët kishin sjellë në vend.
Për më tepër, Autoriteti Tokësor i Izraelit vendosi shenja paralajmëruese që udhëzojnë fshatarët të evakuojnë zonën.
Fshatarët thonë se pak para se të mbërrinin buldozerët këtë javë, autoritetet përdorën drone për të lokalizuar tendat dhe pemët.
Disa njerëz arritën të çmontonin tendat e tyre para se të mbërrinin buldozerët, duke i vendosur sërish para natës.
“Që tani e tutje, unë do ta heq çdo mëngjes. Asnjëherë nuk e dini se kur do të vijnë”, tha Nasr Abu Assa, një tjetër fshatar.
Plotësimi i nevojave ditore, si dushi apo shkuarja në banjë, është bërë një sfidë e madhe për banorët e Wadi Khalilit.
Çdo familje ka krijuar një kënd ku mund ta bëjë këtë.
“Vapa po vret fëmijët dhe gratë. Ka edhe disa insekte të rrezikshme, me gjarpërinj që shfaqen së shpejti. Ne përballemi me një problem serioz”.
Një tjetër fshatar shton: Na kanë kthyer 80 vjet mbrapa, duke na shkatërruar shtëpitë dhe duke na kthyer të jetojmë në tenda.
Biseda zhvillohet në një tendë që banorët kanë ngritur, e cila tashmë ndihet si një çadër zie.
Disa njerëz ulen aty të heshtur, duke folur pak, duke ngulur sytë në tokë.
Para prishjes, njerëzit u takuan në këtë tendë për të diskutuar hapat për ta parandaluar atë.
Jabr, i njohur për buzëqeshjen dhe optimizmin e tij, është i dëshpëruar.
Ai është i zhgënjyer me shtetin, për të thënë të paktën, duke e pasur të vështirë të besojë se shteti është kaq agresiv ndaj qytetarëve të tij.
Ajo që e lëndon më shumë Jabr është ajo që po ndodh me të rinjtë e fshatit.
“Ata shikojnë shtetin dhe thonë – nuk është vendi ynë. Ne nuk jemi në Gaza, ne jemi qytetarë me të drejta, por këto po i mohohen”.
Najan Abu Assa, 24 vjeç, tenda e të cilit u prish këtë javë, u nda nga gruaja e tij dhe foshnja.
“Fëmija ynë ishte 2 javësh kur na prishën shtëpinë, kështu që gruaja ime shkoi të jetonte me prindërit e saj në Hura”, thotë ai.
“Nuk na kompensuan dhe tani duhet të filloj nga e para. Ku do të jetoj, si do të ndërtoj një shtëpi? Nuk do t’i lëmë të rinjtë tanë të shërbejnë në ushtri derisa të ndalojnë së prishurit e shtëpive. Nuk ka barazi. Këtu ndjej se po trajtohemi ashtu siç trajtoheshin njerëzit me ngjyrë në Amerikë”.
Nasr, 50 vjeç, shërbeu në ushtri për katër vjet, fillimisht në Brigadën Givati dhe më vonë në batalionin e zbulimit beduin.
Familja e tij ka jetuar në Wadi Khalil për breza të tërë.
Nasr ka katër fëmijë.
Ai dërgoi dy vajza për të jetuar me të afërmit. Dy të tjerë dhe një nip janë me të në çadër.
“Fëmijët nuk e durojnë dot, sidomos vapën. E kemi shumë të vështirë. Të shkosh në tualet është bërë gjëja më e vështirë këtu. Unë përdor banjat në pikat e karburantit aty pranë. Na hoqën të gjitha nevojat bazë. Ne janë në një gjendje katastrofike”.
Marrë nga “Haaretz”, përshtatur për Albanian Post
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
