Infiltrimi i Hezbollahut, spiunët dhe misteri i vdekjes së Haniyeh: Frontet e krizës në Lindjen e Mesme

Lëvizjet ushtarake, inteligjenca, lufta psikologjike.

Këto janë disa nga frontet përgjatë të cilave po zhvillohet kriza e Lindjes së Mesme.

Infiltrimi, një kërcënim i vjetër dhe një i ri.

IDF ka pasur gjithmonë frikë nga infiltrimi i Hezbollahut nga kufiri libanez, një manovër për të pushtuar një kibuc dhe për ta mbajtur atë për aq kohë sa të jetë e mundur.

Njësia Radvan, një nga më të mirat në lëvizjen shiite, ka vite që stërvitet për të kryer këtë lloj misioni.

Në orët e fundit, Shtabi i Përgjithshëm ka ngritur nivelin e alarmit për veprime të mundshme të ngjashme duke nisur edhe nga Bregu Perëndimor, duke çuar atje bërthamat palestineze.

Një rrezik të cilit i shtohet një i dytë.

Shin Bet, shërbimi i sigurisë së brendshme, ka intensifikuar mbikëqyrjen e qarqeve kriminale aktive në komunitetin arabo-izraelit.

Ekziston frika se disa mund të bashkëpunojnë, si në të kaluarën, me Hezbollahun dhe Iranin.

“Krimi”, megjithëse i përfshirë në një grindje të brendshme që u ka kushtuar mbi 115 jetë vetëm këtë vit, është i armatosur mirë, i degëzuar në të gjithë vendin, i aftë për të lëvizur elementë.

Këshilltarët

Hussein Mastur, alias Abu Jihad, një oficer Houthi, u vra jashtë kufijve të Jemenit.

Ku? Sipas disave ai ishte në Liban, ndërsa të tjerë thonë se ishte përkrah luftëtarëve të milicisë në Irak. Dhe në këtë rast ai do të ishte goditur gjatë një sulmi të fundit amerikan.

Një tjetër këshilltar, që i përkiste Hezbollahut, u neutralizua në instalimin sirian të al Dabaa, Siri, nga një sulm izraelit.

Ata mund të kenë qenë pjesë e rrjetit të lidhjes së Boshtit të Rezistencës: ka shumë informacione për krijimin e një qendre komanduese të përbërë nga përfaqësues të Pasdaran dhe fraksioneve aleate.

Si vazhdim mbërritja në Teheran e sekretarit të Këshillit të Sigurimit, Sergei Shoigu.

Vizita e ish-ministrit të Mbrojtjes u prezantua në shenjë koordinimi mes dy aleatëve.

Moska mund të garantojë, përveç mbështetjes diplomatike, teknologjinë e luftës elektronike, raketat dhe informacionin e inteligjencës.

Të dyshuarit e zakonshëm

Fuad Shukr, udhëheqësi i lartë i Hezbollahut i eliminuar nga një sulm izraelit në Bejrut, ishte shumë i kujdesshëm për sigurinë e tij.

Raportet thonë se ai nuk la asnjë gjurmë “elektronike” që mund të zbulonte vendndodhjen e tij, për më tepër lëvizjet e tij mbuloheshin me konfidencialitet shumë të rreptë.

Duket se ai kishte hyrë në godinën e goditur nga raketat vetëm disa orë më parë dhe këtë e dinte pakkush.

Megjithatë, ata e gjetën atë.

Prandaj u bë arrestimi i të paktën një personi në krye të aparatit mbrojtës: arrest parandalues, nuk është e sigurt që ai është spiuni.

Vrasja e shënjestruar ka ringjallur problemin e spiunëve në radhët e partisë dhe kjo pavarësisht se “partia e Zotit” është kujdesur për “rrethin” për të mbrojtur drejtuesit.

Misteri Haniyeh

Beteja e versioneve për eliminimin e Ismael Haniyeh. I pari – e nxitur nga Izraeli – propozon vrasjen e synuar si pjesë e “konfliktit të fshehtë”.

Dhe këtu është hipoteza se një bombë është përdorur, e fshehur paraprakisht, me bashkëfajësi lokale.

I dyti beson se është përdorur një raketë, e cila sipas Pasdaran ishte “me rreze të shkurtër dhe me ngarkesë 7 kilogramësh”.

Një agresion i drejtpërdrejtë me cenim të sovranitetit të një shteti.

“Debati” mes ekspertëve rezervon disa pika.

1) Ndër skenarët (nuk është i vetmi) është ai i një rakete të drejtuar nga një ndërtesë e vendosur në një kodër me pamje nga kompleksi ku ishte pritur një delegacion i madh palestinez (pothuajse 15 persona).

Dikush mund të pyesë pse Haniyeh iu dha një apartament kaq i ekspozuar.

2) Prania e palestinezëve në kompleks ishte e njohur vetëm për një zyrtar të lartë presidencial.

A është e vërtetë apo është një mënyrë për të krijuar problem?

3) Palestinez dhe truproja e tij, të cilët vdiqën në pritë, do të kishin përdorur celularët e tyre në mënyrë të pakujdesshme, duke siguruar kështu një vendndodhje të saktë për Mosad.

4) Nuk ka dyshim se Tel Avivi dhe kundërshtarët e tij kanë çdo interes për të mbështetur paaftësinë e regjimit për të mbrojtur një objektiv kaq të rëndësishëm.

Megjithatë, ka edhe zëra nga skena politike iraniane që protestojnë për “boshllëqet” e mbetura dhe denoncojnë ekzistencën e një kolone të pestë që punon për armikun.

Marrë nga “Corriere Della Sera”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.