Kompanitë evropiane të kimikateve dhe çelikut, pas pandemisë së koronavirusit, kanë paralajmëruar se çmimet e larta të gazit kërcënojnë rimëkëmbjen ekonomike të rajonit.

Gazi përdoret për të gjeneruar energji elektrike dhe përdoret drejtpërdrejt për të bërë produkte të tilla si pleh, letër dhe plastikë. Megjithëse shumica e kompanive të mëdha kishin kontrata furnizimi afatgjata, një rritje e qëndrueshme e çmimeve do të çonte në kosto më të larta të prodhimit, thanë drejtuesit në disa grupe.

“Nuk ka më kuptim ekonomik të prodhosh në këto nivele”, tha Petr Cingr, shefi ekzekutiv i SKW Stickstoffwerke Piesteritz, prodhuesi më i madh i amoniakut në Gjermani, i cili është detyruar të zvogëlojë prodhimin me 20 përqind për të kompensuar rritjen e çmimeve.

Amoniaku është një kontribut i rëndësishëm për një nga plehrat më të përdorur. Cingr i bëri thirrje qeverisë të ndërhyjë për të shmangur një ndalim total të operacioneve, me pasoja të rënda për industrinë bujqësore të Gjermanisë.

Muajin e kaluar CF Industries ndaloi operacionet në dy fabrika në Mbretërinë e Bashkuar. Grupi austriak i kimikateve Borealis dhe Norvegjia Yara International gjithashtu kanë zvogëluar prodhimin e amoniakut.

 

Përfaqësuesit e industrive të tjera, përfshirë kimikatet, prodhuesit e çelikut dhe çimentos, të gjithë paralajmëruan se rritja e kostove po minonte konkurrencën e anëtarëve të tyre.

Në Itali, Giovanni Arvedi, themeluesi dhe presidenti i grupit të çelikut Arvedi, tha se problemet për prodhuesit e vendit u shtuan nga fakti se ata kishin “kosto tashmë më të larta të energjisë sesa konkurrentët e tyre kryesorë evropianë”.

Ai shtoi: “Situata aktuale e bën edhe më urgjente standardizimin e çmimeve për të arritur një treg më të lirë dhe më konkurrues”.

Alessandro Banzato, president i Federacciai, lobi i prodhuesve italianë të çelikut, tha se: “rritjet e fundit në kostot e gazit dhe energjisë elektrike mund të ngadalësojnë, nëse nuk rrezikojnë, trendin pozitiv të ekonomisë italiane dhe evropiane”.

Në Francë, Befesa, një kompani e specializuar në grumbullimin dhe riciklimin e pluhurit të çelikut dhe mbetjeve të aluminit, ka zgjatur pauzat e mirëmbajtjes në prodhim deri në fund të vitit.

Shefi ekzekutiv Denis Chevé u ankua se kompania ishte “goditur dy herë” – nga rritja e çmimeve të energjisë elektrike dhe kostoja më e lartë e emetimeve të dioksidit të karbonit në skemën tregtare të BE -së. “Ne mund ta kalojmë koston, por vetëm pjesërisht, sepse jemi në një treg global”, shtoi ai.

Kompanitë e tjera janë më të sigurta për aftësinë e tyre për të përcjellë rritjen e çmimeve. Kompania franceze e ndërtimit Saint-Gobain, tha të mërkurën, se parashikonte që kostot e energjisë dhe lëndëve të para do të rriteshin me rreth 1.5 miliardë euro këtë vit, por priste të kalonte shumicën e kostove të saj më të larta tek konsumatorët duke rritur çmimet me afërsisht 8 përqind në tremujorin e tretë.

Disa nga prodhuesit më të mëdhenj të bllokut, përfshirë grupin më të madh industrial të Gjermanisë Linde, theksuan se, pavarësisht rritjeve në tregjet vendase, operacionet e tyre mbroheshin nga kontrata afatgjata dhe politika mbrojtëse.

Grupi belg i kimikateve Solvay tha se kishte një “politikë mbrojtëse dinamike” për energjinë e tij. Aurubis, një prodhues gjerman i bakrit, tha se ndërsa kostot më të larta të energjisë kishin pasur një “ndikim negativ në fitimin e shkëlqyeshëm operativ para taksave në tremujorin e kaluar”, ai kishte arritur të kompensojë ndikimin përmes mbrojtjes. Prandaj, ajo nuk priste “ndonjë ndërprerje të prodhimit për shkak të zhvillimeve të çmimeve të energjisë”.

Megjithëse disa qeveri evropiane kanë vepruar kohët e fundit për të kufizuar kostot e energjisë shtëpiake, grupet industriale në përgjithësi duhet të menaxhojnë vetë rritjen.

“Ato ulje të çmimeve janë shumë të dobishme për individët, por nuk është një zgjidhje për industrinë”, tha Frank Roubanovitch, president i Cleee, një shoqatë e konsumatorëve të mëdhenj të energjisë në Francë.

Në Spanjë, prodhuesit e energjisë elektrike i nënshtrohen një takse të papritur që qeveria e udhëhequr nga socialistët u ka imponuar kompanive që ajo thotë se kanë përfituar nga rritja e çmimeve të energjisë elektrike dhe të cilat nuk kanë kostot përkatëse të gazit dhe karbonit.

Iberdrola tashmë i ka shkruar klientëve të mëdhenj duke paralajmëruar se mund të ketë nevojë të rinegociojë kontratat ekzistuese me ta për shkak të ndikimit “të jashtëzakonshëm [dhe] të paparashikueshëm” të taksës së re.