Hezbollahu në udhëkryq dhe Libani dridhet nga frika: Nasrallah gati për të hyrë në konflikt

Cili është çmimi i krenarisë?

Sa janë të gatshëm të paguajnë Irani dhe aleatët e tij për të “patruar” ofendimin e vrasjes së Ismail Haniyeh dhe të gjithë komandantëve të tjerë muajt e fundit nga dronët izraelitë?

Si mund ta godasin ata “armikun sionist” pa e shtyrë në një hakmarrje të mëtejshme?

Fleta pro dhe kundër është e tejmbushur me variabla dhe të panjohura.

Midis dhënies dhe marrjes që Teherani dhe Bejruti po marrin në konsideratë, megjithatë, ekzistojnë dy faktorë të caktuar: Irani dhe Hezbollahu kanë një arsenal që mund të dëmtojë seriozisht Izraelin deri në qytetet e tij, por në të njëjtën kohë edhe Irani dhe mbi të gjitha Libani e dinë se do të pësonin një furi të tillë bombardimesh hakmarrëse që do t’i gjunjëzonte për vite me radhë.

Kështu që?

Goditje, por pa e ekzagjeruar si ju ftojnë amerikanët?

Të përsëritet “telefonata” hakmarrëse në prill?

“Do të jetë diçka befasuese”, thonë ata në emisionet e bisedimeve të Lindjes së Mesme.

Vendet fqinje dhe madje edhe evropianët janë përpjekur të kërkojnë moderim, ajo që sugjeruan rusët dje në Teheran është më e dyshimtë, por Irani dhe Hezbollahu do të vendosin vetë.

Deri më sot, udhëheqësi i Partisë Libaneze të Zotit, Hassan Nasrallah, ka pranuar humbjet pa e ngritur nivelin e konfrontimit.

Krahasimi me vitin 2006 jep të dhëna.

Në atë vit Hezbollahu po bënte luftën e tij “themeluese”, atë që “çliroi” Libanin nga pushtimi izraelit dhe që përcaktoi prestigjin absolut që gëzon në rajon.

Epo, në vitin 2006 për të dëbuar Izraelin nga Libani, Hezbollahu humbi midis 250 (të pranuar) dhe 600 militantë (të llogaritur nga Izraeli).

Sot në këtë “luftë të vogël” në solidaritet me Gazën, Hezbollahu ka shpallur “martirizimin” e të njëjtave viktima si atëherë (250).

Fajin e kanë dronët që dëgjohen në kufi dhe vijat e lëna në qiellin blu të Bejrutit nga fluturimet spiune izraelite.

Izraeli shikon, dëgjon, përgjon.

Dhe pastaj godet.

Askush nuk ndihet i sigurt.

Deri më sot, versioni i sugjeruar në mitingje nga Nasrallah, në rrjetet sociale dhe në fletët propagandistike është se ato jetë janë një kosto e domosdoshme, sepse ne jemi të shumtë dhe heroikë, sepse në Gaza ata vuajnë më shumë se ne, sepse është një detyrë qytetare-fetare për të luftuar kundër Izraelit.

Por sa më shumë të zvarritet konflikti, sa më shumë komandantë të vdesin, sa më shumë investitorë dhe turistë të ikin, aq më shumë përkeqësohet kapitali politik i Hezbollahut.

Me fitoren e famshme ushtarake të vitit 2006, Partia e Zotit ndërtoi pasurinë e saj elektorale.

Jo vetëm ndaj popullatës shiite, e cila ka qenë gjithmonë terreni i saj i rekrutimit, por edhe ndaj grupeve të tjera libaneze.

Të vetmit që mbeten krenarë në opozitë janë të krishterët e Samir Geageas, ish-falangistët e luftës civile.

Edhe sunitët, jetimët e financimit saudit, nuk e kundërshtojnë Hezbollahun.

Kështu Partia e Zotit përfundoi duke kontrolluar import-eksportin përmes doganave, kursin e këmbimit të parasë përmes këmbyesve të parave dhe qeverinë përmes vasalëve politikë.

Vetëm ushtria e rregullt libaneze dhe Banka Qendrore i shpëtojnë kontrollit të tij.

Në njëzet vjet Nasrallah e ka kthyer lëvizjen guerile (ose terrorizmin në varësi të këndvështrimit tuaj) në një forcë politike me të cilën duhet të merren të gjithë.

Me një sulm shkatërrues ndaj Izraelit, i gjithë skenari do të ndryshonte.

Hezbollahu mund të sulmojë Izraelin sikur të ishte një shtet që sulmon një shtet tjetër.

Dhe Nasrallah e di se të gjithë ata që u përpoqën të godasin Izraelin para tij u mundën: nga Egjipti në Siri, nga Iraku në Jordani.

T’i besosh vetes si shtet dhe jo më gueril rrezikon të kushtojë njëzet vjet rritje politike. A është Nasrallah kaq arrogant?

Deri më sot ai nuk e ka demonstruar kurrë. Diçka befasuese, ndoshta, do ta shpëtojë atë dhe të gjithë rajonin.

Marrë nga “Corriere Della Sera”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.