Gjurmët e gjetura në një skulpturë dylli mund t’i përkasin Mikelanxhelos

Ekspertët në Muzeun Victoria dhe Albert (V&A) në Londër mendojnë se mund të jenë gjurmët e gishtave të Michelangelo-s ato që janë gjetur në një skulpturë dylli, e cila i atribuohet artistit të Rilindjes.

Stafi e bëri zbulimin në episodin e parë të sezonit të ri të “Sekretet e Muzeut”, një seri dokumentare të “BBC Two” për V&A.

Siç raporton David Sanderson për revistën “London Times”, zbulimi u bë pasi zhvendosën statujën, të titulluar “Një Skllav” (rreth 1516–19), nga një galeri në magazinën më të ftohtë nëntokësore, ndërsa muzeu ishte i mbyllur gjatë pandemisë Covid-19.

Duke folur për “London Times”, kuratorja e vjetër, Peta Motture, thotë se punimet e dyllit “fillojnë të djersiten dhe duken të pakëndshme” ndërsa temperaturat rriten, çka do të thotë që punonjësit “shqetësohen” për sigurinë e tyre gjatë periudhave të motit të ngrohtë.

“Galeritë janë në jug dhe në verë mund të ketë nxehtësi të madhe”, shtoi ajo.

Kur stafi ekzaminoi statujën pas pesë muajsh, ata hasën një gjurmë të vogël gishtash në vithet e veprës.

Studiuesit spekulojnë se zhvendosja e temperaturave dhe niveleve të lagështisë shkaktoi ndryshime në përbërjen kimike të dyllit, duke e bërë shënimin më të spikatur.

“Një perspektivë emocionuese që një nga shtypjet e Mikelanxhelos mund të ketë mbijetuar në dyll”, thotë Motture në një deklaratë.

“Shenja të tilla do të sugjeronin praninë fizike të procesit krijues të një artisti. Vendi, ku mendja dhe dora disi bashkohen… Gjurma e  gishtave do të ishte një lidhje e drejtpërdrejtë me artistin”.

Michelangelo krijoi figurinë si një model për një skulpturë më të madhe prej mermeri të porositur për varrin e papërfunduar të Papa Julius II, shkruan Sarah Cascone për “Artnet News”. Artisti fillimisht planifikoi të përfshinte 40 statuja.

Megjithëse Mikelanxhelo filloi të gdhendte statujën në madhësi natyrore, ai kurrë nuk e përfundoi projektin.

Përmes një postimi në blog të “V&A”, punimi i dyllit ofron njohuri mbi procesin krijues të artistit, pasi shkatërroi shumicën e studimeve përgatitore të dyllit.

Një numër i këtyre modeleve mbijetuan sepse bashkëkohësit e artistit – përfshirë shkrimtarin dhe kolegun artist Giorgio Vasari – mblodhën studimet dhe vizatimet e tij.

Në “Jetën e Artistëve”, Vasari shkroi se skulptori bëri modele dylli “në të njëjtën mënyrë figurat duhet të gdhenden nga mermeri nga dalta, me pjesët në relievin më të lartë … zbuluar së pari dhe pastaj pak nga pak pjesët e poshtme”.

Në disa raste, vë në dukje “V&A” se modelet e dyllit qëndrojnë si vepra arti më vete.

Mbijetesa e statujës është edhe më mbresëlënëse, duke pasur parasysh se tashmë ka përjetuar një incident tronditës.

Në vitin 1924, një muzikant ra dhe rrëzoi figurinën poshtë, duke copëtuar gjymtyrët e saj në copa.

Ekspertët rivendosën me përpikëri pjesën dhe ajo mbetet relativisht e paprekur një shekull më vonë. Megjithëse, një njollë është shfaqur në sipërfaqen e saj.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.