Gjeneza e kampit të azilantëve në Shqipëri daton që në 2003-shin

Në mes të qershorit të vitit 2003, media shtetërore britanike, BBC, do të shkruante një artikull mbi financimin dhe ngritjen e një kampi azilantësh në Ballkan – asokohe në Kroaci – për të pritur të gjithë emigrantët e jashtëligjshëm që kalonin detin për nga shteti ishullor evropian, Britania e Madhe.

Po në atë datë, gjigandi mediatik britanik, The Guardian, do të pasqyronte në botë planin sekret të anglezëve, të cilët e kishin ngritur tashmë kampin në vendin verior ballkanik.

Gjithë ky zhvillim, ndodhte një dekadë përpara aderimit të Kroacisë në Bashkimin Evropian!

Sot, kjo bisedë rikthehet hapur në faqe të mëdha të mediave ishullore.

Epiqendra, është Ballkani sërish dhe më konkretisht, Shqipëria.

Një lajm ky, i paralajmëruar që në vitin 2003.

BBC, e shkruante shkurtimisht, por qartësisht: Kampe azilantësh si ai në Kroaci, mund të ngrihen në shtete si Rusia, Bjellorusia, Rumania, Bullgaria, Ukraina dhe në fund, Shqipëria.

Mirëpo, fakti është se, kroatët, e refuzuan idenë e bisedimeve për një kamp të tillë.

Kjo tashmë, është një bisedë që rikthehet thuajse dy dekada më pas, pavarësisht faktit se ka mohimin absolut të Qeverisë shqiptare mbi çështjen.

Por, dy periudhat, ngjajnë së tepërmi…

Së pari, arsyeja pse po merrej ai vendim i atëhershëm i Qeverisë britanike nën drejtimin e Tony Blair, ishte trajtimi i azilantëve në një vend jashtë territorit të BE-së.

Kroacia në atë kohë, sapo kishte aplikuar për të hapur bisedimet për hyrjen në BE. Veç një vit më pas, negociatat do të hapeshin për të çuar më pas në aderim në union në vitin 2013.

Në një situatë deri diku të ngjashme, është edhe Shqipëria. Prej dy vjetësh ka edhe një ngërç në procesin e hapjes së negociatave.

Përtej kësaj, diçka që ka ndryshuar thelbësisht, është fakti se britanikët nuk janë më pjesë e Bashkimit Evropian.

Këto zëra se do të ketë një kamp të tillë, sërish dalin nga hiçi. Mbi të gjitha, pas dy marrëveshjeve shumë të rëndësishme të firmosura mes shteteve, mbi ekstradimin e të burgosurve shqiptarë në Britani dhe përfoljeve se mund të ketë bisedime për ngritjen e një burgu të posaçëm për ta, me financim britanik.

Pyetje serioze

Në vitin 2003, u ngritën pyetje të shumta nga liberalët demokratë mbi çështjen.

Vetë fakti se bisedimet ishin sekrete, ngriti shqetësim të madh në publik.

“Shmangia e temës dhe mbajtja sekrete e gjithë gjësë, është tërësisht e papranueshme”, do të deklaronte në atë kohë zëdhënësi për shtyp i Çështjeve të Brendshme nga pala e liberal demokratëve, Simon Hughes.

Faktikisht, kjo ishte edhe pika kryesore ku publiku u ndal në ravijëzimin e gjësë.

Sipas shumë aktivistëve, kishte një sërë kriteresh që duheshin përmbushur, lidhur me respektimin e të drejtave të njeriut.

Pyetje të tilla, për rastin shqiptar, ende nuk ka pasur kohë të ngrihen, pasi çështja është e freskët. Në vetëm pak orë, pati publikime, përgënjeshtrime e ripublikime.

Mandej, nga ana e Qeverisë britanike, asnjë të dhënë paraprake mbi lajmin. Mbajtje tërësore e sekretit.

Patel, jo shumë “Priti”

Më 9 korrik 2021, ministrja e Brendshme britanike, Priti Patel, zhvilloi një takim me homologun e saj shqiptar Bledar Çuçi. Në vëmendje të takimit, ishte ajo që u pagëzua si “Marrëveshja e Ripranimit”.

Në kuadër të detyrimeve për përafrimin e legjislacionit për Kapitullin 24 “Drejtësia, Liria dhe Siguria”, nënshkrimi i marrëveshjes, erdhi në përputhje me angazhimet e Shqipërisë për të luftuar migracionin e paligjshëm, si një prej nën-çështjeve thelbësore ku kërkohet progres i vazhdueshëm.

Vetëm 11 ditë përpara këtij takimi,Patel u përfol se do të prezantonte një ligj në Britani, mbi çështjen e azilantëve. Ai paraprihej si një ligj i stilit Australian për azilantët, ku vendi i shpinte ata në qendra të posaçme procesimi jashtë territorit.

Për këtë madje, u përfol se Mbretëria e Bashkuar mund të kishte një marrëveshje me Danimarkën, që një kamp të tillë ta ngrinin në Afrikë.

Synimi do të ishte ai i dekurajimit të njerëzve për të shkuar drejt Britanisë.

Në realitet, anglezët e kanë vuajtur tërësisht problemit, pasi kanë pasur rreth 6 mijë kërkesa vetëm gjatë 2021-shit.

Qendra afrikane – e mundshme shumë të ngrihej në Rwanda – nuk u dëgjua më nëpër media britanike.

Por, fakti se Patel, vizitoi Shqipërinë pas qarkullimeve të tilla mediatike, nuk e përjashton faktin se mund të ketë pasur biseda mbi skenarin që shpërfaqet tanimë.

Një skenar që paraprakisht, pa përgjigje zyrtare britanike, është i pamundësueshëm, nëse bazohemi në fjalët e Qeverisë shqiptare.

Reagimi nga pala e përtej-detit, pritet nëse presioni mbi çështjen, do të mbajë.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.