Sali Berisha mbetet ende i pakonkurrueshëm në hierarkinë e Partisë Demokratike dhe ky është fakt i provuar në tre dekada të ndryshme.
Kundërshtarët ose rivalët e tij (brenda Komisionit të Rithemelimit) nguruan të garojnë me të edhe pas nëntë vitesh larg lidershipit në selinë blu.
Më 22 maj, ai u përball me kandidatin Ibsen Elezi, gara e të cilit me ish-liderin demokrat ishte thjesht një formalitet.
Por, rikthimi i Berishës në krye të PD-së nuk ishte i papritur.
“Kurrë mos thuaj kurrë”, theksonte ai para zgjedhjeve më 13 qershor të vitit 2021 për kreun e kësaj force politike.
Pothuaj një vit më pas kjo deklaratë e ish-kryeministrit është aktualitet politik.
Në realitetin e PD-së tanimë, me Berishën asgjë nuk është më e pamundur – më së shumti në planin individual.
77-vjeçari u zgjodh për të parën herë në udhëheqjen e selisë blu si ‘tranzicion’ pushtetesh – rokadë me ish-kryedemokratin Azem Hajdari.
Berisha do të rikthehej në korrikun e vitit 1997 në krye te partisë, për të rimëkëmbur figurën e tij dhe humbjen e thellë të demokratëve në zgjedhje.
Ndërsa, dita e sotme shpalli fitoren e tretë dhe ‘të pavërtetë’ të ish-kryeministrit.
Me një caktim persona non grata nga Departamenti Amerikan i Shtetit, selia e lirisë është ngërthyer në një konflikt i cili i kalon kufijtë e Shqipërisë.
Historiku
Lideri i Lëvizjes Studentore të Dhjetorit (1990 – AP) Azem Hajdari, u bë dhe kryetari i parë i Partisë Demokratike.
Që nga 12 dhjetori i të njëjtit vit ai u shpall ‘kryetar i Komisionit Nismëtar’ të demokratëve.
Sipas dëshmive të kohës, një mbledhje e mbajtur me 9 shkurt të vitit 1991, vendosi largimin e Hajdarit nga kryesimi i partisë.
Mbledhja caktoi përkohësisht kryetar Aleksandër Meksin, i cili ishte gjithashtu anëtar i Komisionit Nismëtar të PD-së.
Por, këto zgjedhje nuk u njohën pasi “mbledhja ishte organizuar në mënyrë jo formale”, dhe “nuk kishte kuorumin e duhur për të marrë një vendim të tillë”.
Katër ditë më pas, do të ngrihej me votim të fshehtë Komiteti Drejtues i demokratëve.
Sali Berisha u zgjodh kryetar i këtij komiteti me nëntë vota.
Rikthimi i parë
PD-ja do i humbte thellë zgjedhjet e parakoshme të 28 qershorit në vitin 1997.
Në 40 për qind të territorit të vendit ajo nuk pati mundësi të bënte fushatë.
Kjo, për shkak se selitë e saj ishin djegur.
Berisha kishte dhënë dorëheqjen nga posti i Presidentit të Republikës me 31 korrik të të njëjtit vit.
Më 20-21 tetor të vitit 1997 u mbajt Kuvendi i Katërt i Partisë Demokratike.
Ky i fundit, u zhvillua në një atmosferë tejet të rënduar politike.
Qindra anëtarë dhe drejtues të saj ishin ekzekutuar, përfshirë edhe plagosjen e Azem Hajdarit në Kuvend.
Në një garë me ish-kryeparlamentarin Pjetër Arbnori, Sali Berisha u zgjodh sërish kryetar i PD-së.
E treta e pavërteta
Pas humbjes në zgjedhjet e pjesshme vendore, por edhe pas kërkesave të disa prej deputetëve, Lulzim Basha do të dorëhiqej më 21 mars nga posti i kryetarit.
Ky vendim i tij erdhi menjëherë fill pas mbledhjes së Grupit Parlamentar, Kryesisë dhe Kolegjit të Kryetarëve.
Më një fjalim të ndjerë, Basha u shpreh se këtë vendim e mori për të kthyer bashkimin e demokratëve.
Grupi i PD-së, pas dorëheqjes së Lulzim Bashës, vijoi mbledhjen nën drejtimin e kryetarit Enkelejd Alibeaj.
Për zgjedhjen e kryetarit të ri, ai deklaroi se kjo duhej bërë pas zgjedhjeve lokale të vitit 2023.
Por Berisha dhe Komisioni i Rithemelimit nuk humbën aspak kohë.
Më 30 prill, në Kuvendin Kombëtar të thirrur prej saj, u miratuan ndryshimet e reja statutore.
Këto ndryshime i hapën rrugë 22 majit, si data kur do të mbaheshin zgjedhjet për kryetarin e ri të PD-së.
Berisha do e zyrtarizonte më 6 maj kandidaturën e tij për kryetar duke plotësuar dokumentet.
“Do të kandidoj dhe i kam plotësuar dokumentet, do t’i dorëzoj dhe do t’u drejtohem shqiptarëve në mënyrën më besimplotë se kandidoj si dëshmi e respektit, e dashurisë, e pasionit tim për të ndryshuar për mirë jetën e tyre”, do të shprehej ish-kryeministri.
Studimet
Për të kuptuar sjelljen alogjike brenda selisë blu, mjafton t’i referohemi studimeve për “ngritjen dhe rënien e liderëve partiakë”.
Siç vuri në dukje politologu gjerman Dankwart A. Rustow, “problemi i trashëgimisë politike është i nënkuptuar në gjendjen njerëzore: ai paraqitet nga vdekshmëria dhe dobësia e njeriut”.
Ecuria politike ose lidershipi nuk janë, megjithatë, vetëm fenomene empirike që gjenden në mbarë globin.
Duke pasur parasysh vetë natyrën e politikës, çështjet e trashëgimisë politike priren të jenë gjithnjë të pranishme.
Kjo, edhe në mungesë të një pasardhësi të fundit ose në pritje.
Që nga studimi i politologes amerikane Valerie Bunce mbi ndikimin e vazhdimësisë së elitës në politikat publike, vijueshmëria e lidershipit është studiuar si një variabël e varur dhe e pavarur.
Sipas saj, pasardhësit e qetë mund të rrisin performancën, legjitimitetin dhe stabilitetin e një regjimi të caktuar.
Ndërsa pasardhësit e trajtuar keq ose të dështuar mund të vënë një regjim nën presion serioz dhe madje të shkaktojnë fundin e tij.
Kjo e fundit është veçanërisht e vërtetë për regjimet autoritare të përqendruara te liderët dhe me përqendrimin e pushtetit.
Në të vërtetë, sjellja e një pasardhesi të liderëve karizmatikë afatgjatë është konsideruar në thelb problematike.
Kohë kur, sociologu Max Weber prezantoi në mënyrë të famshme konceptin e “autoritetit karizmatik”.
Karizma e Berishës na kujton gjithmonë një perifrazim shumë larg autoritetit të tij.
“Jam Sali Berisha unë o budallenj, o çakenj”, deklaronte ai në foltoren e Kuvendit më 10 nëntor të vitit 2016.
Në librin “Lavdërimi i marrëzisë”, (shkruar nga Erazmi i Roterdamit – AP), marria shfaqet gjithmonë me ngjyrat e saj natyrale.
Referuar kohës, vetëm një ‘i paditur’ nuk e pranon dot se kush është realisht Berisha.
Berisha është Partia Demokratike dhe kjo nuk ka ndryshuar ende pas 30 vitesh.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.comLajmet kryesore
-
Begaj e dekretoi sot – opozita do ta çojë në Kushtetuese ligjin për ‘Zonat e Mbrojtura’
-
Britania e Madhe ofron 4 miliardë paund për projekte në Shqipëri
-
Sfida e Putinit mes këngëve dhe “vullnetarëve”: Donbasi dhe Krimea janë kthyer në shtëpi
-
Konjufca me kritika për Escobarin: Po e shtynë konceptin Lajçakut, i cili është shumë i njëanshëm