Lajme

“Depërtimi në Egjipt”: Historia e spiunes kryesore izraelite


Gjashtëdhjetë vjet më parë, Isabel Pedro hipi në një avion El Al që nisej nga Tel Avivi për në Paris.

“Kontrolli i sigurisë ishte i shkurtër dhe një agjent i Mossad-it e shoqëroi atë në një copë rrugë deri në shkallët që të çojnë në aeroplan”, përshkruante kohë më pas gazetari Shlomo Nakdimon.

Mëngjesin e nesërm, ajo pati takimin e saj të parë si agjente e agjencisë izraelite të spiunazhit.

Bashkëbiseduesi i saj ishte një burrë me mustaqe, shtatshkurtër, i gjerë dhe muskuloz.

Ai u prezantua si Michael, por quhej Yitzhak Shamir, më vonë kryeministër i Izraelit dhe komandant i një njësie operacionale të Mossad-it.

Shamir i zbuloi se misioni i saj do të ishte “të depërtojë në Egjipt dhe të udhëtojë lart e poshtë në vend, të monitorojë çdo kënd të mundshëm ushtarak, të vëzhgojë ngjarje të pazakonta, të dëgjojë atë që thonë elitat, të krijojë lidhje dhe të përdorë shqisat tuaja bazuar në mirëkuptimin tuaj”.

Më pas takimet me Shamir-in u bënë në restorante dhe klube nate.

“Ato janë vendet më të mira për takime të matura”, i tha ai asaj.

“Ai ishte një frankofil i përsosur. Ishte kënaqësi të flisja frëngjisht me të”, kujton Pedro në vitet e mëvonshme. “Ai jo vetëm e njihte rrugën e tij rreth Parisit, ai e donte qytetin dhe ushqimin e tij. Atij i pëlqeu shumë trupa e Les Compagnons de la Chanson (grup francez i viteve ’50 – ed.) dhe këngët e Edith Piaf”.

Pedro u nis për në Egjipt, presidenti i të cilit Gamal Abdel Nasser ishte një nga armiqtë më të mëdhenj të Izraelit.

Hebrenjtë e dërguar nga Izraeli në misione sabotazhi në vitin 1955, si pjesë e një operacioni të quajtur më vonë Çështja Lavon (ose e ashtuquajtura “Punët e Pista”), po lëngonin në burgjet egjiptianë.

Pedro e fshehu pajisjen e saj me kod Mors në një valixhe të drunjtë me fund të dyfishtë.

Ajo kishte gjithashtu një radio me valë të shkurtra për të komunikuar me Mossad-in.

Ajo mori një vizë hyrje në Egjipt pasi u tha autoriteteve se ishte e interesuar të studionte arkeologjinë atje.

Brenda një kohe të shkurtër, ajo u bashkua me shoqërinë e lartë të Egjiptit.

Në udhëtimet e saj gjoja arkeologjike, ajo vuri re se ushtria egjiptiane po lëvizte dërgesa të paketuara armësh në Sudan me trena.

Në një udhëtim, ajo kaloi një fushë ajrore të madhe me dhjetëra avionë sovjetikë të parkuar.

“Ajo zbriti nga treni i saj, mësoi përmendsh emrin e fushës ajrore dhe numëroi avionët”, shkroi Nakdimon.

Në portin e Aleksandrisë, ajo gjurmoi anijet luftarake egjiptiane.

Në Aswan, ajo vizitoi zonën ku po ndërtohej një digë e re mbi Nil.

Ajo ua transmetoi këtë informacion mbajtësve të saj ose ua dorëzoi gjatë takimeve që mbante jashtë Egjiptit.

Familja e Pedro-s nga ana e babait të saj i kishte rrënjët në Toledo, Spanjë.

“Tradita e familjes, e transmetuar brez pas brezi, ishte se një nga paraardhësit e mi, i quajtur Don Pedro, ishte përgjegjës për blerjen e kuajve të racave të pastra për një nga mbretërit e Spanjës”, tregoi ajo.

Puna e tij e mbajti atë dhe familjen e tij larg nga kthetrat e Inkuizicionit.

“Në 1531, Don Pedro dhe familja e tij u larguan nga Spanja, me pëlqimin e mbretit, dhe u vendosën në Holandë”, tha ajo.

Familja më vonë u nda. Disa mbetën në Holandë, ndërsa të tjerët u zhvendosën në Britani dhe të tjerët në Poloni.

Babai i saj, Isaac Pedro, lindi atje dhe iu bashkua lëvizjes së majte “Poale Zion” (punëtorëve hebrenj).

Ai shërbeu në ushtrinë polake, duke dezertuar në vitin 1921 dhe për t’u zhvendosur në Palestinën e Mandatuar nga Britanikët.

Isaac ishte një nga themeluesit e Kibucit “Givat Hashlosha” (komunitet izraelit).

Më vonë u transferua në Uruguaj, ku u martua me një të afërm.

Vajza e tyre Isabel lindi në vitin 1934.

Në rininë e saj, ajo studioi arkitekturë dhe vizatim në Shkollën Kombëtare të Arteve të Bukura në Montevideo, si dhe ishte aktive në çështjet sioniste.

“Një ditë, Ministrja e Jashtme e Izraelit Golda Meir erdhi në Montevideo dhe ne performuam për të, në një zinxhir të gjallë, të gjitha organizatat rinore sioniste. Në praninë e saj, unë u kërkova me forcë kolegëve të mi të bëjnë më shumë për Izraelin”, tha ajo. “A flisni jidish?” E pyeti Meir.

“Dhe më pas ajo u kthye nga unë dhe më tha: “Ne kemi nevojë për ty në Izrael”.

Në vitin 1961 ajo emigroi në Izrael.

Ajo studioi hebraisht në Kibucin “Usha” ndërsa jetonte në Givatayim. Ajo gjithashtu studioi arkitekturë.

Në vitin 1965, pas aventurës që vazhdoi për Mossad-in, ajo u kthye në Izrael dhe filloi të pikturonte dhe të punonte si dizajnere e ambienteve të brendshme.

Një nga klientët e saj ishte Isser Harel, drejtori i Mossad-it, i cili donte të ridizajnonte shtëpinë e tij.

“Gruaja e tij më priti dhe unë rindërtova plotësisht shtëpinë e tyre”, tha ajo.

Ajo i tha Nakdimon-it se ishte një nga të besuarit e Shamir-it.

“E respektoj me gjithë zemër dhe më mungon ai person i veçantë”.

Isabel u martua me biznesmenin Ben Ami Kaplan, një luftëtar i Irgun-it (organizatë paramilitare).

Ai vdiq në vitin 2005. Ajo vdiq muajin e kaluar në moshën 89-vjeçare, duke lënë pas dy fëmijë.

Marrë dhe përshtatur nga “Haaretz” për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com


Lajmet kryesore