Ana e errët e komedisë televizive të shekullit të XXl-të

Teksa opsionet në televizion janë shumëfishuar në mënyrë eksponenciale në epokën e transmetimit, shikuesit po e marrim mediumin shumë më seriozisht.

Dhe kjo përfshin edhe komedinë.

E përditshmja “BBC” tregon se ky ndryshim ka lejuar që komeditë të qëndrojnë përkrah dramave për sa i përket prestigjit, siç dëshmohet nga paraqitjet e tyre të shpeshta në 100 më të mirat.

Komedia e madhe televizive e shekulli të XXl-të kalon pa mundim midis niveleve të larta dhe të ulëta, të qeshurave dhe lotëve.

Kjo e bën atë shumë më afër jetës reale. Qesharakja përzihet gjithmonë me seriozen dhe njerëzit nuk kanë çfarë të zgjedhin.

Mirëpo, ka kuptim që ky evolucion ka ndodhur në kohët e fundit.

Komedia televizive e shekullit të XX-të ishte më e drejtpërdrejtë dhe nuk u zhvillua shumë mes ardhjes së mediumit në vitet 1940 dhe 1990.

Për shkak se televizioni drejtohej nga reklamuesit, drejtuesit e rrjetit ishin jashtëzakonisht nervozë për ofendimin ose mërzitjen e shikuesve, gjë që nënkuptonte se shumica e programeve synonin të kënaqnin të gjithë”.

Ndryshe, trendi i recetës për të mbytur kreativitetin.

Programimi ishte vazhdimisht i testuar nga audienca, shpesh duke hequr dorë nga kreativiteti, befasia apo edhe shqetësimi i lehtë në shërbim të një mesazhi më të madh.

Por kjo u prish me mijëvjeçarin e ri, dallon “BBC”.

Shpërthimi i programimit kabllor theksoi cilësinë, inovacionin dhe teknikat kinematografike, duke e larguar zhanrin nga kufizimet tradicionale të komedive të situatës në skenën zanore dhe të qeshurit.

Peizazhi gjithnjë e më i mbushur me njerëz – që filloi në fillim të viteve 2000 kur rrjetet kabllore filluan të prodhonin programe origjinale së bashku me rrjetet e transmetimit – kërkonte shfaqje që mund të linin përshtypje të fortë.

Kjo hapi rrugën për të portretizuar edhe më shumë shqetësime teksa shekulli i ri vazhdonte. Protagonistët “e papëlqyeshëm” ose antihero u bënë më të zakonshëm si në komedi ashtu edhe në dramë.

Me rritjen e transmetimit erdhën shumë më tepër lloje lirie: zhanri ishte më pak i rëndësishëm, komeditë nuk u marshuan më në blloqe 30-minutëshe dhe nuk u lidhën së bashku, as dramat nuk u detyruan në lojëra disa-orëshe gjatë natës në kohën më “serioze” të mbrëmjes.

Gjithashtu dalja në pah u bë e parapëlqyeshme për t’u përshtatur, duke pasur parasysh se kapaciteti i pafund i transmetimit për programim krijoi një grup dërrmues zgjedhjesh.

Kohët e pasigurta

Referuar “BBC”, ngjarjet katastrofike botërore ka të ngjarë të kenë luajtur një rol në drejtimin e komedisë në anën e errët.

Sulmet terroriste të 11 shtatorit 2001 ishin vetëm fillimi i një gërryerjeje të vazhdueshme të iluzioneve të sigurisë dhe përparimit të sigurt që kishte qenë një shenjë dalluese e jetës në botën perëndimore në vitet 1980 dhe 1990.

Nga frika e vazhdueshme prej terrorizmit, luftës, shkrirjes së tregut financiar, polarizimit politik dhe pandemisë COVID-19, dy dekadat e fundit kanë shënuar një humbje të pafajësisë për shumë nga perëndimorët.

Shumë programe para dhe pas 11 shtatorit po mjegullonin linjat midis komedisë dhe dramës, me shumë mundësi falë lirisë krijuese të ofruar fillimisht nga linja kabllore dhe më pas nga transmetimi.

Mirëpo, ka diçka më tërheqëse për gjetjen e momenteve më të thella dhe më të errëta të komedive. Aty ku komedia e errët kishte qenë një zhanër i njohur në film dhe teatër për dekada, televizioni tradicionalisht i ishte shmangur eksperimentimit.

Kështu, komedia televizive u bë në shekullin e XXl-të, një hapësirë ​​për të gjetur kontradiktat e botës, duke pranuar se edhe në pikën më të trishtuar, njerëzit mund të qeshin.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.