Ambasada shqiptare dhe Enver Hoxha figuronin në shkresat e inteligjencës gjermane

Në vitin 1998, një vepër e zgjeruar prej 45 faqesh u botua nga Republika Federale e Gjermanisë.

Mes tyre përfshiheshin të dhënat e Shërbimit të Sigurimit Shtetëror të ish-Republikës Demokratike Gjermane (RDGJ) për shkatërrimin e fraksioneve komuniste në vend.

Seria e redaktuar nga Departamenti i Arsimit dhe Kërkimit në Gjermani, u shkrua nga studiuesi Tobias Wunschik.

Ky ishte punimi i parë mbi Seksionin RDGJ i shkruar nga një këndvështrim borgjez.

Në mediat gjermane – shtypi, radio dhe televizioni – nuk ekzistonte gjë tjetër asokohe veçse një lloj opozite brenda RDGJ-së.

Thënë kjo, flitet për opozitën e shkrimtarëve, kantautorëve dhe shkencëtarëve të njohur nën etiketën e një ‘komunisti apo shkencëtari opozitar’, shkruan Albanian Post.

Në vitet 70′ në Rostock u krijua një rreth autonom studentësh me orientim të ngjashëm politik.

Duke qenë të interesuar për frymëzim të mëtejshëm ideologjik, shumë prej këtyre grupeve dhe qarqeve – në vetvete – ranë në kontakt me organizata të ndryshme të majta në Berlin-in Perëndimor dhe me ambasadën shqiptare në Berlin-in Lindor.

Krahas të rinjve, të cilët ishin shumica brenda Seksionit të RDGJ-së, në Seksion u bashkuan edhe disa komunistë më të vjetër.

Për shembull, Heinz Reiche (‘Gjyshi’ Reiche), i cili kishte kaluar 11 vjet në burgjet naziste dhe kampet e përqendrimit, mori pjesë në aktivitete në Weisswasser (një qytet i vogël në jug të Cottbus).

Deri në vitin 1980, u formuan pothuajse një duzinë fraksionesh të tilla.

Sipas informacioneve të Wunschik-ut, numri i përgjithshëm i anëtarëve ose mbështetësve të këtyre fraksioneve në RDGJ arrinte në disa dhjetëra persona.

Përveç kësaj, ishin rreth 50 deri në 60 simpatizantë të cilët ishin në kontakt të drejtpërdrejtë personal me rrethin e lartpërmendur, përcjell Albanian Post.

Përafërsisht 20 instruktorë dhe 30 korrierë u përdorën si ‘njerëz ndërlidhës’ midis seksioneve të RFGJ-së dhe Berlinit Perëndimor.

8 për qind e pagës së tyre bruto u përcaktua si anëtarësim.

Aktivitetet brenda RDGJ-së përqendroheshin në rekrutimin e mbështetësve dhe simpatizantëve.

Vëmendja e publikut u tërhoq nga veprimet, të cilat ishin gjithmonë spektakolare në RDGJ.

Që nga viti 1976, u shpërndanë fletëpalosje të shumta, ndërtesat publike u pikturuan me slogane, postera u ngjitën në mure, shtylla etj.

Aktivitete të vogla të shpërndarjes së fletëpalosjeve të bëra vetë u planifikuan dhe u realizuan nga seksionet në mënyrë të pavarur.

Në këtë mënyrë ndërhynë në ngjarjet politike të ditës. Në të njëjtën kohë promovuan “Radio Tirana-n”, të vetmen radio socialiste të kohës, shkruan Albanian Post.

Gazeta vendase “Roter Morgen” ishte shumë e dobishme për aktivitetet ilegale të komunistëve.

Kjo gazetë, e shtypur në letër të hollë, u fut ilegalisht në RDGJ.

Partia mendonte se një mënyrë e tillë e dorëzimit të materialeve ‘ishte pothuajse 100 për qind e sigurt’ (‘Informacion i Departamentit II të Administratës Kryesore të Mbikëqyrjes, datë 1 shkurt 1982).

Për më tepër, materialet ilegale komuniste u kontrabanduan nga Polonia dhe Republika Socialiste Çekosllovake.

Letërsia shqipe si veprat e “shokut” Enver Hoxha u vunë në dispozicion nga “shokët” e ambasadës shqiptare.

Përgjegjës për hetimin e Partisë Komuniste nga MfS-ja ishin ‘Departamenti Kryesor XX’ (‘Nëntoka Politike’) dhe Departamenti XXII (‘Kundër-Terrorizmi’).

Gjithashtu ‘Administrata kryesore për Mbikëqyrje’ e cila drejtohej veçanërisht kundër Partisë në Perëndim si dhe ‘Departamenti kryesor II’ përgjegjës për kundërspiunazhin.

Ky i fundit mbante nën vëzhgim kontaktet e KPD/ML (Partisë Komuniste në Gjermani) me ambasadën shqiptare, përcjell Albanian Post.

Duke filluar nga viti 1979, KPD/ML intensifikoi aktivitetet e saj në Lindje, StaSi intensifikoi përpjekjet e saj për të zbuluar ‘bazat’ në RDGJ.

Pikat fillestare ishin – siç shprehet Wunschik – gjetjet tashmë ekzistuese të ‘Departamentit Kryesor XX’ për dy qarqe në Berlinin Lindor dhe në Rostock.

Të dyja departamentet e StaSi-t tashmë në vitin 1979 përdorën bashkëpunëtorë jozyrtarë që ishin aktivë në Seksionin e RDGJ-së ose në mjedisin e saj të afërt.

Me ndihmën e tyre, MfS-ja zbuloi gjithnjë e më shumë kontakte të anëtarëve të KPD/ML me njëri-tjetrin.

MfS-ja përfitoi gjithashtu nga marrëdhëniet gjithnjë e më të tensionuara midis KPD-së dhe PLA-së nga viti 1983.

Përmes Departamentit Kryesor II (me ndihmën e bashkëpunëtorëve jozyrtarë), MfS-ja komplotoi të forconte qëndrimin skeptik të anëtarëve të ambasadës shqiptare ndaj KPD-së.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.