Kalvari muxhahedin përgjatë historisë dhe hijet e politikës së MEK – Intervistë ekskluzive me Mohsen Sazegara, themelues i Gardës Revolucionare të Iranit

Çështja e muxhahedinëve nuk është një ‘true story’ e viteve të fundit në Shqipëri, por ajo ka pasur klimakset e veta në kohë, gjatë dekadës së fundit.

Mbrojtje maksimale me ndërmjetësim amerikan, dëbim ambasadorësh iranianë për spiunazh, ofrim të një mjedisi hermetik për komunitetin me rreth 3 mijë disidentë iranianë të grupimit MEK.

Por asgjë nuk e tejkalon tensionin e fundit të prodhuar gjatë kësaj jave, kur me vendim të Gjykatës, Policia shkoi në kampin Achraf 3 dhe sekuestroi dhjetëra kompjuterë e laptopë, duke pasur edhe përleshje fizike me muxhahedinët.

Për herë të parë, porta e hyrjes për në micro-kozmosin e tyre nuk u hap, por u “shpartallua” me ngulm nga vetë ata, duke lejuar brenda media dhe duke i treguar shqiptarëve dhe botës çfarë kishte ngjarë.

Pretendimi ligjor gjithsesi është i rëndë: Ai i sulmeve kibernetike ndaj një shteti të tretë dhe zhvillimi të aktivitetit politik, përkundër një marrëveshjeje.

Pavarësisht se e trajtuar, situata mbetet ende me paqartësi mbi vetë grupimin dhe më tej ngjarjen.

Për këtë, Albanian Post ka komunikuar me Mohsen Sazegara, themelues i Gardës Revolucionare të Iranit pranë Khomeinit, në zyrat e këtij të fundit në Francë, në periudhën para revolucionit, dhe analist politik i situatës në Iran.

Nga krijimi i organizatës, qëllimet, rrugëtimi që ka ndjekur, Sazegara ka shpjeguar për Albanian Post tezat mbi të cilat MEK është ngritur.

Ai ka pasqyruar një panoramë të qartë të gjithë asaj çfarë po ndodh me MEK në botë, këndvështrimin amerikan sa i takon qëllimeve të tyre politike, mbështetjes dhe relatave.

Një përsiatje e personalitetit politik të dikurshëm në jetën aktive iraniane, i cili edhe është burgosur nga regjimi i Ali Khameneit në vitin 2003, për shkak të politikave reformiste, nuk ka munguar edhe mbi rastin e Shqipërisë, duke qartësuar se rrugët drejtimin e kanë për nga aleanca me SHBA-të dhe se Shqipëria, nuk do të veprojë pa këta të fundit, me në qendër të vëmendjes edhe të drejtat e muxhahedinëve.

Intervista e plotë e Albanian Post me Mohsen Sazegara

-Çfarë është organizata e MEK dhe çfarë ideologjie kanë?

Mek ose MKO u themelua ne 1965, kundër regjimit te shahut si një grup gueriles. Sot quhet grup terrorist, por ata linden si një grup gueriles. Ideologjia është e majtë islamiste, një përzierje marksizmi me islam.

Ata luftuan kundër regjimit te shahut, duke bërë edhe disa aksione terroriste gjate 13 viteve kundër regjimit të shahut, shumë prej tyre u arrestuan dhe ekzekutuan nga shahu.

Në prag të revolucionit islamik ata u ndanë në dy fraksione, një grup prej tyre u kthye ne marksist, dhe deklaruan nuk jemi islamist më.

Dhe grupi tjetër qëndroi dhe emri i MEK mbeti për ata që qëndruan si mysliman të majtë. Ata luftuan me regjimin e republikës islamike, zhvilluan luftë kundër republikës islamike .

Ne vitin 1981 ata bënë një seri aksionesh terroriste, me bomba p.sh. kundër zyrës se kryeministrit  dhe kryeministri bashkë me presidentin dhe disa zyrtare u vranë në atë sulm (KM-Mohammad Javad Bahonar dhe Presidenti Mohammad Ali Rajai).

Shumë krerë e zyrtare të Republikës islamike u vranë në sulme terroriste të kryera nga ky grup. Vrasje pati edhe në shoqëri gjithashtu. Disa herë edhe pse thjesht ndjekës të Republikës Islamike ata u vranë nga ky grup.

Nga ana tjetër republika islamike u tregua shume brutale kundër tyre, vrau shume anëtarë prej tyre, arrestuan shumë, ekzekutuan shumë prej tyre.

Lidershipi i kësaj organizate u largua nga Irani në 1982 dhe ata bashkëpunuan me Sadam Hussein, i cili pushtoi Iranin dhe bëri një luftë tetë vjeçare. Dhe ndërsa dy vendet ishin duke luftuar njeri tjetrin, ata u kthyen me armikun e Iranit, e ndihmuan Sadam Hussein-in në marrjen në pyetje të të burgosurve të luftës.

Disa prej të burgosurve të luftës u vranë nën torturat e këtij grupi ne Irak. Ndër ta ministri i naftës iranian (Mohammad Javad Bagher Tondguyan) i cili u kap nga forcat e Sadamit dhe u vra nën torturë.

Dhe kjo është një nga pikat e errëta te historisë se këtij grupi në sytë e njerëzve në Iran, duke ndihmuar armikun kur qe lufta  dhe u transferuan nga Franca ne Irak.

Pas pushtimit amerikan ne Irak, sidomos pasi shiitët dhe kurdët e Irakut erdhën ne fuqi, dy grupet kryesore të Irakut, ata ishin kundër tyre pikërisht për shkak të bashkëpunimit me qeverisjen sunite të Sadam Husseinit, dhe u vunë nën presion pikërisht nga njerëzit dhe qeveria e re e Irakut, si një qeverisje shiite.

Kështu që SHBA-të i ndihmuan të transferoheshin nga Iraku në Shqipëri duke u stabilizuar brenda një kampi në Shqipëri.

Sigurisht që kanë anëtare edhe në vende të tjera të botës, por jo brenda Iranit me aq sa di unë. Shumë pak njerëz kanë brenda Iranit që i mbështesin. Kryesisht janë jashtë Irani .

Ata janë të mbështetur ekonomikisht, diçka të cilën ata nuk e deklarojnë, por unë e di nga shumë burime që burimi kryesor i parave vjen nga Arabia Saudite, d.m.th. burimi ekonomik që shërben për të drejtuar këtë organizate dhe për të lobuar p.sh. me disa ish zyrtarë të qeverisë amerikane.

Ata shpesh i thërrasin ata të flasin dhe japin nga 50 deri ne 500 mije dollarë për të bërë një show me ata që flasin.

Organizta e MEK  merr disa miliona dollarë në vit nga Arabia saudite, në shkëmbim për mbledhje informacioni për sauditet, d.m.th. për të kryer veprimtari spiunazhi për ata përmes burimeve të tyre, të paktën deri tani.

Kjo është një histori e shkurtër e kësaj organizate .

Ka një raport shumë të mirë nga Amnesty International pak a shumë 15 vjet më parë, kur ata ishin në Irak.

Amnesty International kishte një raport se si ata shkelin të drejtat e njeriut brenda organizatës  kundrejt anëtareve të tyre, si ata janë jo demokratike, dhe si ata torturojnë anëtaret e tyre që duhet gjithnjë t’i binden lidershipit .

Ky raport nëse e lexoni do ju trondiste, se sa brutal ata janë brenda organizatës në lidhje me anëtarët për t’i mbajtur nën kontroll.

Përveç Amnesty disa organizata të tjera kanë folur për këtë dhe kanë theksuar se çfarë bëjnë ata në përditshmëri brenda vetë organizatës.

-Sa ka influencuar ky rrugëtim grupin?

Mbi të gjitha do thosha që ata janë një kult tashmë. Fryma e organizatës është revolucionare dhe islamiste, versioni i ideologjisë se tyre. Anëtaret janë diku 3 mijë në Shqipëri, le te themi qe i njëjti numër është edhe i shpërndarë në botë.

MEK është një organizatë shumë e mbyllur, asnjë nuk mund të shohë se çfarë ndodh, lideri është permanent në organizatë, nuk kanë një proces demokratik brenda organizatës për zgjedhje.

Ata nuk bashkëpunojnë me asnjë grup tjetër opozitar, ata janë kundër regjimit të Iranit, ata janë ama edhe kundër çdo fraksioni që është në kundërshtim me republikën islamike, kundër monarkisteve, kundër republikaneve, kundër kujtdo që sipas propagandës se tyre do të duhet te shkojë në ferr, me përjashtim të atyre vetë!

Dhe janë ata që thonë për veten e tyre  se janë alternativa e këtij regjimi. Diçka që unë mendoj se është e papranueshme.

Unë mendoj që njerëzit në Iran nuk e pranojnë në mënyre absolute. d.m.th. qytetarët e Iranit nëse le të themi kemi dy kuti lotarie dhe njerëzve i thoni: nëse do të hapni një kuti në njërën do të keni mbetjen në fuqi të këtij regjimi, domethënë të Khameneit etj., dhe nëse hapni kutinë tjetër do të keni këtë organizatë që do të drejtojë republikën, unë jam shumë i sigurt që kutia e parë do të jetë kutia që më shumë do të kërkohet të hapet nga 90% e njerëzve.

Njerëzit kanë frikë nga ata sepse ata nuk kane ndryshuar që prej 40 vitesh më parë deri tashmë, me gjithë ndryshimet që shoqëria ka pësuar ne këto vite. Për shembull, në nëntë muajt e fundit ju keni parë që ka pasur protesta shumë të forta në Iran kundër detyrimit të veshjes së hixhabit, janë vetë gratë iraniane që po luftojnë dhe duan të jenë të lira. Dhe po të shihni ata, si lidershipin po ashtu edhe anëtarët, ata kanë hixhab dhe kjo është arsyeja pse ata nuk janë përzierë me këtë lëvizje.

Por jemi duke folur për një version revolucionar të islamit sipas tyre, gjë që njerëzit nuk do deshën më të kishin. Kështu që deri më sot ka një arsye që them se ata janë si kult, ata janë duke drejtuar veten e tyre dhe duke bere disa shfaqje, show, por pa influencë tek njerëzit. Njerëzit kanë frikë nga ata.

Njerëzit në Iran janë kryesisht kundër regjimit, por nëse ata mendojnë  që ky regjim do të bjerë dhe në vend të tyre vjen MEK në fuqi, ata do të mendonin dy herë dhe nuk do shkonin kundër regjimit. Po për fat ata nuk mund të marrin pushtetin .

-Ishte natyra e regjimeve që përcaktoi të qenin guerilje të MEK apo e kundërta ?

E dini, si personi i cili kishte detyra në atë periudhë dhe ishte shumë pranë ngjarjeve, unë mendoj që Khomeini dhe një pjesë e Republikës Islamike të cilët kishin në dorë gjykatën revolucionare dhe tregtarët, krahun e djathtë të IRI-t kanë qenë shumë brutal.

Khomeini dhe Masoud Rajavi e kolegët e tij në MEK, kanë vepruar si dy anë të të njëjtës medalje.

Të dy palët qenë brutalë, të dy palët të gatshme të vrisnin njëri tjetrin dhe prenë rrugën e procesit paqësor të tranzicionit në Iran. Ndoshta qe natyra e revolucionit, ndoshta. Por mendoj që nuk mund të ishte e pashmangshme. Ajo ishte e shmangshme.

Por këto dy pjesë, njëra anë brenda regjimit, në anë tjetër kjo organizatë, besuan në brutalitet, në dhunë e vrasje të njeri tjetrit dhe ata e bënë këtë.

Për fat të keq mijëra njerëz u vranë, ata besojnë në dhunë dhe brutalitet dhe të dyja palët vepruan si dy anë të së njëjtës monedhë dhe prenë rrugën e lirisë në Iran.

-Pra nëse regjimi bie ata nuk janë të përshtatshëm me demokracinë?

Jo, absolutisht jo. Ndoshta në ato fillime republika islamike, ndoshta, mund të kishte pasur ndonjë shans për të qenë demokratike në mënyrë graduale me reforma, por është e kotë të flitet e duhet të shikohet në bazat e Republikës Islamike, sepse shanset qenë shumë të vogla në thelb.

Teologjia dhe teokracia si ajo e republikës islamike kishte shanse shume të vogla për të qenë një regjim demokratik.

Dhe kjo organizate nga ana tjetër nuk beson në demokraci, as ata. Mund të thonë tani që besojnë në demokraci, kanë publikuar tetë principet, diçka e tillë, por s’ka shans të besohet një gjë e tillë për vetë natyrën e kësaj organizate.

Demokraci nuk ka brenda kësaj organizate, nuk ka liri në atë organizatë, metodat që përdorin, mënyrën që përmenda dhe më parë që është e ngjashme me atë të një kulti, tregon natyrën jo demokratike të organizatës.

Kështu që as Republika Islamike, as Organizata e Mek, asnjë prej tyre është regjim apo organizatë demokratike .

-Duke u bazuar në të kaluarën, cili mund të jetë dëmi që ata mund të bëjnë në Shqipëri duke pasur parasysh që janë rreth 3 mijë persona në kampin e Ashraf 3?

Këtë nuk mund ta di me saktësi se çfarë ata mund të bëjnë në Shqipëri, apo brenda kampit të tyre, sepse ata qëndrojnë pas dyersh të mbyllura dhe s’ka transparencë në aktivitetet e tyre.

Më shumë bazohen te sekreti dhe aktivitete spiunazhi.

Por ajo që besoj është që mund të jenë të dëmshëm nga kudo, për shembull me hacker-imet, pasi ata e zhvillojnë këtë aktivitet; ata mund të jenë të dëmshëm p.sh. me aktivitete të lidhura me ekonominë ilegale përmes kriptovalutave ose lloje të tjera aktivitetesh.

Ata mund të jenë në fund të ditës të dëmshëm për aktivitete të fshehura, underground. Sepse ata besojnë në vrasje në Iran, ata ende besojnë në atë, në aktet e terrorizmit, apo anasjelltas.

Regjimi i Iranit është një regjim gjithashtu terrorist dhe mund të bëjnë të njëjtën gjë kundër tyre. Kështu mund të ketë pasiguri në çdo vend, aty ku mund të krijojnë kampe.

Kjo është ajo që më vjen në mendje, por mund të ketë dhe fusha të tjera të cilat unë nuk i njoh.

-Ju mendoni që ata kanë këtë lloj aftësie të bëjnë dëme cyber?

Ndoshta, po! Varet çfarë lloj aftësie. Edhe grupe të tjera opozitare mund të bëjnë këtë, ose edhe shtete të tjera, p.sh si Izraeli. Por e di çfarë, hacker-imi është diçka ilegale në gjithë botën dhe çdo organizatë apo vend që e bën atë e kryen në mënyrë të panjohur dhe fshehurazi.

Nuk është se e deklarojnë apo marrin përgjegjësi për këtë. Por kjo organizatë ndodh që merr përgjegjësi për këtë, dhe thonë siç thanë …”po kemi hackeruar zyrën e presidentit të Iranit” dhe deklaruan që kanë marrë disa dokumente nga arkivi.

Diçka që të them të drejtën unë e dyshoj të jetë kështu. Sepse për aq sa unë di, dokumentet në arkivë dhe serverë nuk janë të lidhura me internetin. Kështu që është e pamundur hacker-imi i tyre, i materialeve nga arkivi. Ama mund të blesh nga dikush që ka akses në atë arkiv.

Dhe kjo në Iran tashmë është e mundshme, si ndodhi p.sh. në vitet e fundit të Bashkimit Sovjetik, që pjesë të regjimit janë të gatshëm të shesin atë që kanë, qofshin dokumente apo diçka tjetër.

Kështu që aksionet e fundit për të cilën ata morën përgjegjësi që të kenë hackeruar në zyrën e presidentit, siç thanë ata me mijëra dokumente, për aq sa njoh unë mund të them ata e kanë blerë infon.

Por në nivele të tjera është e realizueshme të hackersoh. Ata mund ta bëjnë atë. Varet se në çfarë niveli dhe rëndësinë e nivelit që duan të hynë.

-Pas ngjarjes së fundit pyetjet janë: duhet të largohen, të ndryshojë marrëveshja? Çfarë duhet bërë me këta njerëz që janë apolidë? Duhen çuar diku tjetër?

Si e vutë re unë nuk është se e dua këtë organizatë, nuk kam simpati për ta, nuk dua ideologjinë e tyre, mënyrat si veprojnë, por ata janë njerëz dhe kanë të drejta si të tillë.

Unë mendoj që ajo çka Policia ka bërë, me atë që pashë nga videot sepse nuk kam asnjë informacion, brutaliteti kundër tyre është kundër të drejtave të njeriut.

Të dërgosh ata duke qenë që nuk kanë as dokumente, jashtë Shqipërie është kundër të drejtave të njeriut. Edhe nëse Shqipëria nuk do të donte më t’i mbante brenda vendit, mendoj se gjithsesi duhet të tregohen me durim dhe të bashkëpunojnë më organizata ndërkombëtare dhe me qeveri të tjera në Evropë, me SHBA të gjejnë zgjidhje për ta.

Dhe duhet të jenë të sigurt që të drejtat dhe jetët e tyre mos rrezikohen. Si njerëz ata duhet të ndjehen të sigurt. Unë nuk e di se çfarë del, dhe nëse do i ekstradojnë apo dërgojnë jashtë. Kjo varet nga qeveria dhe populli shqiptar, por ajo që mund të them është që çdo vendim duhet marrë në bazë të të drejtave të këtyre njerëzve si qenie njerëzore  duke u siguruar që jetët e tyre të jenë të garantuara. Shumë prej tyre tashmë janë në moshë të thyer diku te 60 a 70 vjeç.

-Ata janë prej 2012 në Shqipëri. U tha që dihej që ata bënin aktivitete politike edhe pse marrëveshja këtë e ndalonte. Mendoni ka ndryshuar diçka tashmë në marrëdhënien mes SHBA dhe Mek? Apo thjesht rastësi?

Jo unë këtë nuk e besoj. Unë di nga vetë qeveria amerikane, jo tani, por prej vitesh, që institucione të qeverisë, ekspertët brenda qeverisë, që do të thotë ekspertë në Ministrinë e Jashtme, në inteligjencë, në Ministrinë e Mbrojtjes, ekspertë të Iranit…ata e njohin situatën e kësaj organizate në Iran dhe ata nuk besojnë në atë çka organizata deklaron që “jemi alternativa”, “jemi popullor te njerëzit në Iran”, ose herë të tjera ata ftojnë ish zyrtarë amerikanë si ishte Mike Pompeo, i paguajnë  dhe i ftojnë në eventet e tyre për të treguar mbështetje.

Ekspertët e qeverisë së SHBA-ve të cilët nuk kanë ndryshuar gjatë zgjedhjeve të ndryshme, e njohin këtë organizatë dhe urrejtjen brenda Iranit kundrejt tyre.

Por ajo që zëdhënësi i Departamentit të Shtetit deklaroi tre ditë më parë që “ne nuk i mbështesim, ne nuk i njohim si forcë opozitare që përfaqësojnë popullin e Iranit” kjo është e vërtetë.

Asgjë nuk ka ndryshuar në këtë, ky është besimi i qeverisë amerikane. Por për shkak të asaj që ata bënë në Irak pasi e pushtuan Irakun, besoj që atje e ka burimin baza e veprimit të kryer.

Ata u bazuan vetëm tek pjesa humanitare, përndryshe anëtarët e MEK do ishin persekutuar nga qeveria irakiane, shiitet e Irakut, qeveria e al Malikit që ishte e lidhur me Iranin dhe njerëzit në Irak.

Kjo qe arsyeja pse ata i hoqën dhe i sollën në Shqipëri.  Kështu që unë besoj që akoma s’ka ndryshuar asgjë, sidomos përsa i përket pjesës ushtarake, Ministrisë së Mbrojtjes në SHBA. Ata gjithnjë mendojnë se janë përgjegjës për jetën e tyre.

Ndaj unë mendoj që nëse Shqipëria ka problem në lidhje me kontratën e nënshkruar në 2014, nëse tani duan të bëjnë ndryshime, duhet patjetër të flasin me SHBA-të dhe t’u kërkojnë atyre ndihmë. Ndoshta edhe qeverive të tjera evropiane që t’i ndihmojnë.

Shqipëria nuk është vend i madh dhe ka nevojë për ndihmë. Kështu që përgjegjësia e SHBA-ve është të ndihmojë Shqipërinë të zgjidhë problemin dhe nëse do të duhej të transferoheshin mendoj është përgjegjësi e SHBA-ve të ndihmojë Shqipërinë.

Gjithnjë nëse Shqipëria do të dojë të mbyllë kontratën e 2014.

-Pra nuk ka asnjë ndryshim në politikën amerikane në lidhje me ta. Që ata kryenin aktivitete politike dihej nga organet, iu lejua te blinin 40 hektarë tokë me 127 ndërtime brenda si një qytet i vogël dhe dihej që aktivitete politike kryheshin. Pse tani sipas jush?

Unë besoj që qeveria e SHBA-ve nuk mbështet aktivitetin politik të tyre. Unë di që SHBA-të janë në rrugëtim për të bërë një akord me regjimin e Iranit, një mini akord, për të ndalur Iranin në atë çka po bëjnë, dhe të evitojnë një përshkallëzim në rajon të krizave.

Po kjo nuk do të thotë, ashtu si deklaruan anëtarët e MEK , apo edhe të regjimit iranian, që politikat e SHBA-ve kanë ndryshuar dhe tani do sakrifikojnë jetët e muxhahedinëve.

Unë nuk e besoj këtë. Por SHBA-të nuk mbështesin aktivitetin e tyre, ashtu si nuk mbështesin aktivitetin e asnjë grupi opozitar.

SHBA-të në përgjithësi mbështesin demokracinë në Iran, të drejtat e njeriut në Iran, popullin e Iranit në luftën e tyre. Por kaq, asgjë më shumë.

Në lidhje me këtë grup unë nuk besoj që diçka ka ndryshuar. Ata asnjëherë nuk kanë mbështetur qëndrimet dhe aktivitetet e tyre politike. Nuk e kanë bërë deri tani dhe nuk besoj as që do ta bëjnë në të ardhmen.

Unë nuk besoj që kjo është pjesë e një pakti me regjimin iranian, duke sakrifikuar jetët e moxhahedinëve. Tani përkundrazi ka një debat serioz brenda qeverisë amerikane  që qeveria amerikane duhet të bëjë diçka për të treguar që jetët e tyre janë të sigurta.

Por një grup që ka 40 hektarë tokë të blerë dhe ka ndërtuar gati 130 ndërtesa në brendësi të saj nuk mund të kthehet një shtet brenda shtetit, ose brenda qeverisë. Ata duhet t’iu binden rregullave të vendit që i mikpret, dhe nuk mund të kthehen në një tokë të pavarur brenda vendit.

As Vatikani nuk është kështu edhe pse në zemër të Romës dhe Italisë. Edhe pse i pavarur i bindet ligjeve. Kështu që kjo organizatë nuk mund të jetë e pavarur nga ligjet shqiptare dhe qeveria.

Unë nuk e di cili do jetë vendimi i qeverisë shqiptare dhe popullit, por ajo që mendoj është që ka rëndësi që duke respektuar të drejtat e njeriut duhet të jemi të sigurt që ata nuk do kthehen në Iran, sepse do i vrisnin.

Pjesa më e madhe janë njerëz të moshuar kështu që duhet pasur kujdes. Mendoj që mbetet gjithnjë përgjegjësi e SHBA-ve që të bashkëpunoj me Shqipërinë. Nëse  Shqipëria ka probleme me ta dhe dëshiron të ndryshojë termat e akordit ose gjithsesi është së pari përgjegjësi e SHBA-ve dhe më pas e qeverive evropiane të ndihmojnë.

Po të them diçka që është jashtë pyetjes tuaj. Nëse unë do të isha qeveria amerikane do t’i mbaja ata në siguri, por nuk do i lejoja të krijonin një shtet brenda një shteti nëse do duan të lenë Shqipërinë.

Ata duhet të jenë të shpërndarë në vende të ndryshme. E di që është shumë e vështirë që vende të tjera t’i pranojnë tani si refugjatë politikë, por është diçka që mund të bëhet me diskutim brenda qeverive.

T’i ndash në grupe të ndryshme kështu që asnjëri nuk do ketë barrën e mijëra njerëzve. Por në grupe prej 27-30 vetash për vende të ndryshme në Evropë, SHBA, Kanada.

Qeveritë e ndryshme mund të dialogojnë, të ndihmojnë Shqipërinë dhe t’i kalojnë përmes një procesi si refugjatë politikë në vendet e ndryshme. Sepse nëse dërgohen së bashku të gjithë do të krijojnë të njëjtin problem.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.