Nasrallah: Ne pësuam një ‘goditje të fortë’, por Izraeli dështoi

Ishte një fjalim pa surpriza i mbajtur të enjten nga sekretari i përgjithshëm i Hezbollahut, Hassan Nasrallah.

Pavarësisht shpërthimeve të përgjakshme që tronditën Libanin ditët e fundit, duke lënë 37 të vdekur dhe mijëra të plagosur, lideri i Hezbollahut tërhoqi regjistrin e tij klasik gjatë këtij fjalimi, i vendosur në minutën e fundit pasi fillimisht synonte të “priste përvjetorin e parë të 7 tetorit” përpara se të shfaqet sërish në ekrane.

“Ajo që më shtyu të flas sot janë ngjarjet që kanë ndodhur gjatë dy ditëve të fundit dhe që kërkojnë fjalë, vlerësim dhe qëndrim”, tha ai. Në këtë kontekst, ai konsideroi se operacioni sabotues izraelit, i cili shkaktoi shpërthimin e mijëra pajisjeve të telekomunikacionit pa tela (pagers dhe walkie-talkies) të përdorura nga anëtarët e Hezbollah, ishte jo vetëm “një agresion i madh dhe i paprecedentë”, por edhe një “goditje e fortë” për partinë.

Megjithatë, ai vlerësoi se pavarësisht epërsisë teknologjike që tregoi, Izraeli nuk arriti të arrijë asnjë nga tre objektivat e tij përmes këtij operacioni.

“Ti, Netanyahu”

Sipas liderit të Hezbollahut, objektivi i parë i Izraelit ishte të ushtronte presion mbi lëvizjen për ta inkurajuar atë të mbyllte “frontin e mbështetjes” për Hamasin, i hapur më 8 tetor si pjesë e “unitetit të fronteve” të kërkuar nga Irani, prej të cilave Partia shiite është e obliguar.

Që atëherë, dhjetëra mijëra izraelitë u është dashur të evakuojnë veriun, pa asnjë perspektivë për t’u kthyer përpara mbylljes së këtij fronti. Presion financiar, politik dhe popullor që qeveria e kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu me kënaqësi do të bënte pa.

“Izraeli shkeli të gjitha ligjet dhe vijat e kuqe, pa marrë parasysh asgjë, as humanitare dhe as etike, dhe u përpoq të vriste 5000 burra në më pak se dy minuta”, këmbënguli personaliteti shiit.

“Por ne i themi armikut se fronti libanez nuk do të ndalet deri në fund të luftës në Gaza. Ne e kemi thënë këtë për gati 12 muaj. Pavarësisht gjithë këtyre masakrave, unë e them: çfarëdo që të jenë pengesat dhe sakrificat, rezistenca në Liban nuk do ta ndalë mbështetjen e saj për Gazën, Bregun Perëndimor dhe Palestinën”.

Lideri i Hezbollahut madje konsideroi se “fronti i tij mbështetës” ishte një nga kartat kryesore negociuese që kishte Hamas në bisedimet me Izraelin për një armëpushim në enklavën palestineze.

Ai përsëriti gjithashtu se përfundimi i luftës në Gaza ishte “zgjidhja e vetme” për të lejuar ripopullimin e lokaliteteve në kufi me Libanin. Duke pyetur kreun e qeverisë izraelite, ai tha: “Ti, Netanyahu, a mendon vërtet se mund t’i kthesh me forcë?

Objektivi i dytë “i penguar” nga Hezbollahu sipas Nasrallah: dobësimi i mbështetjes popullore për “rezistencën”.

“Ata donin që njerëzit tanë të na thoshin “mjaft” dhe të na shtynin të tërhiqemi”, tha udhëheqësi i grupit. Veç që në fund edhe të lënduarit tregojnë forcën dhe dëshirën për t’u rikthyer në fushë pasi të shërohen. Dhe kjo tashmë është një përgjigje ndaj armikut.

Në këtë kontekst, ai falënderoi popullin libanez për “solidaritetin, larg politikës”, që tregoi me viktimat, duke iu referuar “fushatës më të madhe të dhurimit të gjakut në historinë e Libanit”.

Pas valës së parë të shpërthimeve të martën, kundërshtarët e grupit shiit, si kreu i Forcave Libaneze Samir Geagea, shprehën simpatinë për mijëra viktimat dhe thanë se “nuk është koha për të folur për politikë”.

Në mënyrë të ngjashme, imazhet e të rinjve që prisnin radhën për të dhuruar gjak përpara një spitali në lagjen sunite të Tarik Jdide në Bejrut, skena e përleshjeve midis këtij komuniteti dhe Hezbit rreth njëzet vjet më parë, qarkulluan gjerësisht.

“Falënderojmë qeverinë libaneze, Ministrinë e Shëndetësisë, spitalet, qendrat shëndetësore, institucionet e kujdesit shëndetësor, mjekët dhe infermierët”, tha Nasrallah në lidhje me këtë. Ndonëse ai donte të falënderonte edhe “vendet mike” që ndihmuan dhe shprehën solidaritetin e tyre me Libanin, ai përmendi vetëm ata që janë të pozicionuar në boshtin pro-iranian (Irani, Iraku dhe Siria), duke anashkaluar shtetet e tjera në anën kundërshtare, si Jordania ose Egjipti.

Së fundi, Izraeli do të synonte gjithashtu të godiste “strukturën” e partisë duke vrarë zyrtarë. “Armiku e di se ajo që ka bërë nuk e lëkundet as organizatën, as forcën, as vendosmërinë tonë. Përkundrazi, na forcon më tej”, ai megjithatë donte të “siguronte ata që dyshonin”. Ai zbuloi gjithashtu se komandantët e lartë të Hezbollahut kishin modele “të vjetra” të pagesave që Izraeli nuk do të kishte arritur t’i fuste në kurth.

“Nuk do të biem. Ne do të bëhemi më të fortë dhe do të përgatitemi për t’u përballur me më keq”, tha ai.

“Ferri juaj”

Lidhur me të ardhmen e frontit mbështetës pas këtij operacioni sabotues dhe kërcënimeve që liderët izraelitë vazhdojnë të përsërisin, Hassan Nasrallah ngriti disa hipoteza.

“Disa flasin për një përshkallëzim ushtarak, të tjerë për ditë luftimesh, madje edhe për një luftë”, tha ai.

Dhe për të vlerësuar: “Megjithatë, skenari i luftës totale është i ekzagjeruar. Prandaj ai paralajmëroi Tel Avivin kundër çdo përpjekjeje për të kryer një operacion tokësor në Liban”.

“Komandanti i rajonit verior, një idiot, propozoi krijimin e një zone sigurie. Mirë se erdhe, ne duam shumë që të shkelësh në Liban, tha ai. Sepse ajo që ju e konsideroni kërcënim është një mundësi për ne. Libani i Jugut do të jetë një kurth, një humnerë dhe ferr për ju”.

Udhëheqësi shiit theksoi gjithashtu se një zonë tampon në Libanin e Jugut nuk do të nënkuptonte fundin e bombardimeve kundër Izraelit verior, dhe për rrjedhojë një kthim të banorëve në qytetet dhe fshatrat e tyre.

“Ne do t’i drejtojmë sulmet tona në të dy frontet,” premtoi ai, në një përpjekje për të frikësuar Izraelin, por edhe për të siguruar bazën e tij popullore përballë perspektivës së një kthimi të okupimit izraelit në Libanin e Jugut, 24 vjet pas çlirimit.

Së fundi, në lidhje me reagimin e partisë së tij ndaj “masakrave” të kryera nga Izraeli, lideri i Hezbollahut ishte evaziv (madje më shumë se zakonisht).

Një mënyrë për të kursyer kohë dhe për të shmangur një përgjigje brutale që mund ta çojë rajonin në të panjohurën.

“Nuk ka dyshim se një ndëshkim i ashpër do të pasojë agresionin, aty ku izraelitët e presin dhe ku jo”, filloi duke thënë ai, siç bën çdo herë. Formacioni pro-iranian duhet t’i përgjigjet këtyre operacioneve për të shpëtuar atë që ka mbetur nga kapaciteti i tij parandalues, veçanërisht pas dështimit të dukshëm të reagimit të tij pas vrasjes së udhëheqësit të tij ushtarak Fouad Chokor.

E megjithatë, për të sqaruar: “Më lejoni të ndryshoj metodën time: nuk do të flas për kohën apo vendin e përgjigjes. Askush nuk do ta dijë derisa të vijë koha, përveç rrethit më të brendshëm të komandës”.

Kjo pikë e fundit duket se pasqyron një ndjenjë dyshimi brenda partisë shiite, e depërtuar qartë nga Izraeli. Niveli i konfidencialitetit i përmendur mund të nënkuptojë gjithashtu se përgjigja e Hezbollahut do të jetë e sigurisë dhe jo e natyrës ushtarake.

Së pari sepse Hezbollah dëshiron të tregojë se është në gjendje t’ua kthejë “favorin” izraelitëve, pavarësisht epërsisë së tyre teknologjike. Pastaj, sepse opsioni i një sulmi të fuqishëm mund t’i ofronte Benjamin Netanyahut pretekstin e përsosur për të nisur një luftë të gjithanshme kundër Libanit.

Një skenar të cilit partia duket se i frikësohet, edhe pse i përshkroi operacionet izraelite të së martës dhe të mërkurës si një “shpallje lufte”.

Marrë nga La Stampa, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.