Zbulimi i varrit masiv me eshtrat e fëmijëve/ Indigjenët e kanadasë kërkojnë falje publike nga kisha

Shefja e Kombit të Parë të Tk’emlups te Sewepemc, Rosanne Casimir, ka kërkuar nga Kisha Katolike se ata duan një “falje publike”, pasi mbetjet e 215 fëmijëve u gjetën në në një ish-shkollë rezidenciale e ngritur për të asimiluar njerëzit autoktonë.

Kombi i Parë njoftoi javën e kaluar se kishte përdorur shërbimet e një specializuesi radari që depërton në tokë për të zbuluar eshtrat e fëmijëve që besohej se kishin humbur gjatë shkollës.

Mendohet se eshtrat e disa prej fëmijëve janë më të vegjël se tre vjeç.

Fëmijët ishin nxënës në shkollën indiane Rezidenciale Kamloops në British Columbia.

Njoftimi i grupit ka hidhëruar dhe zemëruar të gjithë vendin për mënyrën e trajtimit te fëmijëve në shkolla. Si dhe ka bërë thirrje për më shumë kërkime në institucione të tjera të tilla.

Raporti i Komisionit të së Vërtetës dhe Pajtimit mbi sistemin shkollor rezidencial të Kanadasë, detajonte keqtrajtimin e ashpër të fëmijëve autoktonë në shkollat ​​e drejtuara nga kisha, të financuara nga qeveria, ku të paktën 4 mijë e 100 fëmijë vdiqën.

Casimir ka thënë që grupi ka në plan të lëshojë një raport me gjetjet paraprake në lidhje me zbulimin në mes të qershorit.

Qeveria e Kryeministrit Justin Trudeau ka vënë në dispozicion 27 milionë dollarë fonde të paralajmëruara më parë për të kryer kërkime të mëtejshme në vendet e mundshme të varrimit të shkollave rezidenciale.

Çfarë ka ndodhur?

Grupet indigjene në Kanada kanë kërkuar, më 1 qershor, një hetim ndërkombëtar për varret masive të eshtrave të fëmijëve.

Autoritet kanadeze, të shtunën e 29 majit, njoftuan se u zbulua një varr masiv me eshtrat e 215 fëmijëve.

Fëmijët ishin nxënës në shkollën indiane Rezidenciale Kamloops në British Columbia që u mbyll në vitin 1978.

Shkollat ​​rezidenciale të Kanadasë ishin shkolla me konvikt të detyrueshme të drejtuara nga qeveria dhe autoritetet fetare gjatë Shekujve 19 dhe 20 me qëllim për të asimiluar me forcë rininë autoktone.

Shkolla indiane Kamloops ishte më e madhja në sistemin e banimit. Hapur nën administrimin katolik romak në vitin 1890, shkolla kishte rreth 500 nxënës, kur regjistrimi arriti kulmin në vitet 1950.

Qeveria qendrore mori administrimin e shkollës në 1969-ën deri në 1978-ën, kur ajo u mbyll.

Çfarë reagimi ka pasur?

Reagimi ka qenë një tronditje, hidhërim dhe shtrëngim.

Ministrja e marrëdhënieve vendase të Kanadasë, Carolyn Bennett, tha se shkollat ​​rezidenciale ishin pjesë e një politike koloniale “të turpshme”. Qeveria ishte e vendosur të “përkujtonte ata shpirtra të humbur të pafajshëm”.

Terry Teegee, shefi rajonal i Asamblesë së Kombit të Parë, e quajti gjetjen e vendeve të tilla të varreve “punë urgjente” që “rifreskon pikëllimin dhe humbjen” e komuniteteve në rajon.

Këto pikëpamje u bënë jehonë nga grupe të tjera indigjene, duke përfshirë Autoritetin e Parë të Shëndetit të Kombeve.

Historia e shkollës ​​rezidenciale?

Rreth vitit 1863 deri në 1998-ën, më shumë se 150 mijë fëmijë autoktonë u morën nga familjet e tyre dhe u vendosën në këto shkolla.

Fëmijët shpesh nuk lejoheshin të flisnin gjuhën e tyre ose të praktikonin kulturën e tyre dhe shumë u keqtrajtuan dhe abuzuan.

Një komision i nisur në vitin 2008 për të dokumentuar ndikimet e këtij sistemi zbuloi se një numër i madh i fëmijëve autoktonë nuk u kthyen më në shtëpi, në komunitetet e tyre.

Raporti historik i së Vërtetës dhe Pajtimit, i lëshuar në vitin 2015, tha se politika arriti në “gjenocid kulturor”.

Në vitin 2008, qeveria Kanadeze kërkoi falje zyrtarisht për sistemin.

Projekti “Fëmijët e Zhdukur” dokumenton vdekjet dhe vendet e varrimit të fëmijëve që vdiqën ndërsa po shkonin në shkolla.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.