Shkencëtarët zbulojnë mënyrën më të mirë për të qetësuar një fëmijë që qan

Në vend që të shtrihen për gjumë, pasi më në fund qetësojnë foshnjën e tyre që qan, prindërit e privuar nga gjumi mund të dëshirojnë të lexojnë literaturën më të fundit shkencore mbi transportin e gjitarëve altrialë.

Në një përpjekje për të ndihmuar ata që janë mpirë nga humbja e gjumit, studiuesit kanë kryer një sërë eksperimentesh për të gjetur se cila qasje ndaj foshnjave që qajnë i qetëson më së miri.

Pasi filmuan prindërit duke përqafuar foshnjat e tyre, duke i mbajtur rreth e rrotull, duke i tundur në një karrige me shtytje dhe duke i shtrirë, shkencëtarët arritën në një strategji optimale, ose të paktën një strategji që ecën më mirë se të tjerët.

Duke shkruar në Current Biology, ekipi rekomandon që prindërit të marrin foshnjën e tyre që qan, të ecin përreth me të për pesë minuta – pa ndonjë ndalesë të papritur ose ndryshim të papritur në drejtim – dhe më pas të ulen dhe ta mbajnë për pesë deri në tetë minuta përpara se ta shtrijnë.

“Të qarat e tepërta, veçanërisht gjatë natës, tregohet se janë një burim kryesor i stresit prindëror”, tha Dr Kumi Kuroda, nga Qendra Riken për Shkencën e Trurit në Saitama, Japoni.

“Kjo metodë afërsisht 15-minutëshe ia vlen të provohet përpara se të fillojnë të shqetësohen seriozisht për atë që nuk shkon me foshnjën”.

Vështrimi doli nga hulumtimi mbi gjitarët altrial – ata që janë të pafuqishëm në lindje – si macet, qentë, minjtë, ketrat dhe, veçanërisht, njerëzit. Studimet tregojnë se kur barten nga nënat e tyre, të rinjtë bëhen më të bindur, një efekt që quhet “përgjigja e transportit”. Për shkak se kafshët shpesh lëvizin të vegjlit e tyre për të shmangur rrezikun e afërt, përgjigja mund të ketë evoluar përmes përmirësimit të normave të mbijetesës së pasardhësve.

Studiuesit përdorën regjistrime video dhe monitorë të zemrës së foshnjës për të renditur katër mënyra të ndryshme për qetësimin e foshnjave që qajnë: mbajtja e fëmijës ulur, vendosja e tyre në një krevat fëmijësh, mbajtja e tyre gjatë ecjes ose lëkundja e tyre në një karrige shtytëse ose të ngjashme. E qara zvogëlohej vetëm kur foshnjat ishin në lëvizje, ose duke u tundur ose duke u mbajtur përreth. Qëndrimi ulur me fëmijën ose vendosja e tij në një krevat fëmijësh nuk bëri asgjë për të frenuar lotët.

Pasi u lëvizën për pesë minuta, të gjitha foshnjat që qanin kishin pushuar dhe gati gjysma e tyre kishin rënë në gjumë, raportojnë studiuesit. Por edhe për ata prindër, foshnjat e të cilëve u vendosën, rreziku ishte larg nga fundi. Rreth një e treta e foshnjave u zgjuan përsëri pothuajse sapo u vendosën përsëri në shtrat.

Për të zbuluar se çfarë i zgjoi foshnjat, shkencëtarët hulumtuan në të dhënat e monitorit të zemrës. Kjo tregoi se rrahjet e zemrës së foshnjave ndonjëherë rriteshin mjaftueshëm për t’i zgjuar kur prishej kontakti fizik me prindin. Përpjekja për ta shtrirë fëmijën më butësisht nuk bëri asnjë ndryshim. Ajo që ndihmoi ishte ulja me foshnjën e fjetur për pesë deri në tetë minuta pasi kishin ecur përreth, kështu që ata ranë në një fazë më të thellë gjumi.

Ndërsa qasja funksionoi më mirë se pjesa tjetër, shkencëtarët nuk po pretendojnë se është një plumb magjik për prindërit e privuar nga gjumi. Hulumtimi mbi 21 foshnja në Japoni dhe Itali është “eksplorues”, me rezultate që duhet të kontrollohen në studime më të mëdha.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.