Një hap larg Konferencës së parë Ndërqeveritare

Ngërçi bullgaro-maqedonas, nga aspekti legjislativ, u zgjidh.

Koha, përfundimisht, ka ardhur.

Negociatat mes Shqipërisë dhe Bashkimit Evropian do të çelen zyrtarisht brenda të martës, siç e ka deklaruar më parë edhe Komisioneri për Zgjerimin pranë BE-së, Oliver Varhelyi dhe pikërisht për këtë çështje, kryeministri shqiptar, Edi Rama, udhëton sot drejt Brukselit, për të vulosur aktin.

I welcome the result of today’s vote after last days of deliberate discussions in Parliament giving clear mandate for Gov’t to start 1st IGC based on FR proposal. We look forward to open accession negotiations w/ 🇲🇰. #NorthMacedonia belongs to the 🇪🇺

— Oliver Varhelyi (@OliverVarhelyi) July 16, 2022

E njëjta gjë, vlen edhe për Maqedoninë e Veriut, pas kalimit (me shumë kritika opozitare) të propozimit francez në Parlament, me 68 vota. Ligjvënësit shqiptarë, pjesë e Kuvendit maqedonas, ishin themelorë edhe për kalimin e variantit “Macron” në Shkup.

Radha ndërkohë, i takon mbajtjes së Konferencës së parë Ndërqeveritare mes dy vendeve të Ballkanit Perëndimor dhe Bashkimit Evropian.

Ajo në çfarë ky format, i njohur shkurtimisht si IGC (Inter-Governal Conference), konsiston, është takimi dypalësh mes strukturave të posaçme të Bashkimit Evropian dhe Qeverisë së një vendi kandidat.

Takimet nga radhët e BE-së i drejton përfaqësuesi i vendit që ka Presidencën e unionit në periudhën e përcaktuar kohore kur takimet mbahen.

Në to, ka një qëllim kryesor dhe ai është paraqitja e artikujve dhe kapitujve ligjorë që duhen arritur nga vendi kandidat. Në tërësi, janë rreth 130 mijë faqe material, të grupuar në 35 kapituj.

Vendi anëtar duhet ta sjellë legjislacionin e vet në kushte identike me ato të vetë unionit.

Ky proces i përafrimit ligjor njihet edhe si “aquis” (diçka për të cilën është rënë dakord).

Për secilin kapitull, dy takime formale ndërqeveritare zhvillohen mes vendeve kandidate dhe strukturave të BE-së.

Me plotësimin e kushteve të një kapitulli të caktuar nga vendi që aspiron unionit, kalohet në kapitullin tjetër, e deri në përmbylljen e gjithë procesit.

Gjatë Konferencave Ndërqeveritare, qëllimi i BE-së është të pasqyrojë dhe shpjegojë kuadrin ligjor në të cilin unioni funksionon dhe më pas të japë direktiva për arritjen e këtyre kritereve nga kandidatët.

Një raport publikohet më pas nga Komisioni Evropian për çdo kapitull të diskutuar në konferencë.

Këshilli i Evropës më pas, është ai që vendos ta pranojë apo jo propozimin e ardhur nga raporti i Komisionit. Në bazë unanimiteti, vendoset edhe hapja ose jo e kapitujve nga një vend.

Më pas, e njëjta procedurë vlen edhe për mbylljen e kapitujve, deri në plotësimin tërësor të tyre.

Në rast më pas të arritjes së mbylljes së të gjithë kapitujve nga një vend, “Traktati i pranimit” merr jetë. Por, procesi i negociatave zgjat zakonisht disa vjet, në varësi të plotësimit të kushteve nga vendi kandidat.

Fjala bie, Turqia i ka hapur negociatat që prej vitit 2005, por ato janë të bllokuara tërësisht pas hapjes së 16 kapitujve dhe nuk kanë një perspektivë afatgjatë lëvizëse me politikën e deri tanishme, duke parë vullnetin e të dy palëve.

Lajmi i mirë për Shqipërinë, është që procesi i “aquis” ka filluar prej kohësh dhe një sërë ligjesh janë përafruar me BE-në, duke e bërë edhe procedurën e Konferencave Ndërqeveritare më të lehtë në disa fusha.

Edhe pse e para është më së shumti një konferencë simbolike mirëseardhjeje në rrugëtimin e negociatave, mbajtja e IGC-së së parë mes Shqipërisë dhe BE-së do të jetë një datë historike, duke parë edhe kohën e gjatë të cilën Tirana ka pritur për hyrjen në bisedime.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.