Gruaja që lahej në gjakun e të pafajshmëve për të ruajtur rininë e përjetshme

Pak krime të grave kanë bërë jehonë gjatë historisë, aq sa ato të Konteshës Elizabeth Báthory de Ecsed.

Nëse nuk jeni të njohur me këtë emër, atëherë ka shumë të ngjarë që të keni dëgjuar histori për sadizmin e saj legjendar.

Ndoshta ju jeni të vetëdijshëm se ajo mban nderin e dyshimtë të jetë vrasësja më fertile e grave, siç diktohet nga “Rekordet Botërore Guinness”, ose ndoshta keni dëgjuar të përmendet si ndikimi kryesor në romanin e vogël të quajtur “Drakula”.

Sido që të jetë rasti, historia e Konteshës Báthory tani shkon përtej mistcizmit, një përrallë gati se fantastike, që shërben si një enë për çdo përrallë paralajmëruese që keni dëgjuar ndonjëherë për gratë e liga dhe kotësitë e tyre që absorbojnë shpirtin.

Báthory ishte një vampire, torturues – një krijesë përtej njerëzores që lahej në gjakun e të pafajshmëve për të ruajtur pamjen e saj.

Siç ndodh zakonisht, e vërteta prapa historive të mitizuara është shumë më interesante.

Dr. Ylber Hysa, punonjës shkencor në Institutin Albanologjik të Prishtinës, historian, publicist dhe diplomat i njohur shqiptar, për Albanian Post tregon historinë e legjendës së “Konteshës së gjakut”.

“Ajo i mundonte viktimat, u pinte gjakun, kafshonte gjinjtë dhe ishte e njohur për orgji dhe dashnorë të ndryshëm”.

Elizabeth Báthory lindi në një pronë familjare në Nyírbátor, Royal Hungari në vitin 1560 ose 1561, vajza e Baronit George VI Báthory dhe Baronesha Anna Báthory.

Ajo rridhte nga prejardhje të shumta fisnike, që përfshiu mbretin e Polonisë dhe princin e Transilvanisë midis të afërmve të saj.

Linja biologjike e saj ishte një gërshetim gjeneratash fisnike.

Prindërit e saj kishin lidhje të afërta familjare, siç ndodhte shpesh me martesa të tilla feudale, ndërsa mendohet se pikërisht kjo gjë mund të ketë qenë burimi i një sërë problemesh shëndetësore tek Elizabeta që i përjetoi gjatë fëmijërisë.

Ajo vuajti nga goditje të rënda epileptike, të cilat çuan në një sërë shërimesh pseudo-ngacmuese, që edhe frymëzuan shumë nga historitë më të fshehta rreth legjendës së vampirëve të Báthory.

Për arsye se fëmijëria e Elizabetës është e paevidentuar historikisht, kjo bën që periudha e jetës së saj, ku përqendrohen shumica e spekulimeve për origjinën e së keqes, të jetë veçanërisht kjo.

Një komplot i preferuar është se goditjet epileptike të saj u trajtuan duke fërkuar gjakun e një të sëmuri në buzët e saj, ose duke përdorur një pjesë të kafkës së tyre, për ta ndezur kështu etjen e saj të pangopur për gjak.

Një teori tjetër parashtroi se ajo ishte trajnuar nga familja e saj për të qenë mizore, mësoi magji dhe ishte e ekspozuar ndaj adhurimit satanik.

Nuk ka asnjë dëshmi për të mbështetur ndonjë nga këto, mirëpo ajo që ne dimë është se u rrit në luks dhe një nivel privilegji që iu mohua shumicës dërrmuese të qytetarëve hungarezë.

Në moshën 12-vjeçare, Elizabeta u fejua me Ferenc Nádasdy, një fisnik dhe trashëgimtar i një prej dinastive më të pasura në rajon, megjithëse ai ishte teknikisht me një nivel më të ulët shoqëror sesa gruaja e tij, shpjegon për AP, historiani Ylber Hysa.

Ata u martuan kur ajo ishte 15 vjeç dhe ai 19 vjeç, dhe Ferenc mori mbiemrin Báthory.

Dhurata e dasmës së Nádasdy për Báthory ishte familja e tij, Kalaja e Csejte, e vendosur në skajin e poshtëm të Maleve Karpate.

Vetëm disa vjet pas dasmës, Ferenc u gradua në komandantin kryesor të trupave hungareze dhe u dërgua në luftë kundër Perandorisë Osmane.

Elizabeth u la pas për të menaxhuar pronën e familjes, për të mbrojtur punët e burrit të saj dhe për t’u kujdesur për njerëzit vendas.

Shpesh, detyrat e saj përfshinin ofrimin e kujdesit mjekësor dhe këshilla për qytetarët e varfër.

Ajo gjithashtu lindi të paktën pesë fëmijë, megjithëse disa raporte sugjerojnë se ajo kishte një tjetër që vdiq gjatë foshnjërisë.

Ferenc Nádasdy vdiq më 4 janar 1604 në moshën 48-vjeçare, pas 29 vitesh martesë me Báthory.

Deri në atë moment, akuzat për mizoritë e gruas së tij ishin bërë të zakonshme në të gjithë mbretërinë.

Midis vitit 1602 dhe 1604, zërat për krimet e Báthory u bënë të pamundura për autoritetet që të injoronin.

Ministri luteran Istvan Magyari bëri ankesa kundër saj, si publikisht, ashtu edhe në gjykatën në Vjenë, por u desh deri në vitin 1610 që mbreti Matias II të caktonte dy noterë, András Keresztúry dhe Mózes Cziráky, për të mbledhur dëshmi mbi akuzat e panumërta të bëra kundër saj.

Qindra dëshmi u mblodhën dhe ajo që zbuluan, i mahniti noterët.

Vajzat, që ishin dhjetë vjeç, u tha se ishin rrëmbyer nga Báthory, rrahur rëndë dhe gjymtuar para se të ngrinin ose të vdisnin nga uria.

Disa vajza dyshohet se u dogjën me darë të nxehtë. Të tjerave u ishin kafshuar pjesët e fytyrës.

Motivi më i zakonshëm i legjendës së Elizabeth Báthory është se ajo do të lahej në gjakun e viktimave të saj ,si një mënyrë për të ruajtur bukurinë dhe rininë e saj legjendare.

Është një imazh goditës dhe ai që ka duruar më shumë se e vërteta e jetës dhe krimeve të Báthory.

Gjithashtu ndoshta nuk është e vërtetë.

Në të vërtetë, histori të tilla nuk u bënë pjesë e historisë së saj, derisa ajo kishte vdekur për më shumë se një shekull.

Pretendimi u shfaq për herë të parë në shtyp, në vitin 1729, në veprën e studiuesit jezuit László Turóczi.

Asnjë e dhënë e dëshmitarit nga gjykimi i saj ose dëshmitë kundër saj nuk u referohen banjave të gjakut.

Duket se ka qenë ose trillim i plotë, ose ekuivalent i tregimit të një loje telefonike, me besimin që shtrembërohet në thashetheme, ekzagjerime dhe kërcënime fetare.

Më 30 dhjetor 1610, Báthory u arrestua në shtëpinë e saj, së bashku me katër shërbëtorët e saj.

Vetë gjykimi u vu në dyshim, edhe në atë kohë. Shumë dëshmitarë nuk mund të ofrojnë dëshmi të dorës së parë, por do të këmbëngulnin se kishin dëgjuar nga të tjerët për atë që gjoja Báthory kishte bërë.

Shumë shërbëtorë rrëfejnë krime të rënda të zonjës së tyre, por vetëm pas seancave të torturës intensive.

Duke pasur parasysh statusin e saj të madh shoqëror, u vendos që një gjyq publik dhe ekzekutim do të kishte qenë shumë skandaloz, kështu që, në vend të kësaj, ajo u vendos në arrest shtëpie.

Ajo mbeti në kështjellën në Csejte për pjesën tjetër të jetës së saj dhe vdiq në gjumë më 21 gusht 1614, në moshën 54 vjeç.

Deri më sot, rasti i Elizabeth Báthory frymëzon debat rigoroz dhe shqyrtim historik. Disa besojnë se ajo ishte viktimë e një komploti të motivuar politikisht si një mjet për të marrë kontrollin mbi tokën e saj, dhe të tjerë kanë ngritur mundësinë që ajo të ishte shënjestruar nga Kisha Luterane, për shkak të besimit të saj kalvinist.

Ndërsa disa nga dëshmitë e dhëna, është e vështirë të kundërshtosh provat e forta të trupave të shumtë të vajzave të vdekura që gjenden në kështjellë.

Për të gjitha teoritë e çuditshme dhe komplotet konspirative që rrethojnë Báthory, e vërteta është ndoshta një e thjeshtë: ajo ishte një aristokrate sadiste që besonte se privilegji i saj e mbronte atë nga ndëshkimi.

Në shumë mënyra, u bë. Ajo vdiq në shtratin e saj me familjen e saj në shtëpi, në fund të fundit.

Sot, ju mund të gjeni legjendën e Elizabeth Báthory në të gjithë kulturën moderne pop. Ajo është një personazh i preferuar në shumë romane vampirësh dhe madje është një zuzare kryesor në një nga vazhdimet zyrtare të Drakulës të shkruara nga stërnipi i Bram Stoker.

Ajo është referuar në DC Comics, manga Vampire Hunter D, American Horror Story, lojërat Tekken dhe shumë këngë metalike. Ka një bukuri mashtruese në mitin e Báthory, një tunduese e keqe më shumë e ngjashme me një horr të Disney sesa një fisnike e vërtetë. Është një mënyrë tjetër që historia zbut të vërtetën sepse, thjesht, gjëja e vërtetë është shumë e tmerrshme për t’u marrë parasysh.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com